Wat kan ik aflezen aan de kleur van het oorsmeer? | Oorsmeer

Wat kan ik aflezen aan de kleur van het oorsmeer?

oorsmeer bestaat in veel verschillende kleuren. Zowel gelig als oranje oorsmeer zijn mogelijk, evenals vele tinten bruin tot zwart. Donker oorsmeer lijkt voornamelijk te worden veroorzaakt door zware zweetproductie.

Genetisch produceert een persoon ofwel droog ofwel vochtig oorsmeer. De absolute meerderheid van de Europeanen produceert het vochtige type. Maar vooral in Oost-Azië vindt men het droge type.

Dit is witter en steviger. Een indicatie van een beschadiging is vooral het toevoegen van oorsmeer bloed. Als er grote hoeveelheden vloeistof uit het oor stromen, kan dit niet alleen oorsmeer zijn, maar ook pus, bijvoorbeeld. In dat geval moet een arts worden geraadpleegd.

Oorsmeer voor baby's en kinderen

Oorsmeer is een veelvoorkomend probleem bij baby's en kinderen. In wezen vervult het echter dezelfde taken voor de kleintjes als op volwassen leeftijd. Het is een belangrijke barrière tegen elke vorm van infectie van de buitenkant gehoorgang en zorgt ervoor dat het vochtig en zelfreinigend wordt gehouden.

Ook bij baby's en kinderen kunnen overproductie en een verstoord zelfreinigend proces leiden tot de vorming van een oorsmeerprop. Nauwkeurige observatie en op de leeftijd afgestemde ondervraging van het kind kunnen informatie geven over het type beperking. Oudere kinderen klagen gewoonlijk aan één kant over normaal gehoorverlies, een gevoel van druk, pijn of jeuk, en minder vaak zelfs van oorsuizen.

Bij baby's, als het overtollige oorsmeer niet al zichtbaar is aan de uitgang van de buitenkant gehoorgangmoet aandacht worden besteed aan tekenen van gevoel in één oor. Te veel oorsmeer is er nooit de oorzaak van koortsinfecties of problemen bij het inslapen. Ouders mogen in geen geval proberen de oren van hun baby of kind zelf schoon te maken zonder medisch advies.

Gebruik geen wattenstaafjes die bedoeld zijn voor gebruik door volwassenen, aangezien deze bij onjuist gebruik het oor van het kind kunnen verwonden. Na een zorgvuldige en voorzichtige inspectie van het aangetaste oor, beslist de arts over een zachte verwijdering van het oorsmeer door middel van keratolytische (hoornoplossende) druppels en voorzichtig spoelen met warm water. Pijnlijke maatregelen zoals het uitwissen van de buitenkant gehoorgang met lepels of lusgereedschap worden niet aanbevolen voor baby's en kinderen vanwege hun onwil om mee te werken.

Indien nodig moet de behandeling met druppels en de daaropvolgende spoeling van de gehoorgang worden herhaald. De arts kan ouders van getroffen kinderen trainen in het toepassen van de maatregelen voor thuisgebruik. Echter, zelfs in de kindertijd of jeugd, het gezonde oor hoeft niet regelmatig te worden schoongemaakt en er kunnen complicaties optreden als het oor te veel of niet goed wordt geïrrigeerd.