Wat is een Coombs-test?
De Coombs-test wordt gebruikt om te detecteren antilichamen tegen rood bloed cellen (erytrocyten). Een zogenaamd Coombs-serum wordt gebruikt voor de bepaling van de antilichamen. Het wordt verkregen uit het serum van konijnen en is gevoelig voor de mens antilichamen.
De test wordt gebruikt bij vermoedelijke gevallen van hemolytische anemie, Rhesus-incompatibiliteit of kort voor a bloed transfusie. Hemolytische anemie is een vorm van bloedarmoede en Rhesus-incompatibiliteit beschrijft een bloed groep incompatibiliteit. Er zijn twee verschillende soorten Coombs-test, de directe en indirecte test verschillen in indicatie en prestatie.
De redenen voor een Coombs-test
De directe Coombs-test wordt gebruikt wanneer hemolytische anemie wordt vermoed. Hemolytische anemie beschrijft een anemie waarbij de bloedcellen door beschadiging voortijdig afbreken. Bij auto-immuunziekten zoals systemische lupus erxthematosus, reumatoïde artritis of chronische lymfatische leukemie, worden antilichamen gevormd die zijn gericht tegen de lichaamseigen bloedcellen (zogenaamde erytrocyten).
De binding van de antistoffen leidt tot voortijdige afbraak van de bloedcellen of tot het samenklonteren van de bloedcellen in de schepen. Beide leiden tot een daling van het hemoglobinegehalte. Een andere indicatie voor de directe Coombs-test is Morbus haemolyticus neonatorum, waarbij het lichaam van de rhesusnegatieve moeder antistoffen tegen de rhesusfactor aanmaakt.
Als het ongeboren kind resus-positief is, kunnen de antilichamen uit het lichaam van de moeder in de circulatie van de foetus en een verhoogde afbraak van bloedcellen initiëren. Pasgeborenen vallen op door hun ernstige bloedarmoede en geelzucht. De Coombs-test wordt regelmatig gebruikt in de transfusiegeneeskunde.
Het wordt gebruikt om de bloedgroep te bepalen voorafgaand aan een bloedtransfusie (nachttest), waarbij een klein bloedmonster wordt gemengd met verschillende sera van bloedgroepen A, B, AB en 0. Als het bloed vloeibaar blijft, is het bloed van de patiënt compatibel met de overeenkomstige bloedgroep. De transfusie kan worden uitgevoerd. De indirecte Coombs-test kan ook worden gebruikt om te zoeken naar vrije antilichamen in het lichaam van de patiënt (antilichaamscreeningtest), bijvoorbeeld tijdens kraamcontroles, ter voorbereiding op een transfusie bij oncologische patiënten of mensen die al een bloedtransfusie.
De voorbereiding
Ter voorbereiding op de Coombs-test worden eerst sera met te testen antilichamen bereid. Ze worden in verschillende reageerbuizen gevuld of op testkaarten aangebracht. In de dagelijkse klinische praktijk, bijvoorbeeld voor de nachttest, zijn er al testkaarten die direct kunnen worden gebruikt. Vervolgens wordt bloed van de patiënt afgenomen en voorbereid op de test. Afhankelijk van het type Coombs-test dat wordt uitgevoerd, zijn de bloedcellen of het serum van de patiënt (vloeibaar deel van het bloed) vereist.
