Algemeen
De knie is een zeer complex gewricht met een ondersteunende functie voor het lichaam. Het kan voornamelijk buigen en uitvoeren stretching bewegingen, maar in mindere mate roterende bewegingen in de kniegewricht zijn ook mogelijk. Om een hoge mate van stabiliteit te bieden, wordt de knie gefixeerd door vele structuren.
Naast de twee kruisbanden zijn dit de ligamenten die langs de zijkant van de knie lopen (collaterale ligamenten) en de menisci, die zich binnenin de knie bevinden. kniegewricht. De twee kruisbanden zijn zeer sterke ligamentstructuren die binnenin lopen kniegewricht en sluit de dij bot met het scheenbeen. Omdat ze relatief in het midden kruisen, worden ze kruisbanden genoemd.
Ze kunnen onder invloed van sterke krachten scheuren, waardoor de voorkant kruisband scheurt ongeveer 10 keer vaker dan de achterste. In de meeste gevallen wordt dit veroorzaakt door blessures tijdens het sporten, zoals overbelasting, plotseling remmen of een andere gewelddadige impact. Tijdens een magnetische resonantietomografie worden doorsnedebeelden van het lichaam gemaakt.
Deze methode is gebaseerd op het aanleggen van een sterk magnetisch veld en radiogolven. Er is geen blootstelling aan straling voor de patiënt. Tijdens een MRI-onderzoek kunnen vooral de zachte weefsels van een gewricht heel precies in beeld worden gebracht.
Dit omvat ook de kruisbanden. Daarom is een MRI zeer geschikt om een gescheurd te detecteren kruisband. In sommige gevallen is een kruisband breuk is aanwezig hoewel deze niet zichtbaar is op de MRI-beelden en vice versa.
In deze gevallen moet de MRI als onjuist worden beschouwd. Het aantal onjuiste MRI's is afhankelijk van de kwaliteit van de MRI-beelden en de diagnosticus (radioloog-orthopeed). Algemene informatie over letsel aan kruisbanden is te vinden op
- Voorste kruisbandruptuur
- Breuk van het achterste kruisband
Voordat het onderzoek kan worden uitgevoerd, moet de patiënt alle metalen voorwerpen van zijn lichaam verwijderen.
Denk hierbij aan sieraden, piercings, maar ook sleutels en portemonnees. Alle kledingstukken met metaal moeten worden verwijderd. Verder mogen er geen elektronische apparaten in de tentamenruimte worden meegenomen.
De patiënt gaat op een bank liggen die in de MRI-buis wordt bewogen. Dit kan worden gedaan met de hoofd of met de voeten eerst. De opnameduur is dan ongeveer 15 tot 20 minuten.
Gedurende deze tijd heeft de patiënt een geluiddichte koptelefoon of koptelefoon met muziek op de oren om de kloppende geluiden van de MRI-machine te overstemmen. Het kan nodig zijn om een contrastmiddel door de ader na de eerste opnamesequentie. Dit maakt een nauwkeurigere weergave van de structuren in het gewricht mogelijk. Na het onderzoek vindt er een laatste consultatie plaats met een radioloog om de MRI-beelden te beoordelen.
