A acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie is het onvolledige tot volledige scheuren van het capsuloligamenteuze apparaat van het acromioclaviculaire gewricht. Meestal is dit het gevolg van een val waarbij men direct op de schouder valt.
Wat is een acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie?
Het acromioclaviculaire gewricht wordt technisch het acromioclaviculaire gewricht genoemd; acromion betekent acromion, sleutelbeen betekent sleutelbeen. Dus in acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie, is er een blessure in het relatief kleine gewricht gevormd door de acromion en sleutelbeen. Het binnenste deel van het gewricht bestaat uit de buitenkant van het sleutelbeen en het buitenste deel is de kant van de acromion naar het midden van het lichaam gericht. Hoofdzakelijk wordt het gewricht gestabiliseerd door gezamenlijke capsule en verschillende ligamenten. In dit gebied zijn de ligamenten en het kapsel overbelast, gespannen of ingescheurd acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie Er kan ook een volledige scheur van de ligamenten zijn. In de Schoudergordelis acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie een van de meest voorkomende verwondingen.
Oorzaken
De oorzaken van acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie zijn meestal directe kracht of vallen op het schoudergebied. Dit is vooral een typische sportblessure, aangezien hier bij de val vaak de arm voor het lichaam wordt getrokken. Vooral bij de sporten skiën, fietsen, motorrijden, vechtsporten en ook paardrijden wordt een acromioclaviculair gewricht opgelopen. Maar ook alle andere sporten, waar je veel hardloopt, kunnen vallen leiden tot een acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie. Aan de andere kant is een val op de uitgestrekte arm zelden een mogelijkheid.
Symptomen, klachten en tekenen
In een bestaand schoudergewricht dislocatie, ernstig pijn in de schouder is het meest voor de hand liggende symptoom. Vaak lijden getroffen personen ook aan ernstige zwelling in het schoudergebied. Zelfs bij de kleinste bewegingen of wanneer er druk wordt uitgeoefend, kan de pijn intensiveert aanzienlijk. Zelfs in rust is dit pijn houdt aan. Dientengevolge nemen getroffen personen gewoonlijk een gespannen, beschermende houding aan. De arm wordt gebogen en ondersteund met de gezonde arm. Onder bepaalde omstandigheden kan deze gespannen positie zelfs leiden naar pijn in de rug, die ook ernstiger wordt naarmate de ziekte voortschrijdt. Als in een dergelijk stadium een arts wordt geraadpleegd schoudergewricht dislocatie, kunnen de symptomen die optreden effectief en snel worden verlicht. Pijnstillers en permanente afkoeling van het getroffen gebied kan snelle verlichting bewerkstelligen. De situatie is echter anders als de getroffen persoon de behandeling volledig afziet. Dan is een aanzienlijke verergering van de bestaande symptomen te verwachten. In bijzonder ernstige gevallen kan het gewricht zelfs permanent worden beschadigd en kan het daarna niet meer worden hersteld. EEN schoudergewricht ontwrichting gaat gepaard met vrij typische symptomen, die echter zeer goed te behandelen zijn. In dit geval is het echter belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen, anders bestaat het risico op ernstige complicaties.
Diagnose en verloop
Om een acromioclaviculaire gewrichtsscheur te kunnen diagnosticeren, a fysiek onderzoek wordt uitgevoerd en een vraag over het exacte verloop van de blessure. Als er een scheur of breuk van de ligamenten en / of het kapsel is, is er een duidelijke verkeerde plaatsing van het sleutelbeen; het is omhoog (het is luxueus). Desalniettemin is een beeldvormende diagnose onvermijdelijk om de acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie met zekerheid te kunnen bepalen. Hier is een misvorming te zien, ook als deze van buitenaf niet zichtbaar is. De acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie kan worden ingedeeld in 3 graden, meestal volgens Tossy (of Rockwood). Tossy I beschrijft een scheur in de ligamenten, maar de gewrichtspartners kunnen niet worden verplaatst. Tossy II is ook een onvolledige traan, maar de twee gezamenlijke partners kunnen gemakkelijk worden verplaatst. In Tossy III zijn de ligamenten (en het kapsel) volledig gescheurd en zijn de twee gewrichtspartners duidelijk tegen elkaar beweegbaar. Het duidelijk uitstekende sleutelbeen kan naar beneden worden gedrukt en komt dan weer omhoog (fenomeen van pianotoetsen).
Complicaties
Bij een acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie lijdt de getroffen persoon voornamelijk aan zeer hevige pijn, deze komt voornamelijk voor in de schouder, maar kan zich ook verspreiden naar de omliggende gebieden, met pijn in de nek of armen. Patiënten hebben ook last van ernstige zwellingen en blauwe plekken. Door de blijvende pijn hebben veel patiënten last van mobiliteitsbeperkingen of verder Depressie Vooral nachtelijke pijn kan dat leiden tot prikkelbaarheid van de patiënt, die wordt bevorderd door slaapklachten. De schouders en armen kunnen door de pijn nauwelijks worden bewogen. Ook handbewegingen kunnen tot pijn leiden, waardoor het dagelijkse leven van de patiënt aanzienlijk wordt beperkt. Soms kan het gebeuren dat de ligamenten ook gescheurd zijn bij acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie. Het verdere verloop hiervan voorwaarde hangt sterk af van de exacte oorzaak en het soort ongeval of klap. In de meeste gevallen kunnen de symptomen relatief goed worden beperkt met behulp van fysiotherapie De getroffenen moeten enkele weken afzien van sportactiviteiten. Er treden geen bijzondere complicaties op. De levensverwachting van de patiënt wordt ook niet negatief beïnvloed door de acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie, zolang het ongeval geen levensbedreiging vormt.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In elk geval van een acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie is de getroffen persoon afhankelijk van behandeling door een arts. In dit geval kan er geen zelfgenezing zijn en de symptomen verergeren meestal als ze niet worden behandeld. Hoe eerder de acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie wordt herkend en behandeld, hoe beter het verdere verloop van deze ziekte. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt lijdt aan zeer ernstige zwelling van de schouders. Deze zwellingen treden op zonder een bepaalde reden en verdwijnen niet vanzelf. Ernstige en vooral aanhoudende pijn in de schouders kan ook wijzen op acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie en moet door een arts worden onderzocht. De pijn kan zich ook naar de rug verspreiden en daar ook ongemak veroorzaken. Voor deze symptomen moet altijd een huisarts of orthopedisch chirurg worden geraadpleegd om complicaties te voorkomen. Acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie kan relatief goed worden behandeld en de levensverwachting van de getroffen persoon wordt ook niet beperkt of verminderd door de ziekte.
