Gilchrist-verband is een speciaal verband dat wordt gebruikt bij schouder- en bovenarmblessures om het getroffen gebied te stabiliseren en te immobiliseren. Het verband wordt gebruikt na een schouderoperatie, bij laterale fracturen van het sleutelbeen, acromioclaviculaire fracturen en lichte verwondingen aan het schouder- of AC-gewricht. Als volledige immobilisatie vereist is, is het verband niet geschikt.
Wat is een Gilchrist-verband?
Een Gilchrist-verband is een speciaal verband dat wordt gebruikt bij verwondingen aan de schouder en bovenarm om het getroffen gebied te stabiliseren en te immobiliseren. Bij verwondingen aan de schouder of bovenarm is vaak immobilisatie van de aangedane arm vereist. Immobilisatie wordt gebruikt om de aangetaste weefsels te herstellen en is bijvoorbeeld ook vereist voor gebroken ledematen om de breuk om op de juiste manier te genezen en te voorkomen dat de fractuurfragmenten verschuiven. In de 19e eeuw ontwikkelde de Amerikaanse dermatoloog Thomas C. Gilchrist een speciaal verband voor het immobiliseren van de schouder en bovenarm. Deze klassieke verbandvariant staat tegenwoordig bekend als het Gilchrist-verband. In de 21ste eeuw zijn de bandages verkrijgbaar als prefab constructies in diverse kant-en-klare maten. Dit betekent dat patiënten van elk postuur kunnen worden voorzien van een glichristverband. Het maken van uw eigen glichristverband behoort ook tot de mogelijkheden en vereist niet veel materiaal of uitgebreide medische kennis. De schouder en bovenarm worden stevig gefixeerd door een Gilchrist-verband en kunnen daardoor nauwelijks de rustpositie verlaten. De nauwkeurigheid van de pasvorm van het verband is een doorslaggevend criterium. Een suboptimale pasvorm kan soms het doel van het aangebrachte verband in gevaar brengen.
Functie, impact en doelen
Gilchrist-verband wordt gebruikt bij bepaalde verwondingen aan de schouder en bovenarm. Dit type verband wordt gebruikt voor losse immobilisatie of zelfs matige fixatie van de schoudergewricht De indicatie voor dit type immobilisatie is bijvoorbeeld bij patiënten met een herstelde dislocatie van de schoudergewricht in de zin van een eerder behandeld schouder dislocatie Andere indicaties voor het verband zijn lichte verwondingen aan het acromioclaviculaire gewricht, ook wel bekend als het AC-gewricht. Bovendien kan het verband worden gebruikt voor humerusfracturen, acromioclaviculaire fracturen of laterale claviculafracturen. In bepaalde gevallen is het verband ook de nazorgstap van schouderchirurgie, zoals typisch schouderartroplastiek, en is het ook in dit geval bedoeld om het geopereerde gebied te immobiliseren. Voor de verzorging van patiënten worden geprefabriceerde Gilchrist-bandages in verschillende maten gebruikt. De verbanden worden gedistribueerd naar de juiste ziekenhuisfaciliteiten, zijn herbruikbaar en kunnen worden vastgemaakt en verwijderd met een klittenband. Voorgemaakte Gilchrist-verbanden elimineren vrijwel de wikkelstap. Een kant-en-klaar verband is gemaakt van een borst band met een bepaalde breedte en een bovenfixatie en onderarmfixatie. De patiënt moet de aangedane arm in een rechte hoek bij het ellebooggewricht buigen. Ondertussen is de hand naar de navel gericht en kijkt hij in deze richting uit het aangebrachte verband. Volledige immobilisatie van de aangedane arm is niet het doel van het Gilchrist-verband. In plaats daarvan dient de patiënt de hand van de aangedane zijde met enkele beperkingen te gebruiken. Het on-site gedeelte van het verband draagt een tilband die om de patiënt wordt geplaatst nek De riem om de borst houdt de arm in een dorsale positie en trekt hem naar achteren. Als u zelf een Gilchrist-verband wilt maken, gebruikt u een lang stuk buisvormig gaas, dat is voorzien van vulling of verbandwatten en vastgezet met twee tot vier veiligheidsspelden. Het zelfgemaakte Gilchrist-verband kan echter ook worden gerealiseerd met strakke elastische verbanden en wordt in dit geval omwikkeld.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Gilchrist-verband is niet geschikt voor ernstige immobilisatie van de schouder. Als sterkere tot maximale immobilisaties moeten worden bereikt, een zogenaamd desault-verband aanbrengen. Dit verband wordt voornamelijk gebruikt in de setting van onstabiel proximaal opperarmbeen breuken en werd ontwikkeld door Pierre-Joseph Desault voor absolute immobilisatie van de schoudergewricht Het verband komt overeen met elastische verbanden of, in bepaalde gevallen, een lichaamsslangverband. Een Desault-verband mag maximaal drie weken worden gebruikt. Als verdere immobilisatie nodig is in de volgende weken, kan het Gilchrist-verband vanaf dit punt het sterkere type verband vervangen. Ook bij breuken van het sleutelbeen is het Gilchrist verband minder geschikt. Gips teugelverbanden worden vaker gebruikt voor dergelijke breuken, vooral bij kinderen. Rugverbanden voor volwassenen zijn ook geschikter dan een Gilchrist-verband voor deze fracturen. Rugzakverbanden zijn gebaseerd op hun effectiviteit op een schouderverband dat de sleutelbeen Bij deze verbanden wordt de schouder naar achteren getrokken. Zo zorgt het verband voor een rechte rughouding en het sleutelbeen niet groeien samen in een verkorte positie. Wanneer patiënten een Gilchrist-verband aanbrengen in plaats van een rugzakverband voor sleutelbeenfracturen, kan dit resulteren in een verkorting van het sleutelbeen. In de meeste gevallen moet een dergelijk bakvet worden geopend en operatief worden gebroken om terug te keren naar de anatomische positie. Als op zijn beurt het desault-verband en dus de absolute immobilisatie bij een ernstige schouder wordt weggelaten breukkan het resultaat blijvende stijfheid of functionele beschadiging van het schoudergewricht zijn. Het is daarom absoluut noodzakelijk om medisch advies in te winnen voordat u zelf een Gilchrist-verband aanbrengt. De bandage is zeker niet geschikt voor alle blessures aan bovenarm en schouder, maar kan alleen verstandig en zonder complicaties worden gebruikt voor specifieke doeleinden. Ondanks het verband kan een patiënt toch ervaren pijn, aangezien het Gilchrist-verband geen absolute immobilisatie van de gewonde structuren bereikt.
