Borsthechtingsstoornissen: oorzaken, symptomen en behandeling

Anlage-aandoeningen van de borst zijn een aangeboren misvorming van de borst. De getroffen patiënten zijn voornamelijk vrouwen, van wie de meesten significant lijden aan hun borstaandoening. In bijzonder ernstige gevallen wordt daarom een ​​operatie aanbevolen.

Wat zijn afwijkingen aan de borst?

Aandoeningen van de borst behoren tot de ziekten die in de meeste gevallen aangeboren zijn. Deze misvormingen van de borst worden echter vaak pas in de puberteit duidelijk zichtbaar. Deze afwijkingen zijn onder meer borsten die te klein, te groot of verschillend van vorm zijn. Bovendien herkent de geneeskunde andere misvormingen, zoals ontbrekende of overtollige tepels of borstaanhechtingen. Deze aandoeningen of misvormingen zijn al na de geboorte herkenbaar. De meeste afwijkingen aan de borst komen voor bij vrouwen, maar mannen kunnen bijvoorbeeld ook extra tepels hebben. Over het algemeen komen deze misvormingen van de borst vrij zelden voor. In de meeste gevallen is een toegenomen volksgezondheid risico kan niet worden aangenomen, maar afwijkingen aan de borst zijn vaak psychologisch zeer belastend voor de getroffenen.

Oorzaken

Er is in de medische en wetenschappelijke gemeenschap vrij weinig bekend over de oorzaken van borstaandoeningen. Bij deze aandoening worden echter vaak hormonale oorzaken enerzijds en genetische oorzaken anderzijds vaak besproken. Afhankelijk van het type misvorming kan de oorzaak worden achterhaald: vrouwen met te kleine borsten hebben bijvoorbeeld vaak te weinig borstklierweefsel of een tekort aan de vrouwelijke hormonen die bevorderlijk en verantwoordelijk zijn voor de groei van de borsten. Wel komen ontstekingsziekten of verwondingen aan de borst in jeugd kan ook leiden op afwijkingen in de ontwikkeling van de borst.

Symptomen, klachten en tekenen

Hechtingsstoornissen bestaan ​​al vanaf de geboorte, maar de eerste symptomen treden vaak op tijdens de puberteit. Daarom wordt in sommige gevallen de misvorming van de borsten pas opgemerkt tussen de leeftijd van 8 en 14 jaar. Bij beide geslachten kunnen extra borsten of borsten van verschillende grootte groeien gedurende deze periode. Borsten die te groot of te klein zijn, komen ook voor tijdens de puberteit, vaak geassocieerd met ongewoon ernstig groeipijn of problemen met de bloedsomloop in het getroffen gebied. Ontwikkelingsstoornissen kunnen beide borsten treffen of aan één kant voorkomen. Onderontwikkelde of afwezige borsten zijn aan één of beide zijden mogelijk. Boventallige borstaanhangsels komen meestal aan één kant voor. Normaal gesproken zijn er geen volksgezondheid problemen in verband met borstafwijkingen. Echter, terug pijn en nek pijn, hoofdpijn en migraine kan optreden in verband met sommige misvormingen van de borst. Sommige getroffen personen ontwikkelen een uitgesproken slechte positie, die meestal gepaard gaat met pijn ook. Als de thoracale misvorming niet wordt behandeld, kan dit leiden slijtage van de cervicale en thoracale wervelkolom. Dit manifesteert zich onder meer door chronische pijn en sensorische stoornissen. In het geval van grote borsten kunnen infecties van de huid kan voorkomen in de onderborstplooi. Veel getroffen personen ontwikkelen ook psychische klachten en hebben het gevoel dat hun kwaliteit van leven beperkt is door de anatomische aandoening.

