Therapie en maatregelen
De therapie van aplastische bloedarmoede is erg complex en zou buiten het bestek van een dergelijk artikel vallen. Het doel van de therapie is om te genezen aplastische bloedarmoede door de zaak te bestrijden. Afhankelijk van de oorzaak moet het daarom individueel worden gepland door de behandelende arts.
Het hangt ook af van de leeftijd van de patiënt, de ernst van de ziekte en andere factoren. Een "laatste redmiddel" is allogeen stamceltransplantatie, ook gekend als beenmerg transplantatie Deze zeer effectieve optie brengt echter veel risico's met zich mee, daarom moet het gebruik ervan altijd individueel worden afgewogen door een ervaren hematooncoloog.
Een zeer belangrijk onderdeel is ook de ondersteunende therapie, waarmee we alle medische maatregelen bedoelen die worden uitgevoerd om de patiënt te begeleiden en te ondersteunen. Studies hebben aangetoond dat ondersteunende maatregelen de overlevingskans aanzienlijk hebben vergroot. Allereerst is infectieprofylaxe hier belangrijk, omdat zelfs banale infecties en eigenlijk relatief onschadelijke infecties zoals schimmels een acute levensbedreigende bedreiging vormen voor patiënten met aplastische bloedarmoede.
Denk hierbij aan aandacht voor speciale hygiëne, dwz regelmatig handen wassen of ontsmetten, geen contact met verkoudheid of zelfs zogenaamde omgekeerde isolatie in het ziekenhuis. Preventief gebruik van antibiotica kan ook nodig zijn. Bovendien is een “aplastic dieet”Gevolgd moeten worden, waaronder bijvoorbeeld: Deze maatregelen hoeven niet door elke patiënt in volledig aplastische vorm te worden gevolgd, de details moeten altijd worden bepaald door de behandelende arts.
Verdere ondersteunende maatregelen zijn de transfusie van bloed producten, de stimulatie van de beenmerg en de behandeling van bijwerkingen door de respectievelijke therapie. - geopend voedsel binnen 24 uur consumeren, anders weggooien
- Geen vers voedsel dat niet kan worden gepeld (vooral geen salade!) - voedsel dat niet industrieel is verpakt, goed koken of doorkoken
- Geen consumptie van rauwe melkproducten
Levensverwachting bij aplastische anemie
De levensverwachting is afhankelijk van verschillende factoren. Ten eerste kan aplastische anemie worden onderverdeeld in drie graden van ernst (matig, ernstig, zeer ernstig). De classificatie is gebaseerd op het aantal verschillende bloed cellen.
Hoe minder bloed cellen het beenmerg produceert, hoe ernstiger de ziekte is. Het aantal neutrofiele granulocyten, dat is witte bloedcellen, en de leeftijd bij diagnose zijn de belangrijkste prognostische factoren. Een laag aantal granulocyten duidt op een ernstig beloop van de ziekte met een slechte prognose, aangezien de immuunafweer van in feite onschadelijke pathogenen zoals schimmels (bijvoorbeeld aspergillus) dan ernstig wordt aangetast.
Met een lichte ernst van de ziekte is de levensverwachting echter nauwelijks beperkt. In het geval van matig ernstige en ernstige ziekteverlopen, zogenaamde allogene stamceltransplantatie (ASZT) kan als laatste maatregel worden uitgevoerd als de ziekte niet met andere maatregelen kan worden bestreden. Deze therapie is een zeer ingrijpende maatregel, waarbij het beenmerg van de patiënt wordt vernietigd en vervolgens wordt vervangen door de ene donor.
ASCT heeft veel bijwerkingen en kan bij afstoting levensbedreigend zijn, maar de ernstige vorm van aplastische anemie is ook vaak fataal. Ondersteunende maatregelen, dwz het voorkomen en behandelen van complicaties, zijn ook erg belangrijk. De profylaxe van infecties is hier erg belangrijk, maar ook bloedingen en bloedarmoede moeten goed worden geobserveerd en indien nodig worden behandeld.
Alle artikelen in deze serie:
