Symptoomtherapie
Symptoomtherapie begint met de individuele symptomen van een kind en probeert deze met behulp van verschillende maatregelen te verbeteren. Net zo individueel als de symptomen in een bepaald geval voorkomen, moet een dergelijke vorm van therapie speciaal ontworpen en gericht zijn om ondersteuning te bieden waar hulp en ondersteuning nodig is. In de regel is pure symptoomtherapie een vorm van therapie die probeert de lees- en spellingsvaardigheden van een kind te verbeteren door middel van gerichte oefeningen en systematische benaderingen. Naar onze mening moet er echter rekening mee worden gehouden dat de therapie van de symptomen niet alleen ontaardt in meer aanvullende oefeningen, die de kinderen bovendien uitdagen en mogelijk vernederen door verdere ervaringen van mislukking. Gerichte en individueel aangepaste symptoom- en oorzaaktherapie hoeven niet per se in totaal contrast met elkaar te staan, maar een symptoomtherapie kan ook de waarnemingsgebieden omvatten.
Verdere therapieprocedures
Bij een centrale verstoring van de verwerking van het gehoorde (gehoorverwerkingsstoornis) worden andere alternatieve therapievormen aangeboden. De geluidstherapie volgens Tomatis, Volf of Johanson is een voorbeeld.
- Hoortraining volgens de Tomatis-methode
- Geluidstherapie volgens Volf
- Therapie volgens Johanson
De school kan essentiële informatie over individuele therapie verstrekken.
Door het dagelijkse contact en de talrijke observaties van de leren (start) situatie, een typologie van fouten is mogelijk onafhankelijk van de testresultaten, zodat een evaluatie van de individuele veranderingen eenvoudig doorgevoerd zou kunnen worden. Individuele ondersteuning op school is echter problematisch omdat veel kinderen binnen een klas doorgaans individuele ondersteuning nodig hebben. In de resolutie van 2003 van de Conferentie van Ministers van Onderwijs en Culturele Zaken (= conferentie waaraan alle ministers van Onderwijs en Cultuur van de afzonderlijke Duitse deelstaten deelnemen) wordt de diagnose, begeleiding en ondersteuning van kinderen met problemen in het gebied van Hessen als een een nieuw decreet betreffende de compensatie van achterstanden voor studenten met bijzondere moeilijkheden bij het onderwijs aan kinderen met bijzondere behoeften. Hoewel we therapie en ondersteuning op school als zeer passend en verstandig beschouwen, is het ons duidelijk dat er een groter aantal ondersteuningsuren moet worden aangewend om dergelijke individuele ondersteuning op een solide basis te kunnen zetten.
De kosten van de extracurriculaire therapie en ondersteuning van individuele leren problemen worden meestal gedragen door de ouders, in sommige gevallen kan voor vergoeding van de kosten van therapie een aanvraag worden ingediend bij de dienst jeugdzorg. Puur juridisch gezien is dit de zogenaamde “inburgeringsbijstand”, die wordt geregeld volgens §35a SBG VIII. De beslissing wordt individueel genomen (individuele case beslissing) na ontvangst van de inschrijving voor inburgeringsbijstand.
Een buitenschoolse therapie en ondersteuning kan vooral aan te raden zijn als er bij het kind psychologische en emotionele problemen ontstaan als gevolg van mislukking op school (gebrek aan zelfrespect, twijfel aan zichzelf, frustratie op school, schoolangst). Meestal worden deze problemen gecertificeerd door de behandelende kinderarts. De individuele casusbeslissing van Bureau Jeugdzorg impliceert meestal ook een gesprek met de klassendocent van de klas, waarin de schoolondersteuning wordt besproken en geanalyseerd.
Als blijkt dat alleen schoolondersteuning niet voldoende is vanwege de ernst van dyslexiekan een buitenschoolse therapie worden voorgeschreven. In dat geval vergoedt Bureau Jeugdzorg de therapiekosten ongeacht het inkomen van de ouders. LET OP: In de regel moet een therapie echter plaatsvinden bij een door de dienst jeugdzorg erkend therapeut!
Bovendien lijkt het redelijk dat buitenschoolse therapie en schooltherapie in harmonie met elkaar zijn. Naar onze mening moet regelmatig contact tussen school en therapeut mogelijk zijn! Naar onze mening schuilt het probleem van een buitenschoolse therapie en ondersteuning in de volgende punten:
- Hoe vind ik een goed gestructureerde promotie?
- Hoe kan worden gegarandeerd dat de therapie en ondersteuning gebaseerd is op de leerinhoud van de school?
- Ondersteunt het ook vormen van lesgeven en leren die op scholen worden gebruikt?
- Biedt de buitenschoolse ondersteuning overleg en contact met de school om zo holistisch mogelijk te werken in het belang van het kind en in lijn met de leerinhoud van de school?
- Hoe garandeert de buitenschoolse begeleiding een steeds nieuwe oriëntatie op de individuele problemen van mijn kind (evaluatie)?
- Ondersteunt de buitenschoolse ondersteuning ook het aanleren van leerstrategieën (HOE? Leer ik correct?) Of is het uitsluitend en uniek gericht op het extra oefenen van probleemgebieden (in de zin van bijles)?
- Richt de buitenschoolse therapie zich ook op de psyche van mijn kind of heb ik verdere therapeutische maatregelen nodig om mijn kind zo duurzaam mogelijk te helpen (ergotherapie; psychotherapeutische maatregelen; zelfvertrouwen opbouwen)
