Duur | Bindende stoornis

Duur

Een hechtingsstoornis is vaak een langdurig ziektebeeld. De hechtingsstoornis begint meestal vroeg jeugd en is daarom zeer vormend in beslissende jaren van ontwikkeling. Het is daarom begrijpelijk dat de getroffenen een overeenkomstig lange tijd nodig hebben om terug te kunnen keren naar het normale hechtingsgedrag. Over het algemeen hangt de duur af van het type therapie en de consistente uitvoering van de behandeling. In veel gevallen kan echter worden verwacht dat een goede en aangepaste psychotherapeutische of psychiatrische behandeling meerdere jaren zal duren.

Diagnose

Om een ​​diagnose van een bindingsstoornismoeten andere aandoeningen eerst worden uitgesloten. Het onderscheid tussen directe psychische of fysieke problemen (veroorzaakt door mishandeling of mishandeling) en een daaruit voortvloeiende hechtingsstoornis is vaak niet eenvoudig. Daarom is het belangrijk om een ​​gedetailleerd onderzoek uit te voeren met verschillende tests. Bovendien omvat de diagnose hechtingsstoornis het optreden van overeenkomstige symptomen binnen de eerste vijf levensjaren.

Is er een betrouwbare test voor een bindingsstoornis?

Er is geen betrouwbare test in dit formulier om een bindingsstoornis als diagnose. Op internet zijn tal van tests te vinden die aanwijzingen kunnen geven voor een bindingsstoornis. Met deze tests kan echter geen betrouwbare uitspraak worden gedaan over de aanwezigheid van een bindingsstoornis.

A psychiater moet daarom worden geraadpleegd als er tekenen zijn van een hechtingsstoornis. Mogelijke aanwijzingen voor een hechtingsstoornis mogen niet worden onderschat, aangezien het een ernstige ziekte is die langdurige schade kan toebrengen aan de betrokken persoon. Om de mogelijke tekenen te identificeren, kunnen een paar vragen helpen die op een hechtingsstoornis kunnen duiden.

Hierbij gaat het erom of de getroffen persoon naaste familieleden of vertrouwenspersonen in zijn of haar omgeving heeft. Ook de angst om gekwetst te worden en het verlangen naar veiligheid staan ​​centraal. Daarnaast moet er aandacht worden besteed aan de vraag of er een grote behoefte is aan terugtocht en eenzaamheid.