Symptomen | Proteïne S-tekort

Symptomen

Patiënten vallen meestal op door het vroege optreden van veneus bloed bloedstolsels tussen de 15 en 45 jaar. Vooral vrouwen lijden onverwacht en zonder voorafgaande kennis van hun ziekte, a trombose (vasculair afsluiting een bloed bloedstolsel), vaker in de diepe aderen van de benen. Dit komt meestal voor in risicovolle situaties, ook tijdens de inname van oestrogenen (anticonceptiepil, hormoonpreparaten tegen menopauzeklachten) of zwangerschap, aangezien deze ook verband houden met een afname van de proteïne S-concentratie.

Andere risicofactoren voor diepe veneuze trombose die beide geslachten in gelijke mate treffen, zijn

• Operaties,
• Langere immobilisatie / immobilisatie van de benen na een operatie of tijdens een langere vlucht / busreis,
• Evenals verhoogd vochtverlies.

De ziekte kan alleen worden opgespoord door de patiënt te analyseren bloed. Als wordt vermoed dat een patiënt een verhoogde neiging tot stollen heeft, wordt meestal een veneus bloedmonster genomen en vervolgens wordt de activiteit van de antistollingsfactoren in het bloed, zoals proteïne S, in het laboratorium geanalyseerd. Er moet onder andere worden opgemerkt dat Proteïne S en de andere factoren slechts een korte halfwaardetijd hebben, dwz hun activiteit kan alleen binnen een relatief kort tijdvenster worden gedetecteerd, dus het is belangrijk om lange transportroutes naar een laboratorium te vermijden. .

Het is daarom aan te bevelen om deze onderzoeken te laten uitvoeren door een specialist bij een aangesloten laboratorium of in een ziekenhuis. Bovendien is de synthese van proteïne S en proteïne C ook vitamine K-afhankelijk, zodat een bestaande medicatie met vitamine K-antagonisten (tegenstanders), zoals Marcumar, tot foutieve lage waarden kan leiden. Er moet ook worden opgemerkt dat de concentratie van proteïne S bij vrouwen over het algemeen ongeveer twintig procent lager is dan bij mannen van dezelfde leeftijd en bovendien kan worden verlaagd in verband met verhoogde oestrogeenspiegels (bijvoorbeeld de anticonceptiepil or hormoonpreparaten gedurende menopauze), evenals tijdens en kort daarna zwangerschap. Daarom wordt een minimum interval van acht weken na de laatste inname van de vitamine K-antagonist aanbevolen, evenals het einde van de invloed van oestrogeen.