Cauda Equina: structuur, functie en ziekten

In het wervelkanaal van de wervelkolom vormt de cauda equina een bundel van spinale zenuwwortels onder de spinal cord. Het ligt binnen de spinal cord huid en voorziet de onderste helft van het lichaam van zenuwsignalen vanuit het midden zenuwstelsel en ontvangt sensorische informatie van de periferie. Schade aan de cauda equina kan leiden tot caudasyndroom, dat wordt gekenmerkt door slappe verlamming van de benen.

Wat is de cauda equina?

De cauda equina bevindt zich in de wervelkolom en loopt langs het onderste gedeelte ervan. Het bestaat uit spinale zenuwwortels, die de verbinding vormen tussen de spinal cord en ruggengraat zenuwen​ De spinale zenuwwortels zijn ook bekend als de radix spinalis. De voorste motorwortel, die verantwoordelijk is voor het verzenden hersenen signalen bij het beheersen van beweging, bestaat uit acht tot twaalf van dergelijke spinale zenuwwortels. Zintuiglijke informatie reist daarentegen via de achterste wortel, die ook naar het ruggenmerg leidt. De naam "cauda equina" betekent letterlijk "paardenstaart" en verwijst naar de vaste locatie in de wervelkolom. Bovendien vormen de zenuwprocessen lange vezels die op het eerste gezicht op paardenhaar lijken.

Anatomie en structuur

In het onderste deel van de wervelkolom strekt de cauda equina zich uit door de wervelkanaal (canalis vertebralis). De vezels bestaan ​​uit spinale zenuwwortels en beginnen ter hoogte van de conus medullaris, de kegelvormige verlenging van het ruggenmerg. Van de conus medullaris, de filum terminale - een draad van bindweefsel - strekt zich uit tot de tweede sacrale wervel. Daar hecht de filum terminale zich aan de pia mater. De vezels van de cauda equina liggen niet op hetzelfde niveau als de andere spinale zenuwwortels omdat het ruggenmerg tijdens de fysieke ontwikkeling in de wervelkolom verschuift. Als dit gebeurt, beweegt het ruggenmerg omhoog (ascensus), waardoor de onderste vezels worden gedwongen zich te ontwikkelen tot een langwerpige staart. De cauda equina loopt binnen het buisvormige omhulsel, dat bestaat uit de pia mater en dura mater. Beide vertegenwoordigen huiden die het ruggenmerg omringen. Hier vormt de dura mater de buitenste en dikkere laag. Het is robuuster dan de pia mater, die eronder ligt en ook de spinale zenuwwortels omgeeft. Voor dit doel breidt de pia mater zich zelfs uit tot in de fissura mediana anterior. Dit vormt een nauwe opening in het ruggenmerg. De hersenen heeft een analoog huid bestaande uit meerdere lagen, die onderverdeeld kunnen worden in hard hersenvliezen (pachymeninx encephali) en zachte hersenvliezen (leptomeninx encephali).

Functie en taken

De cauda equina is samengesteld uit zenuwvezels van de wervelkolom zenuwen, waarvan de functie niet significant verschilt van de taak van de incidentele spinale zenuwen. De wervelkolom zenuwen komen het ruggenmerg binnen via wervelkanalen. De motorvezels van de voorste wortel zijn efferente paden die zenuwsignalen van de hersenen via het ruggenmerg. Van daaruit reizen ze verder via de spinale zenuwen en bereiken ze, na eventuele verdere bedrading, de spieren die ze moeten controleren. In tegenstelling tot de voorste motorwortel, draagt ​​de achterste wortel gevoelige vezels. Hun gemyeliniseerde axonen vertegenwoordigen afferente zenuwbanen die sensorische informatie bevatten. De zenuwsignalen zijn afkomstig van de ingewanden, huid, en bewegingsapparaat, waaronder de spieren. Voordat de sensorische vezels de wervelkanaal, ze passeren een ganglion​ Dit is een verzameling van zenuwcel lichamen. De ganglion verbindt zenuwcellen met elkaar en berekent hun informatie gedeeltelijk met elkaar. Deze functie speelt een belangrijke rol bij de uitvoering van sommigen reflexen omdat reflexen, in tegenstelling tot vrijwillige reacties, via het ruggenmerg met elkaar kunnen worden verbonden. In dit geval triggeren sensorische actiepotentialen die afkomstig zijn van relevante receptoren en het ruggenmerg binnendringen via de voorste wortel, een automatische reactie van de bijbehorende motorvezels. De motorvezels sturen hun signaal vervolgens via de voorste wortel naar het orgaan dat de reflex uitvoert. Neurologie verwijst naar dergelijke eenvoudige bedrading over de centrale zenuwstelsel als een reflexboog.

Ziekten

Schade aan de cauda equina kan leiden op onderbreking van de informatieoverdracht. Als gevolg hiervan ontwikkelen zich karakteristieke motorische en sensorische gebreken. Zowel de omvang als de locatie van deze stoornissen zijn afhankelijk van welke vezels van de cauda equina zijn aangetast. Kauda-syndroom is de medische term voor een slappe verlamming (parese) van de benen. Sensorische stoornissen in de benen begeleiden de motorische stoornis. Acuut Kauda-syndroom vereist een snelle diagnose door gekwalificeerde artsen om onmiddellijke interventie mogelijk te maken. Afhankelijk van de individuele oorzaak van het syndroom en andere aandoeningen, kan chirurgische drukverlichting mogelijk zijn, bijvoorbeeld als de cauda equina wordt afgeknepen als gevolg van een herniated disc​ Naast parese en sensorische stoornissen kunnen andere symptomen zijn: problemen met plassen (mictiestoornis) en ontlasting (ontlastingsstoornis) en seksuele disfunctie. Bovendien hebben veel mannen met het Kauda-syndroom een ​​verminderde vruchtbaarheid. Het neurologische klinische beeld kan gepaard gaan met schade aan de zenuwvezels bij de conus medullaris als conus cauda syndroom. Bij het stand-alone conus-syndroom is er echter geen parese. Mogelijke oorzaken van het caudasyndroom zijn onder meer hernia, misvormingen en traumatisch letsel in dit deel van de wervelkolom. Verschillende soorten tumoren kunnen ook de neurologische aandoening veroorzaken - inclusief lipomen die hieruit voortkomen vetweefsel​ De filum terminale, die begint als een 15-20 cm lange draad van bindweefsel bij de conus medullaris, kan vet of te kort worden in de context van spina bifida, waardoor het Kauda-syndroom op deze manier wordt veroorzaakt.