Azlocilline is een subgroep van de acylaminopenicillines. Dit zijn bepaalde bètalactam antibiotica die bijzonder effectief zijn tegen Gram-negatief pathogenen Azlocilline wordt parenteraal toegediend, wat typerend is voor vertegenwoordigers van zijn groep. Het medicinale middel wordt gebruikt om verschillende te bestrijden infectieziekten.
Wat is azlocilline?
Azlocilline, samen met apalcilline, mezlocilline en piperacilline, is een van de acylaminopenicillines. Dit is een groep met een breed spectrum antibiotica die zijn geclassificeerd als penicillines en traceer terug naar de moedersubstantie 6-aminopenicillaanzuur. De groep acylaminopenicillines heeft een betalactamring in zijn moleculaire structuur, daarom worden vertegenwoordigers van de groep ook betalacam genoemd. antibiotica Azlocillin heeft een breed werkingsspectrum, wat typerend is voor vertegenwoordigers van zijn klasse van actieve ingrediënten. Het wordt echter voornamelijk gebruikt om gramnegatief te bestrijden bacteriën In de menselijke geneeskunde, biologie en farmacologie, gramnegatief bacteriën en pathogenen zijn degene die rood worden onder de microscoop wanneer een differentiële kleuringsprocedure wordt uitgevoerd. Dit onderscheidt ze van zogenaamd grampositief pathogenen, die blauw worden wanneer de procedure wordt uitgevoerd. De belangrijkste ziekteverwekkers waartegen azlocilline kan worden gebruikt, zijn onder meer de bacteriën van de types Proteus en Pseudomonas, die onder andere luchtwegaandoeningen kunnen veroorzaken. Proteuspathogenen zijn darmbacteriën die alomtegenwoordig in de natuur voorkomen. Pseudomonaden, aan de andere kant, worden beschreven als aërobe bacteriën die actief bewegen en voornamelijk worden aangetroffen in water en op planten. De molecuulformule van azlocilline is C 20 - H 23 - N 5 - O 6 - S. Dit komt overeen met een morele massa (molecuulgewicht) van ongeveer 461.49 g / mol. Het wordt parenteraal toegediend in de menselijke geneeskunde, dwz langs de darm.
Farmacologische effecten op het lichaam en organen
De farmacologische werking van azlocilline komt overeen met de typische kenmerken van een bètalactam antibioticum Het medicijn tast het metabolisme van infectieuze Gram-negatieve bacteriën onmiddellijk na inname aan. Azlocilline dringt hun binnenste binnen en blokkeert het essentiële enzym D-alanine transpeptidase. Hierdoor kunnen de ziekteverwekkende bacteriën hun celwand niet meer zelfstandig vernieuwen. De vermenigvuldiging wordt gestopt en de bacteriën gaan uiteindelijk dood. De werkingsmechanisme van azlocilline kan dus worden omschreven als bacteriedodend. De uitscheiding vindt plaats via de nieren, dwz voornamelijk via de nieren.
Medisch gebruik en gebruik voor behandeling en preventie.
Het bacteriedodende middel azlocilline wordt voornamelijk gebruikt om gramnegatieve pathogenen zoals Pseudomonas aeruginosa, enterokokken en Proteus te bestrijden. Dienovereenkomstig wordt azlocilline gebruikt om te bestrijden infectieziekten Het typische toepassingsgebied omvat zowel aandoeningen van de luchtwegen als infecties van de urinewegen of het abdominale stelsel. Hoewel azlocilline voornamelijk wordt gebruikt tegen gramnegatieve bacteriën, kan het ook worden gebruikt om grampositieve pathogenen te doden. In de literatuur wordt echter de werkzaamheid tegen Gram-positieve bacteriën als veel lager beschreven, zodat andere middelen de voorkeur genieten voor het beheersen van Gram-negatieve pathogenen. Omdat azlocilline minder vaak voorkomt dan andere vertegenwoordigers van zijn geneesmiddelenklasse, kan het worden gebruikt om in het ziekenhuis opgelopen te behandelen kiemen Bij ernstige infecties, in combinatie met andere drugs kan ook worden aangegeven. Azlocilline wordt meestal parenteraal toegediend langs de darm. Dit komt doordat de antibioticum is noch beta-lactamase-stabiel, noch zuur-stabiel. Door een injectie komt het medicijn onmiddellijk in de bloedbaan, waardoor de begin van de actie.
Risico's en bijwerkingen
Bijwerkingen kunnen ook optreden na inname van azlocilline. Dit is echter niet verplicht. De meeste innames zijn vrij van bijwerkingen Voor het eerste gebruik moet in ieder geval worden gecontroleerd of er een bekende intolerantie voor is penicilline or drugs gerelateerd aan. Dit komt omdat intolerantie of allergieën een contra-indicatie vormen. Vanuit medisch oogpunt is het daarom redelijk om af te zien van het gebruik van het medicijn, omdat het gepaard gaat met hoge risico's. Dit geldt ook voor kruisallergieën met andere beta-lactam antibioticaDe meest voorkomende bijwerkingen die kunnen optreden na inname van azlocilline zijn onder meer huid reacties (bijv. jeuk, roodheid, zwelling of huiduitslag), koortsof hoofdpijn. Bovendien, ontsteking van de nieren, de ontwikkeling van bloedarmoedeen vasculair ontsteking zijn ook denkbaar. Deze bijwerkingen zijn echter zeldzaam. Gedurende zwangerschap en borstvoeding, is uiterste voorzichtigheid geboden bij het gebruik van Azlocillin. Er dient altijd een uitgebreide risico-batenanalyse te worden uitgevoerd. Het kan ook raadzaam zijn om meerdere medische adviezen in te winnen. Hetzelfde geldt voor mensen met nierinsufficiëntie, aangezien de afbraak van de werkzame stof voornamelijk via de nieren is.
