Therapeutisch rijden is geen enkele term, maar omvat verschillende vormen van therapie die allemaal één ding gemeen hebben, namelijk een paard betrekken bij de behandeling van bepaalde aandoeningen. Therapeutisch rijden kan daarom zowel hippotherapie als fysiotherapie, therapeutisch rijden en therapeutisch gewelven, maar ook op het gebied van therapeutische promotie bij het paard, een psychotherapeutische, ergotherapie or logopedie vorm van therapie.
Wat is therapeutisch rijden?
Afhankelijk van of therapeutisch rijden hippotherapie, curatief rijden of curatief springen is, of een van de therapeutische vormen van promotie bij paarden, spelen verschillende aspecten en kenmerken die paarden naar de tafel brengen een rol. Paarden zijn zeer gevoelige wezens en weerspiegelen het gedrag van de mensen die ermee omgaan. Als eerder psychologische aspecten belangrijk zijn bij therapeutisch rijden, is dit kenmerk van therapie paarden is bijzonder belangrijk. Gaat het bij therapeutisch rijden meer om fysieke aspecten, dan zijn het eerder de trillingen die van de rug van het paard naar de ruggengraat van de ruiter worden overgebracht, die een positief effect hebben op het spierstelsel en het gehele bewegingsapparaat van de patiënt. Afhankelijk van het soort service dat wordt aangeboden bij therapeutisch rijden, hebben paardentherapeuten daarom ook verschillende trainingspaden achter zich. Sociaal pedagogen, pedagogen of opvoeders met de aanvullende kwalificatie rijden hebben dus ook een andere kwalificatie dan welzijnspedagogen met de aanvullende kwalificatie rijden. De opleiding en aard van de therapie paarden zijn ook belangrijk. Therapiepaarden zijn normaal gesproken geduldig en kalm, maar ook bijzonder mensvriendelijk en gevoelig.
Functie, effect en doelen
Welke procedures worden gebruikt bij therapeutisch rijden, hangt af van de doelen in deze vorm van behandeling. Hippotherapie richt zich op de behandeling van bewegingsstoornissen. Het zijn vaak spastische verlamming of andere vormen van verlamming die worden behandeld door middel van therapeutisch rijden. De paardrijtherapeut heeft dan altijd een basisopleiding tot therapeutisch pedagoog en is daarnaast gekwalificeerd in het rijden en omgaan met het paard. De patiënten krijgen door het rijden een beter gevoel voor hun lichaamscentrum, te slappe spieren kunnen aangespannen worden dus beter, te sterk gespannen spieren kunnen weer ontspannen. Het gevoel voor evenwicht wordt ook verbeterd door rijtherapie. Curatief rijden en springen hebben totaal verschillende doelen. Deze therapievorm houdt zich bezig met het bevorderen van de sociale en psychologische competentie van patiënten. Bij deze therapievorm is niet alleen het rijden of springen zelf van belang, maar ook het contact met het paard of het contact in de therapiegroep. In dit geval daagt het middelzware paard alle zintuigen van de patiënten uit, zowel emotioneel, fysiek, mentaal als sociaal. De hechte band met het therapiepaard is bij deze therapievorm erg belangrijk. Dit begint al bij de verzorging en verzorging van het therapiepaard. De patiënt leert omgaan met het paard, ervaart diepe emotionele gevoelens die de persoonlijkheidsontwikkeling bevorderen, maar ervaart ook successen bij het rijden of springen door de fysieke uitdaging en ervaart op zijn beurt sociale uitdagingen en successen in de omgang met de therapeut of de andere leden van de groep . Gevorderde leden van zo'n groep kunnen veel zelfvertrouwen krijgen tijdens paardrijwedstrijden, buitenritten, langlaufritten of showprestaties en worden zo duurzaam gepromoot in hun persoonlijkheidsontwikkeling. Het is belangrijk dat in het therapieplan altijd rekening wordt gehouden met de individuele situatie. Bijzondere therapievormen die zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld zijn ergotherapeutische, logopedische en psychotherapeutische ondersteuning bij het paard, waarbij de individuele problemen van de patiënten ook door contact met het paard kunnen worden opgelost. De aard van de therapiepaarden die bij therapeutisch rijden worden gebruikt, hangt meestal af van de individuele problemen of voortgang van de patiënten. Het hangt meestal niet af van de rijvaardigheid. Therapiepaarden zijn daarom meestal bijzonder kalm en geduldig en reageren bijzonder gevoelig op hun ruiters. Bij gevorderde patiënten kan het echter ook zinvol zijn om wat meer temperamentvolle dieren met ambitie aan te bieden, waarmee het dan gewenste succes in de wedstrijd kan worden behaald. goed behaald, wat een positief effect heeft op het zelfvertrouwen van patiënten.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Paarden die voor therapeutisch rijden worden gebruikt, zijn altijd goed verzekerd in geval van een ongeval. Toch kan zelfs de beste verzekering in deze sport niet voorkomen dat er toch een ongeluk gebeurt, wat ook gevolgen kan hebben. Paarden zijn levende wezens en als zodanig niet altijd voorspelbaar. Zelfs een heel kalm paard kan bang worden en ongecontroleerd bewegen. Tijdens het rijden of springen kan bijvoorbeeld een val van het paard optreden. Door de speciale training van de therapiepaarden is dit echter zeer zelden het geval. Hetzelfde geldt voor het pure contact met het paard. Zelfs met veel zorg van de therapeuten en zeer rustige dieren kan een therapiepaard zelfs bang worden als het van de wei of de stal naar de manege of naar de overdekte manege en terug wordt geleid, en ook wanneer verzorgd worden. Terwijl de positieve punten meestal opwegen tegen de negatieve punten bij deze vorm van therapie. Desalniettemin moet rekening worden gehouden met de mogelijkheid van een ongeval.
