Bijwerkingen
Zoals bij de meeste andere geneesmiddelen, gaat het gewenste effect vaak gepaard met nadelige effecten. Door zijn effect uit te oefenen in het maagdarmkanaal, ibuprofen tast de productie van de daar aanwezige slijmlaag aan. Deze laag beschermt de orgelwanden tegen het zure zoutzuur dat in de maag en voorkomt pijnlijk tegen elkaar wrijven.
De gevolgen zijn pijn in de buik, braken, een ontsteking van de maag voering, een maagzweer or diarree. Dit zijn de typische bijwerkingen van NSAID's, ook wel gastro-intestinale klachten genoemd. Om ze te vermijden, moet de laagst mogelijke dosis voor het gewenste effect worden ingenomen en moet de duur van de inname tot een minimum worden beperkt.
Als bij langdurig gebruik een hoge dosis nodig is, schrijft de behandelende arts meestal aanvullende doses voor maag bescherming om de bijwerkingen te voorkomen. In de meeste gevallen is een protonpompremmer zoals omeprazol of pantoprazol wordt gebruikt. Minder gebruikelijk zijn een perforatie van de maagduizeligheid of verlies van gezichtsscherpte.
Men kan de snelheid van bijwerkingen verminderen door de pijnstillers op een lege maag. Ibuprofen mag niet worden gebruikt voor zelfmedicatie als dat het geval is lever or nier schade als gevolg van de afbraakroute. Alleen een arts heeft de nodige expertise om het risico in te schatten.
Interacties
Ibuprofen kan hevig bloeden veroorzaken als het samen met wordt ingenomen bloed verdunners, bijv. voor de behandeling van coronair hart- ziekte (CHD). Zoals hierboven beschreven, triggert ibuprofen een remming van cyclooxygenase I zodat er geen boodschappersubstantie wordt gevormd in de bloed bloedplaatjes, de zogenaamde trombocyten. Deze boodschapper is verantwoordelijk voor de aggregatie van de trombocyten. Deze aggregatie van de trombocyten veroorzaakt normaal gesproken hemostase, bijvoorbeeld in het geval van een snee.
Als een ander bloed-verdunnende medicatie, zoals Marcumar, tegelijkertijd met deze remming wordt ingenomen, kan er snel hevig bloedverlies optreden. Het bloedingsbevorderende effect van ibuprofen neemt echter af en stopt zodra het wordt gestopt. Paradoxaal genoeg als ibuprofen samen wordt ingenomen aspirine, kan het gewenste bloedverdunnende effect worden verminderd.
Dit komt omdat beide geneesmiddelen strijden om dezelfde receptor. Ibuprofen heerst hier, terwijl aspirine wordt afgebroken door het lichaam. Na ongeveer 4-6 uur is het bloedverdunnende effect van ibuprofen gestopt.
Aspirine, aan de andere kant, kan langdurige bloedverdunning veroorzaken wanneer het aan de receptor wordt gebonden. Als ibuprofen en lithium tegelijkertijd worden ingenomen (voor psychische aandoeningen), kan de lithiumuitscheiding verminderd zijn. Dit kan leiden tot lithium vergiftiging. Bovendien moet tijdens het gebruik van ibuprofen ervoor worden gezorgd dat alcoholgebruik wordt vermeden, omdat er anders een risico bestaat op lever schade.
