Beta-lactam-antibiotica

Algemene informatie

De grootste groep antibiotica zijn de zogenaamde bètalactamantibiotica. Deze omvatten het waarschijnlijk bekendste antibioticum penicilline evenals de groep van cefalosporines (bijv. cefuroxim) en carbapenems (bijv. imipenem).

Effect

Alle bèta-lactam antibiotica hebben een kiemdodende werking op bijzonder snelgroeiende bacteriën. Ze worden voornamelijk gegeven bij besmetting met kokken (pneumococcus in longontsteking, streptokokken in angina en roos, gonokokken in syphilis en meningococcus in hersenvliesontsteking). Er wordt ook onderscheid gemaakt tussen penicilline G en penicilline V.Er zijn penicillines die niet resistent zijn tegen betalactamase (penicilline) en degenen die resistent zijn tegen betalactamase.

Deze omvatten de stafylokokken penicilline Flucloxacilline, die vaak wordt gegeven Staphylococcus aureus infecties. De antibiotica die niet resistent zijn tegen betalactamase worden vaak toegediend in combinatie met betalactamaseremmers om ondanks betalactamse een effect te bereiken. Niet-betalactamase-resistente antibiotica worden vaak toegediend in combinatie met betalactamaseremmers om toch een effect te garanderen.

De aminopenicillines (ampicilline, amoxicilline) worden vaak toegediend voor kokkeninfecties van de longen en het oor, neus- en keelkanaal. Een speciale indicatie is de Urineweginfectie gedurende zwangerschap. Bovendien wordt deze groep stoffen profylactisch toegediend aan patiënten die het risico lopen om een ​​ontsteking van de binnenwand van de hart- (bijv. tijdens tand- of kaakoperaties).

In 5-10% van de gevallen ontwikkelen patiënten huidreacties (exantheem) tijdens de behandeling van het preparaat of als complicatie een zogenaamd pseudomembraan colitis. Patiënten die om andere redenen al huidreacties hebben, mogen deze preparaten niet krijgen. Net zo ampicilline is moeilijk op te nemen in de darm, de belangrijkste toedieningsvormen zijn in vloeibare intraveneuze vorm. De acylaminopenicillines (mezlocilline, piperacilline) worden gegeven bij ernstige infecties.

Bijwerking

Als bijwerking van de bètalactamantibiotica kan: resulteren in. Mocht deze bijwerking optreden, dan moet de therapie zonder meer worden voortgezet, maar moet aanvullende antipyretische medicatie worden gegeven, moet bedrust worden voorgeschreven en moet de medicatie langzaam worden gegeven. - Allergieën

  • Schade aan de zenuwen (neurotoxiciteit) en
  • Een verhoogde afgifte van gedode bacteriën met bijbehorende koude rillingen en koorts (Jarisch-Herxheimer-reactie

Wisselwerking

Penicilline mag niet worden gecombineerd met cefalosporines, aangezien dit kan leiden tot een zogenaamde kruisreactie. Bacterie kunnen op sommige plaatsen een enzym vormen (bèta-lactamase), dat de bèta-lactam-structuur van het antibioticum aantast en daardoor ondoeltreffend maakt.