Behandeling en therapie
Zodra de medische behandeling voor acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie voltooid, consistent en aangepast is fysiotherapie moet worden uitgevoerd om de best mogelijke revalidatie te garanderen. Aangezien er geen operatie nodig is voor Tossy I of II, kan lichte sportactiviteit worden hervat nadat de pijn is verdwenen, maar dit mag niet de aangedane schouder betreffen. In dit geval mag in het begin helemaal geen sport worden beoefend gedurende 1 tot 2 weken. In het geval van Tossy III zou de pauze ongeveer 4-6 weken moeten zijn, afhankelijk van of het acromioclaviculaire gewricht conservatief of operatief is behandeld. De arm mag tijdens deze periode ook niet meer dan 90 ° van het lichaam worden gespreid. Als onmiddellijke maatregel na de val kan de arm ter verlichting op de buik worden gestabiliseerd, indien mogelijk met behulp van een driehoekige tilband. Een koelbatterij kan in eerste instantie ook pijn verlichten en zwelling verlichten totdat een arts wordt gezien. Met alle 3 vormen van Tossy, fysiotherapie is nog steeds belangrijk om de vrije beweging van de arm te herstellen.
het voorkomen
Er is beperkte preventie van acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie, aangezien het meestal gepaard gaat met een ongemakkelijke val naar het laterale schoudergebied en niet altijd kan worden voorkomen. Het risico op letsel kan alleen worden verkleind als geschikte beschermende kleding wordt gedragen. Vooral tijdens het motorrijden kan bijvoorbeeld een jas met beschermkussens worden gedragen, omdat hier bij een val de kans op letsel bijzonder groot is. Bij het voetballen kunnen ook geschikte schoudervullingen worden gedragen.
Nazorg
In het geval van een acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie lijdt de getroffen persoon voornamelijk aan zeer hevige pijn. De pijn komt voornamelijk voor in de schouder, maar kan zich ook uitbreiden naar de aangrenzende regio's, waardoor er pijn ontstaat in de nek of zelfs in de armen. Patiënten hebben ook last van ernstige zwellingen en soms blauwe plekken. De blijvende pijn kan ook leiden tot beperkte mobiliteit of DepressieVooral nachtelijke pijn kan leiden tot prikkelbaarheid van de patiënt en verder tot slaapproblemen. De schouders en armen kunnen door de pijn nauwelijks worden bewogen. Ook handbewegingen kunnen tot pijn leiden, waardoor het dagelijkse leven van de patiënt aanzienlijk wordt beperkt. Bovendien kunnen de ligamenten ook worden gescheurd bij acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie. Het verdere verloop hiervan voorwaarde hangt sterk af van de exacte oorzaak en het soort ongeval of klap. In de meeste gevallen kunnen de symptomen relatief goed worden beperkt door fysiotherapie De getroffenen moeten enkele weken afzien van sportactiviteiten. Er treden bijzondere complicaties op. De levensverwachting van de patiënt wordt ook niet negatief beïnvloed door de acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie, zolang het ongeval geen levensbedreiging vormt.
Wat u zelf kunt doen
Indien mogelijk moet de getroffen persoon het rustig aan doen en fysieke inspanning vermijden tijdens een acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie. Sportieve activiteiten moeten tijdens de periode van medische behandeling worden vermeden of tot een minimum worden beperkt. Doordat de getroffen persoon door de bestaande klachten automatisch een beschermende houding aanneemt, is er een grotere belasting voor andere fysieke gebieden. Om spanning of extra pijn te voorkomen, zijn warmtebehandelingen of massages in de getroffen gebieden aan te raden. De dagelijkse routine moet worden geherstructureerd en aangepast aan de wensen en mogelijkheden van de patiënt. De voltooiing van belangrijke fysieke taken moet door andere mensen worden overgenomen, zodat er geen overbelasting optreedt. De hulpvraag moet daarom door de patiënt worden gericht aan mensen in zijn of haar sociale omgeving. Fysiotherapeutisch therapie maakt deel uit van de behandeling van acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie. De oefeningen en trainingseenheden die daar worden geleerd, kunnen ook zelfstandig buiten de sessies worden gebruikt. Ze ondersteunen en bevorderen het genezingsproces. Even belangrijk voor herstel is mentaal sterkte Met een positieve basishouding en optimisme helpt de getroffen persoon zichzelf om de algehele situatie sneller te verbeteren. De focus van perceptie zou niet moeten liggen op de activiteiten die niet langer alleen kunnen worden uitgevoerd. Het is belangrijk om hulp van buitenaf te erkennen, evenals de eigen vooruitgang binnen de therapie.
