tramadol
Introductie
Tramal® is een medicijn dat het actieve ingrediënt bevat tramadol. Het behoort tot de groep van opioïden, die tot de krachtigste behoren pijnstillers en worden grotendeels gedekt door het Duits verdovende middelen wet. tramadolis echter niet onderworpen aan deze wet.
De potentie van opioïden wordt gemeten door de potentie van morfine, de sterkte van morfine wordt ingesteld op 1. tramadol heeft ongeveer 0.1 keer de potentie van morfine, dus het behoort tot de lage potentie opioïden. Volgens de wereld Gezondheid Organisatie (WHO), opioïden met een lage potentie zoals tramadol moeten worden gebruikt vanaf niveau 2 in de 3-fase pijn beheersregime.
Deze kunnen ook gecombineerd worden met pijnstillers uit de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals ibuprofen of medicijnen zoals paracetamol en metamizol (Novalgin ®). Een combinatie van opioïden met een lage en een hoge potentie, zoals fentanyl moeten worden vermeden omdat ze elkaar remmen in hun werkzaamheid. Vanaf WHO-niveau 3 moeten krachtige opioïden worden gebruikt pijn reliëf.
Bijwerkingen
Opioïden zijn - in vergelijking met de zwakkere pijnstillers zoals NSAID's - relatief zacht in termen van hun effecten op het organisme. Zelfs als ze continu worden ingenomen, veroorzaken opioïden minder permanente orgaanschade dan ibuprofen en anderen. Een probleem met opioïden is echter het risico van het ontwikkelen van afhankelijkheid tijdens langdurige therapie.
Als gevolg hiervan kunnen ontwenningsverschijnselen optreden na stopzetting van de medicatie. Een voorbeeld hiervan is de drug heroïne, die ook tot de groep van opioïden behoort. Vanwege het farmacologische gedrag is het afhankelijkheidspotentieel echter aanzienlijk hoger dan dat van opioïden die in de dagelijkse klinische praktijk worden gebruikt.
Bovendien kunnen opioïden tot tal van bijwerkingen leiden, waarvan sommige zeer onaangenaam zijn voor de betrokken persoon. Zo leidt het gebruik van tramadol vaak tot misselijkheid en brakenduizeligheid, droog mond, hoofdpijn en slaperigheid. Een andere veel voorkomende bijwerking van opioïden is constipatie.
Patiënten die gedurende een langere periode met opioïden worden behandeld, krijgen daarom meestal een aanvullend laxeermiddel voorgeschreven om te voorkomen dat de darmactiviteit stilvalt. Zweten en huidsymptomen zoals roodheid of huiduitslag (exantheem) kunnen ook optreden tijdens behandeling met opioïden. Minder vaak treden moeilijkheden bij het plassen (mictieproblemen) op.
Andere zeldzame bijwerkingen zijn spierzwakte, ademhaling Depressietoevallen, hallucinaties en verwarring, stemmingswisselingen zowel in de zin van euforie als dysforie (prikkelbare stemming), vertraging van de hartslag (bradycardie), stijging bloed bloeddruk (hypertensie) en allergische reacties. Tramal® kan leiden tot een verminderd reactievermogen. De patiënt dient daarom de verantwoordelijkheid te nemen om te beoordelen of hij / zij zich in staat voelt om actief aan het verkeer deel te nemen of machines te bedienen en dit te vermijden als symptomen zoals sufheid of verzwakking optreden.