Diagnose en verloop

De meeste afwijkingen van de borst worden pas duidelijk nadat de patiënt in de puberteit is gekomen. Voor sommige misvormingen, zoals extra borsten of tepels, is de diagnose eerder, in de kindertijd, mogelijk. Tijdens de fysiek onderzoek van de getroffen patiënt bekijkt de behandelend arts eerst de afwijking en bestelt zo nodig een biopsie, dwz het verwijderen van een weefselmonster, om de oorzaak van de afwijking van de borst vast te stellen. Als een hormonaal geïnduceerde misvorming wordt vermoed, a bloed count kan informatie geven over de hormoonspiegels van de patiënt. Als de misvorming van de borst direct bij de geboorte duidelijk wordt, moeten zeker verdere onderzoeken van de pasgeborene worden gestart. Vaak treden afwijkingen van de borst op in combinatie met andere lichamelijke misvormingen, zoals die van de nieren. In de meeste gevallen vormen de misvormingen van de borst echter weinig of geen risico volksgezondheid​ Daarom zal de arts in het geval van afwijkingen aan de borst vaak adviseren om deze alleen te observeren.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Sommige afwijkingen aan de borst (bijv. Extra borsten, overtollige tepels) kunnen direct na de geboorte worden opgespoord. De behandelende arts kan dan direct met de behandeling beginnen of een latere datum voorstellen aan de ouders van het getroffen kind. Of en wanneer een doktersbezoek nodig is, hangt onder meer af van het type en de ernst van de aandoening en de constitutie van het kind. In de meeste gevallen zijn er slechts kleine veranderingen zoals uitstulpingen, lichte keratinisatie of haar eilanden zijn merkbaar in de eerste levensjaren. Als deze goedaardig zijn, is chirurgische behandeling niet nodig. Als zich echter klachten voordoen zoals pijn, problemen met de bloedsomloop of emotionele problemen, moet een arts worden geraadpleegd. Borsten die sterk in grootte variëren of aan beide zijden te groot zijn, moeten uitsluitend worden behandeld vanwege de dreiging van rug en nek pijn. Appositiestoornissen zoals kleine of hangende borsten dienen eerst met een gynaecoloog te worden besproken. Over het algemeen is een operatie aangewezen zodra de borstwisseling gepaard gaat met lichamelijk of psychisch ongemak.

Behandeling en therapie

De meeste afwijkingen aan de borst vormen geen verhoogd gezondheidsrisico voor de getroffen persoon. Veel van de zieke patiënten lijden echter aan de cosmetische vlek, die kan leiden tot een enorme psychologische last. Als de getroffen persoon veel lijdt of zelfs een psychische stoornis ontwikkelt, bestaat in het geval van overtollige tepels of borstaanhechtingen de mogelijkheid om deze afwijkingen van de borst te corrigeren met behulp van cosmetische chirurgie​ Op deze manier kan het psychische lijden van de getroffen patiënt worden verlicht. In het geval van enkele afwijkingen van de borststructuur - vooral in het geval van borsten van verschillende grootte of zeer zware borsten - lijden de meeste aangedane patiënten aan ernstige rugpijn en cervicale wervelkolom. In deze gevallen kan een lichamelijke beperking worden veroorzaakt door de afwijkingen van de borst, zodat de arts een operatie kan adviseren, afhankelijk van het verloop van de ziekte. Als de getroffenen veel last hebben van hun misvormde borsten, psychosociale ondersteuning of zelfs psychotherapie is aanbevolen. Dit kan patiënten helpen hun eigen lichaam met de afwijkingen van de borst te accepteren en zich toch op hun gemak te voelen.

Vooruitzichten en prognose

De prognose hangt af van het type investeringsstoornis. Het hangt er verder van af of het naar verwachting later tot symptomen zal leiden. In de meeste gevallen is, althans in puur fysiologische termen, geen ziektewaarde te verwachten als gevolg van een dispositiestoornis van de borst, en daarom is de prognose gunstig in puur medische termen. Dit verandert niets aan mogelijke cosmetische problemen en de daaruit voortvloeiende mogelijke psychologische problemen spanning voor de getroffenen. Anisomastia maakt bijvoorbeeld vele jaren observatie mogelijk. Vaak worden de borsten gelijk als ze groeien, waardoor de noodzaak voor een operatie of het dragen van verhullende kussens en dergelijke wordt verminderd. Hetzelfde geldt voor borsten die als te klein worden ervaren. Of ze als hinderlijk worden ervaren, is een individuele vraag. Er zijn zeker vrouwen die met deze situatie kunnen leven, maar de plastische chirurgische weg is hier open. Macromastia kan daarentegen leiden tot pijn en houdingsproblemen. Getroffen vrouwen kunnen lichamelijk en emotioneel lijden, en daarom fysiotherapiedient uitgebreide begeleiding of een operatie te worden overwogen. Ernstige anatomische aandoeningen, zoals extra of ontbrekende borsten en tepels, hebben veel ernstiger gevolgen voor de getroffenen. Hoewel een teveel in een vroeg stadium kan worden gecorrigeerd door een operatie, betekent het ontbreken van hulpstukken een correctie door implantatie, indien gewenst. Deze waargenomen onvolledigheid kan leiden tot psychologische spanning voor de getroffenen. Maar ook chirurgisch littekens en de behoefte aan speciale beha's is soms stressvol voor getroffen vrouwen. Hoe de situatie wordt ervaren en welke lijdensdruk er ontstaat, moet echter in elk afzonderlijk geval worden bekeken.

