Bijwerkingen | MRT voor een kruisbandruptuur

Bijwerkingen

Omdat de MRI-beelden zijn gebaseerd op de toepassing van een magnetisch veld, wordt de patiënt niet blootgesteld aan straling. Het onderzoek heeft daardoor vrijwel geen bijwerkingen. Alleen de toediening van contrastmiddelen kan tot allergische reacties leiden. Patiënten met een beperking nier dienen hun arts te informeren, aangezien zij het gebruik van een contrastmiddel moeten vermijden.

Detectie van een kruisbandruptuur in de MRT

Detectie van een kruisband breuk is veel gemakkelijker geworden met de komst van magnetische resonantie beeldvorming. In tegenstelling tot röntgenfoto's, die alleen breuken van de kruisband waar bot is afgebroken, leveren MRI-beelden veel nauwkeurigere beelden op. Compleet kruisband breuken komen vaak voor met bijna geen symptomen.

Dit maakt de diagnose moeilijker. Bovendien hebben niet alle breuken de kruisbanden volledig doorgesneden, zodat ze aan de buitenkant intact lijken. Dit is ook moeilijk te detecteren.

Omdat veel vlakken tijdens een MRI-onderzoek als doorsnedeafbeeldingen worden weergegeven, is het gemakkelijker om een ​​kruisbandscheur te identificeren, maar een gedeeltelijke scheur is nog steeds erg moeilijk te detecteren. Als gevolg hiervan worden vaak fout-negatieve bevindingen geregistreerd. Een nadere blik en een aanvullende functionele controle van de kniegewricht zijn hier nodig.

Een MRI biedt ook het voordeel dat mogelijk is meniscus letsels, die optreden als een begeleidende verwonding van de kruisbandruptuur, kunnen worden opgespoord. Een MRI voor kruisbanddiagnostiek wordt uitgevoerd als er een vermoeden bestaat van een kruisbandletsel. Vervolgens worden eerst functionele tests uitgevoerd (bijvoorbeeld de “ladetest”, waarbij de onderste been wordt naar voren getrokken tegen het bovenbeen). Zelfs als deze geen merkbare bevindingen opleveren, kan er een gescheurde kruisband aanwezig zijn, die moet worden verduidelijkt door een MRI-onderzoek. Op MRI-beelden verschijnen intacte kruisbanden als een donkere, dikke, bandachtige structuur (T2-sequentie). Als er sprake is van een kruisbandruptuur, is dit te herkennen aan het uitwaaieren van het ligament of aan een onderbreking van de continuïteit.