Oorzaken | Fysiotherapie voor een ISG-blokkering

Oorzaken

De oorzaken van ISG-blokkade kan verschillend zijn. Meestal blokkeert de ISG door een stap de leegte in te lopen bij het overzien van een traptrede of jogging over oneffen terrein. Evenzo kunnen atleten de ISG blokkeren door een sterke compressiebelasting bij het afspringen tijdens hoogspringen of verspringen vanwege een gebrek aan stabiliserende spieren.

Door tuinieren, huishoudelijk werk, eenzijdige bezigheden en langdurig in dezelfde houding blijven, kan de ISG worden geblokkeerd door de spanning van de spieren. Een verschil in been lengte kan ook een ISG-blokkade, aangezien het gaat om een ​​onbalans in de spieren. als er in het verleden een ligamentletsel in de voet is geweest, kan dit ook leiden tot een ISG-blokkade. Door het naar beneden trekken van de kuit door het buigproces ontstaat er een verhoogde trekkracht op de M. Biceps-femoris, die zijn oorsprong vindt in het bekken. Deze verhoogde tractie trekt het bekken naar achteren en houdt het op zijn plaats.

Osteopathie voor ISG-blokkering

In de zin van osteopathiewordt een nog uitgebreider rapport opgesteld voor de ISG. Voor de exacte bepaling van de laesie worden voor de ISG 7 verschillende testen uitgevoerd en wordt beslist of in de vervolgbehandeling eerst manipulatie of mobilisatie moet worden uitgevoerd. Als er een manipulatie moet plaatsvinden, worden alle veiligheidstests uitgevoerd om de veiligheid van de behandeling te garanderen.

Zoals vermeld bij fysiotherapie, gebeurt de mobilisatie door een mobilisatie aangepast aan de laesie. Het doorslaggevende verschil is echter dat in het osteopatisch denken ook de organen worden behandeld. Door het bekken te verschuiven kunnen de ondersteunende structuren van de organen in het bekken onder druk komen te staan.

Door palpatie van de corresponderende structuren kan de beweeglijkheid van de organen naar elkaar en hun eigen beweging worden getest. Als er enige spanning is, kan deze met directe technieken worden losgelaten of indirect via de been hendel. Bovendien kijkt de osteopaat naar de algemene statica van de patiënt en vraagt ​​hij naar ongevallen in het verleden.

Door verschillende verwondingen kan een vervorming van het spierstelsel of zelfs gewrichtsoppervlakken zijn opgetreden. Zoals hierboven vermeld, kan de fibula naar beneden zijn getrokken door de voet te buigen, wat mogelijk een verhoogde tonus in de M. Biceps-femoris. Deze causale ketens zijn de taak van osteopathie te verhelpen. Zoals bij fysiotherapie, weke delen technieken of stretching technieken worden gebruikt om de spierstructuren van het bekken te behandelen. Afhankelijk van hoe het bekken is gepositioneerd, kan hypertonie optreden aan de corresponderende zijde.