het voorkomen

Anlage-aandoeningen van de borst zijn in de meeste gevallen aangeboren, daarom is het niet mogelijk om preventieve maatregelen te nemen maatregelen​ Aangezien sommige misvormingen echter erfelijk zijn, moet een pasgeboren baby met een getroffen persoon in de familie altijd bijzonder nauwkeurig worden onderzocht om de ziekte indien nodig in een vroeg stadium op te sporen.

Follow-up

Of nazorg noodzakelijk is, hangt af van de ernst van de anlagestoornis. In veel gevallen zijn er helemaal geen symptomen, daarom overwegen patiënten niet eens een bezoek aan de dokter. Bovendien moet worden opgemerkt dat veel genetische misvormingen cosmetisch van aard zijn. Dit resulteert echter in psychologische druk, die patiënten kunnen overwinnen met behulp van therapie​ Een arts kan hiervoor een recept voorschrijven. Cosmetische chirurgie kan worden uitgevoerd om een ​​aandoening van de borst te verwijderen. Dit wordt echter vaak niet gesubsidieerd door de ziektekostenverzekering. Bij pijn in het borstgebied bieden massages vaak verlichting. Vooral een fysiek onderzoek vindt plaats om de aandoening vast te stellen. Dit kan al na de geboorte. De arts kan regelmatige controles regelen als er complicaties mogelijk zijn. Als hormonale oorzaken worden vermoed, a bloed test wordt aanbevolen. Getroffen personen hebben zelf enkele mogelijkheden om klachten te voorkomen. Het is niet ongebruikelijk dat hun hulp belangrijk is voor het vrij zijn van symptomen, afgezien van medische behandeling. Borstpijn kan bijvoorbeeld worden beheerd door krachttraining​ Ontbrekende tepels kunnen worden nagebootst met imitaties en speciale beha's. Een verhullende kledingkeuze voorkomt het voorwaarde van buitenaf zichtbaar zijn.

Wat u zelf kunt doen

Getroffen personen met anlage aandoeningen in de borst kunnen, behalve medisch, zelf actie ondernemen maatregelen, om hun kwaliteit van leven en hun gevoel van eigenwaarde beslissend te verbeteren. Om bestaande onevenwichtigheden in de borsten (anisomastie) te compenseren, bieden (siliconen) inzetstukken of passend passende bh's snelle hulp voor getroffenen. Op deze manier kunnen asymmetrieën die als onaangenaam worden ervaren, visueel worden gecorrigeerd. Als de borsten in het algemeen te groot of te klein zijn, kunnen beha's met maximaliserende of minimaliserende effecten helpen. De keuze voor het verbergen van kleding kan er ook al toe bijdragen dat verschillen minder opvallen. Vloeiende, losse en gedessineerde stoffen kunnen helpen. Pijn als gevolg van de grootte van de borst kan worden tegengegaan door de rugspieren te versterken en de juiste ondersteuning te bieden maatregelen​ Ontbrekende tepels (athelie) kunnen ook worden nagebootst door beha's met de juiste hulpstukken. Siliconenimitaties zijn ook geschikt voor ontbrekende borsten (amastia). Voor slappe borsten als gevolg van een algemene zwakte van de bindweefsel (mastoptosis), kunnen passende en consequent uitgevoerde sportoefeningen voor verbetering zorgen. Sterkte oefeningen met halters die de borststreek trainen, kunnen in beperkte mate aanscherping bereiken. Een goed passende bh met brede bandjes en verstevigende onderborstondersteuning geeft de borst een goede ondersteuning. Regelmatige massages die bevorderen circulatie versterken ook de bindweefsel.