Diagnose
Bij het diagnosticeren van een hobbel aan de onderkant beenzijn specifieke vragen het belangrijkst, die de arts ook tijdens zijn onderzoeken zal stellen. Allereerst is het doorslaggevend of er een herkenbare oorzaak is voor het ontstaan van de bult. Als het het gevolg is van een lichte verwonding, is er meestal geen ziekte die een specifieke behandeling vereist en kan men wachten op het verdere verloop van de ziekte.
Het scheenbeen kan af en toe worden gekoeld om ondersteuning te bieden. Daarnaast kunnen verdere vragen, bijvoorbeeld over begeleidende symptomen, bijkomende ziekten of langdurige medicatie, van belang zijn voor de diagnose. Het tweede belangrijke onderdeel bij het stellen van een diagnose is de fysiek onderzoek van de stoot op het scheenbeen bot.
In de meeste gevallen geeft een nauwkeurig onderzoek van de zwelling informatie over de oorzaak. Als een blauwe plek blijkt, het is een bloeding, bijvoorbeeld door een blessure. Een plaatselijke duidelijke roodheid kan een aanwijzing zijn voor een insectenbeet als oorzaak van de stoot op het scheenbeen. Naast kijken, kunnen andere bevindingen worden gedaan door de hobbel te voelen. Diagnostiek daarbuiten, zoals ultrageluid of bloed steekproef, zijn in de meeste gevallen niet nodig of aangewezen en dienen te worden gereserveerd voor uitzonderlijke gevallen waarin deze maatregelen een voordeel kunnen opleveren.
Therapie
De behandeling van een stoot op het scheenbeen bot wordt uitgevoerd volgens de oorzaak. Omdat het in de meeste gevallen het gevolg is van een blessure aan de onderpomp been veroorzaakt door slaan of tijdens het sporten, een therapie volgens de PECH-regel kan worden toegepast. Hier staat de afkorting voor de vier maatregelen die moeten worden genomen om ervoor te zorgen dat het lichaam herstelt van de blessure en de hobbel kan wijken.
De P staat voor pauze en betekent dat men geen sport mag beoefenen zolang de bult op de bodem ligt been veroorzaakt ongemak. De E staat voor ijs, wat betekent dat het herstel van de bult ondersteund moet worden door tijdelijke maar niet permanente koeling. Onmiddellijk na een ernstig letsel, a compressieverband (C "Compression") kan indien nodig worden toegepast om de vorming van een bult te verminderen.
De H staat voor hoge positionering van het been. Sinds de blauwe plek op de onderbeen nadat een blessure is gebaseerd op het vasthouden van water, helpt het opheffen van het been om het op te nemen en te verwijderen, zodat het lichaam de blauwe plek veel gemakkelijker kan verwijderen dan wanneer de betrokken persoon alleen zit of staat. In de overgrote meerderheid van de gevallen zal een bult op het scheenbeen vanzelf verdwijnen met deze ondersteunende behandelingsmaatregelen. Slechts in enkele gevallen is het daarentegen nodig om een speciale gerichte therapie te ondergaan. Afhankelijk van het onderliggende volksgezondheid stoornis kan dit de vorm aannemen van medicatie of in zeer zeldzame gevallen zelfs een operatie.
