Diagnose
De simpele “vermoeidheid” waar we over spreken als we ons moe voelen, wordt niet voldoende omschreven in de medische richtlijnen. Dit komt doordat de oorzaken van vermoeidheid een enorm spectrum kunnen bestrijken en veel verschillende oorzaken kunnen hebben. Daarom is het niet altijd gemakkelijk om de juiste diagnose te stellen chronische vermoeidheid.
Voordat een diagnose wordt gesteld, kan het nodig zijn om een reeks neurologische, interne en laboratoriumtests uit te voeren totdat de ware oorzaak is vastgesteld. Vaak komen patiënten echter met de diagnose naar de dokter, zoals het geval is bij het slaapapneusyndroom. Typerend is de uitspraak: “mijn partner heeft ademhaling problemen 's nachts en voelt zich overdag erg moe ”.
In veel gevallen is het echter niet zo eenvoudig om een diagnose te stellen, vandaar dat patiënten met chronische vermoeidheid moeten vaak een aantal artsen zien voordat de oorzaak kan worden vastgesteld. Artsen hebben een scala aan apparatuur tot hun beschikking, van MRI's en slaaplaboratoria tot eenvoudige bloed testen. Een diagnose kan worden versneld als de patiënt zelf afwijkingen kan melden, wat het medisch team in de goede richting kan wijzen.
Therapie
De oorzaken van vermoeidheid zijn net zo divers als de therapie. In het eenvoudigste geval is het voldoende om uw werkzame leven te bekorten en aandacht te besteden aan uw dieet. 7 tot 8 uur slaap per dag zou de regel moeten zijn, bij kinderen en baby's dienovereenkomstig meer.
Aangezien de groei plaatsvindt in de slaap, dienen jongeren vooral tijdens de groeifasen op voldoende slaap te letten. Ook een juiste aanpassing van de medicatie kan voorkomen vermoeidheid. Een aantal medicijnen veroorzaakt in eerste instantie onverwachte vermoeidheid.
Als de patiënt of familieleden een merkbare verandering opmerken na wijziging van de dosis of het preparaat, dienen zij de behandelende arts te raadplegen. Bij chronische ziekten, zoals kanker of hiv, er is helaas vaak geen wegkomen chronische vermoeidheid in de loop van de ziekte en de behandeling ervan. In dergelijke gevallen kunnen symptomatische therapieconcepten zoals beweging en coping-therapie de patiënt echter op weg helpen. Ziekten zoals het slaapapneusyndroom kunnen relatief gemakkelijk worden geëlimineerd door gewichtsvermindering en ondersteunende chirurgie. Maar dan ook een algemene manier van leven, met afzien van alcohol, nicotine, moet plaatsvinden, zoals de reeds genoemde gewichtsvermindering.
