Elektroconvulsietherapie: behandeling, effecten en risico's

Elektroconvulsief therapie werd al in 1937 uitgevonden door twee Italiaanse artsen, Bini en Cerletti, om psychische stoornissen te behandelen en te verlichten. Hoewel deze vorm van therapie wordt nog steeds gebruikt in de psychiatrie en wordt zelfs onder experts als controversieel beschouwd. Studies hebben de voordelen ervan bij bepaalde psychiatrische aandoeningen aangetoond.

Wat is elektroconvulsietherapie?

Elektroconvulsief therapie of elektroconvulsietherapie, ECT, is een vorm van behandeling die heeft gediend en nu en dan nog uitsluitend dient voor de behandeling van psychische stoornissen en psychiatrische ziektebeelden. ECT werkt met elektrische stroom, vandaar dat de term elektroshocktherapie ook lange tijd werd gebruikt, maar deze is volledig verdwenen uit medisch gebruik. Elektroconvulsietherapie, ECT, is een vorm van behandeling die uitsluitend heeft gediend voor de behandeling van psychische stoornissen en psychiatrische klinische beelden, en wordt nog steeds in geïsoleerde gevallen gebruikt. In de jaren zeventig en tachtig verdween elektroconvulsietherapie volledig uit het psychiatrische behandelingsspectrum. De methode was in deze decennia zo controversieel dat zelfs de meest ernstige gevallen er niet meer mee werden behandeld. In eerste instantie vergeten, wordt elektroconvulsietherapie tegenwoordig iets meer en meer toegepast. Een behandelverloop is alleen mogelijk bij strikte indicatie en onder specialistisch psychiatrisch toezicht. Sinds de uitvinding, twee jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, is elektroconvulsietherapie onderwerp van felle controverse geweest, inclusief publiek debat. Vanwege het vermeende werk met elektrische schokken had deze vorm van therapie vanaf het begin een slechte reputatie en dat is tot op de dag van vandaag niet veranderd. Zelfs als er een indicatie is, is het nog steeds moeilijk om aan familieleden van een patiënt uit te leggen waarom met name elektroconvulsietherapie moet worden gebruikt.

Functie, effect en doelen

De eerste experimenten met elektroconvulsietherapie werden echter tegen zijn wil uitgevoerd op een psychologisch volkomen gezonde persoon. Deze patiënt werd door de politie ter beschikking gesteld van de twee uitvinders van de methode voor therapietesten, een procedure die vandaag ondenkbaar zou zijn. In de eerste jaren na de testfase was elektroconvulsietherapie eigenlijk bedoeld om homoseksualiteit te behandelen. Onder het Nationaal Socialisme werd ECT zelfs geheel zonder indicatie en voor gebruikt straf​ Deze feiten leidden tot op de dag van vandaag soms tot het slechte imago van deze vorm van therapie. De literaire verfilming "One Flew Over the Cuckoo's Nest" toont het brede gebruik van elektroconvulsietherapie voor straf doeleinden. Het voordeel van elektroconvulsietherapie voor sommige psychiatrische aandoeningen is nog steeds onomstreden. De zogenaamde pernicieuze catatonie zou dat bijvoorbeeld doen leiden tot de dood zonder het gebruik van elektroconvulsietherapie. De belangrijkste indicaties voor elektroconvulsietherapie zijn de zogenaamde endogene waanvoorstellingen met en zonder risico op zelfmoord, alle vormen van katatonie en als therapie naar keuze in geval van volledig falen van neuroleptische behandeling. Aangezien de bovengenoemde pernicieuze catatonie meestal bijzonder snel optreedt, is het snelle gebruik van elektroconvulsietherapie tot nu toe de enige levensreddende maatregel geweest. Er is veel onderzoek gedaan naar het onderwerp elektroconvulsietherapie, maar het is precies werkingsmechanisme is nog steeds niet duidelijk begrepen. Een theorie is dat als een patiënt een aanval krijgt, hormonen en neurotransmitters in de bloedbaan raken volledig uit balans. Het onmiddellijke gebruik van ECT zou een plotselinge reorganisatie veroorzaken, als het ware een reset van de onevenwichtige structuren. Maar zelfs deze theorie, die onder experts gebruikelijk is, is geenszins wetenschappelijk bewezen. Patiënten moeten de procedure meestal vaker ondergaan, omdat om een ​​langdurig effect te bereiken, tot 12 toepassingen nodig zijn met tussenpozen van ten minste 2 dagen. De maximale toedieningssnelheid mag niet hoger zijn dan 3 keer per week, anders zouden de bijwerkingen het therapeutische succes in gevaar brengen. Indien mogelijk moeten de patiënt en zijn familieleden vóór elke therapiesessie worden geïnformeerd; alleen in levensbedreigende noodsituaties is directe toestemming niet vereist. Voorafgaand aan de daadwerkelijke ECT, een korte anesthesie met stabiele spier ontspanning en zuurstof ventilatie moet worden geïnduceerd door een ervaren anesthesist. Ventilatie en intubatie voorzieningen moeten beschikbaar zijn in geval van nood, maar profylactische intubatie is niet voorzien bij het uitvoeren van ECT. Over het algemeen is de intubatie tarief voor elektroconvulsietherapie is erg laag. Om letsel aan de lippen en tanden tijdens de therapie te voorkomen, is gebitsbescherming vereist. Vervolgens wordt een generator gebruikt om de stroom gedurende 3 tot 5 seconden in te schakelen met een snelheid van 600 milliampère. Deze procedure leidt tot een aanval. De plaatsing van de elektroden is eenzijdig en nooit op de dominante hemisfeer. Dit is een empirische waarde van veel behandelingen, omdat er veel meer bijwerkingen optraden bij de bilaterale leads die vaak werden gebruikt.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

De toepassing van elektroconvulsietherapie brengt risico's, soms ernstige bijwerkingen, gevaren en eigenaardigheden met zich mee. De bijwerkingen verschijnen altijd na de behandeling, bijvoorbeeld in de vorm van verwardheid en milde toestanden geheugen bijzondere waardevermindering. Deze verschijnselen zijn echter omkeerbaar, dwz ze verdwijnen na een paar uur of dagen vanzelf vanzelf. Amnestische stoornissen kwamen vaak voor, maar komen zelden voor, aangezien de voorkeur wordt gegeven aan unilaterale afleidingen. De belangrijkste contra-indicaties voor elektroconvulsietherapie zijn verhoogde intracraniale druk, aneurysma's, vasculaire uitstulpingen van de grote bloed schepen en in de hersenen, en acuut myocardinfarct. De aanwezigheid van een gangmaker or zwangerschap vormen geen contra-indicaties voor behandeling met ECT. Passende, grondige onderzoeken zijn daarom noodzakelijk voor de behandeling. Permanent hersenen schade is niet te verwachten, zelfs niet na herhaald gebruik van elektroconvulsietherapie.