De vos lintworm is een parasiet die niet alleen de vos treft. Het treft vaak jagende huiskatten, en minder vaak honden en mensen. De ontwikkelingscyclus van de vos lintworm vindt voornamelijk plaats in een kringloop tussen wilde dieren. De vos als de laatste gastheer draagt
de geslachtsrijpe worm en uitscheidt lintworm eieren Muizen en andere kleine knaagdieren nemen het op eieren met hun plantenvoedsel, waardoor ze geïnfecteerde tussengastheren worden. De lintwormlarve ontwikkelt zich in hun organen.
De kleine knaagdieren worden nu opgegeten door de vos als belangrijkste prooi. Hier sluit de cirkel: de lintwormvin komt de laatste gastheer binnen, in wiens darm hij zich ontwikkelt tot de geslachtsrijpe lintworm. Omdat honden en katten ook geïnfecteerde muizen eten, worden ze ook definitieve gastheren in wiens dunne darm de vos lintworm levens. Maar dat merk je als huisdiereigenaar pas in de darm ontsteking, diarree, vermagering of doffe vacht verschijnen.
Mensen als een valse tussengastheer
Gevaarlijk zijn de uitscheidingen van honden en katten, want door het microscopisch te likken eieren ga in de vacht - bij het aaien dan naar de hand van de mens en van daaruit uiteindelijk in de mond - als u uw handen niet wast.
In de ontwikkelingscyclus van het vos lintworm, mensen zijn een valse tussengastheer omdat ze de infectie niet kunnen doorgeven aan een uiteindelijke gastheer. De ontwikkeling van larven vindt echter plaats in zijn organen, zoals in echte tussengastheren. In de eerste plaats de lever en longen zijn geïnfecteerd.
De larven groeien heel langzaam en vernietig het orgaan als een tumor; de incubatietijd is vijf tot vijftien jaar. Voor mensen is de vos lintworm infectie is daarom erg gevaarlijk, genezing is nauwelijks mogelijk. Hoeveel mensen daadwerkelijk besmet zijn, kan alleen worden geschat vanwege de lange incubatietijd: het Beierse Staatsbureau voor Arbeidsveiligheid, Arbeidsgeneeskunde en Veiligheidstechniek stelt dat voor Centraal-Europa 0.02 tot 1.2 gevallen per 100,000 inwoners worden verwacht.
Gevaar door het eten van bessen en paddenstoelen
In één vos kunnen tot 200,000 lintwormen leven. Geïnfecteerde dieren scheiden lintwormleden uit met hun uitwerpselen, die honderden lintwormeieren bevatten. Lintwormeieren kunnen ook blijven plakken aan fruit dat dicht bij de grond groeit, zoals bessen en paddenstoelen, waardoor ze een gevaarlijke infectiebron voor mensen zijn. Vruchten die laag bij de grond groeien, mogen nooit ongewassen worden gegeten: het is het beste om ze boven 60 graden diep te verwarmen bevriezing alleen zal de eieren niet doden.
Hondenlintworm
De hondenlintworm is een naaste verwant van de vossenlintworm. Nogmaals, mensen zijn tussengastheren. De ziekte, cystic genaamd echinokokkose, wordt veroorzaakt door de larven van deze lintworm van twee tot zes millimeter. Het wordt relatief vaak gediagnosticeerd bij mensen: volgens informatie van Bayer Gezondheid Zorg, er zijn bijvoorbeeld tussen de 50 en 100 gevallen per jaar in Baden-Württemberg. De reden: veel honden komen uit mediterrane landen naar Duitsland. Daar lijdt tot 50 procent van de honden aan hondenlintworm.
Net als bij de vossenlintworm, nestelt de vin van de hondenlintworm zich voornamelijk in de lever, longen, en minder vaak in de milt, nieren, hersenen en andere organen. Hoewel de infectie meestal geen symptomen met zich meebrengt, kunnen er in de loop van de tijd wel symptomen optreden. Buikpijn is bijna altijd een eerste symptoom.
Soms resulteert een uitgebreide besmetting ook in gele verkleuring van de ogen van de patiënt en huid Het barsten van de vinnen in de longen betekent pijn, hoesten en moeilijkheid ademhaling Als ziekteverwekkers worden aangetroffen in het hersenen en spinal cordkunnen neurologische symptomen zoals visuele stoornissen of verlamming optreden. Bovendien bestaat er een risico op allergische reacties schokken wanneer vinnen barsten.
