Diagnose
Baby's met een allergie voor koemelk vertonen vaak typische allergische symptomen. Deze omvatten vooral spijsverteringsstoornissen zoals diarree, braken, koliek of weigering om te eten. Daarnaast kunnen huidklachten, ademhalingsproblemen of, in het ergste geval, een instorting van de bloedsomloop, de anafylactische shock, kan voorkomen.
De diagnose van een koemelkallergie wordt door de kinderarts gesteld na een uitvoerig gesprek met de ouders. dieet en welke symptomen optreden, en ook vermelden of allergische ziekten of koemelkallergieën al in de familie zijn voorgekomen. Door middel van verschillende huidtesten, zoals de prik- of onderhuidtest, kan de arts een huidreactie op het mogelijke allergeen vaststellen. EEN bloed test moet ook worden uitgevoerd om een diagnose te stellen allergische reactie.
Er zijn verschillende huidtesten om een allergische ziekte te diagnosticeren, zoals de koemelkallergie bij baby's. Hoe zachter de methode, des te veiliger is deze voor de betrokkene, maar hij is ook minder nauwkeurig of reageert zelfs niet, ook al is er sprake van een allergie. Bij de wrijftest wordt het mogelijke allergeen op de arm over de huid gewreven.
In het priktestwordt het allergeen aangebracht naast een stof die onvermijdelijk een reactie veroorzaakt. Vervolgens wordt de intensiteit van de reactie van het lichaam op het allergeen vergeleken. Bij de krastest wordt de huid bekrast en wordt de testoplossing aangebracht. Er is ook de mogelijkheid om het allergeen met een injectiespuit in de huid te injecteren. De arts beoordeelt telkens of er na het aanbrengen van het allergeen bepaalde huidsymptomen zijn opgetreden, zoals roodheid, jeuk of striemen (kleine zwellingen van de huid).
Behandeling
De belangrijkste maatregel in het geval van een gediagnosticeerde melkallergie bij de baby, is om de trigger van de allergische reactie. Denk hierbij aan koemelk en koemelkproducten, maar ook melk van andere diersoorten. Vergelijkbare eiwitstructuren kunnen ook allergische symptomen veroorzaken.
Baby's die nog borstvoeding krijgen en geen ander voedsel eten, kunnen ook last krijgen van de koemelkallergie. Hier allergenen van de moeder dieet in de moedermelk komen. Dus hier moet de moeder ook koemelkvrij eten.
Bij acute allergische reacties kan medicatie worden gebruikt, en antihistaminica worden hier gebruikt. Ze verzwakken het allergische reactie van het lichaam. Andere geneesmiddelen die worden gebruikt bij allergietherapie zijn mestcelstabilisatoren zoals cromoglicinezuur en glucocorticoïden.
Om een koemelkallergie op lange termijn te behandelen, bestaat de mogelijkheid van hyposensibilisatie. Melk in steeds stijgende doses wordt aan de betrokkene verstrekt in de hoop dat het lichaam aan het allergeen went. Soms vertonen getroffen kinderen een sensibilisatie na een paar jaar zonder verdere maatregelen en zijn ze symptoomvrij. Tot die tijd moet een strikte dieetbeperking in acht worden genomen, die mogelijk levenslang moet worden gevolgd. Omdat melk daarnaast nog andere belangrijke voedingsstoffen bevat calcium, vitamine B12 en eiwitten, deze moeten in een melkvrij geleverd worden dieet via ander voedsel of dieet supplementen.
