Bij rugklachten en bij chronische degeneratieve aandoeningen van het bewegingsapparaat (bijvoorbeeld osteoporose, osteoartritis), speelt sportieve activiteit een belangrijke rol. Lichamelijk inactieve mensen verliezen meer bot massa met toenemende leeftijd, wat leidt tot een verhoogd risico op botbreuken bij vallen. In tegenstelling tot, sterkte en flexibiliteitstraining kan bot voorkomen massa verlies.
Lichamelijke activiteit verhoogt het mineraalgehalte van de botten en vermindert zo het risico van osteoporose en het bijbehorende risico op botbreuken. Lichamelijk actieve mensen hebben minder kans op ongevallen als gevolg van vallen als gevolg van hun toegenomen coördinatie en geschiktheid - zelfs op oudere leeftijd.
Sport behoudt de functies van het bewegingsapparaat
Sporttraining kan ook helpen om de functies van het actieve en passieve bewegingsapparaat te behouden of te verbeteren, waardoor onder meer wervelkolomaandoeningen kunnen worden voorkomen en het zo gemakkelijker wordt om aan de eisen van het dagelijks leven te voldoen. Afhankelijk van het trainingsontwerp en de beginsituatie, a sterkte winst van 9 tot 227 procent is mogelijk.
Diverse onderzoeken laten ook zien dat matige lichaamsbeweging een beschermend effect kan hebben artritis en kan zelfs een positief effect hebben op mensen die al aan artritis lijden. Hoe eerder met sport wordt begonnen, hoe groter het beschermende effect. Om deze reden, sterkte en mobiliteit moet tijdens jeugd.
Maar zelfs op hogere leeftijd kan er aanzienlijke winst worden behaald in de prestaties van het actieve en passieve bewegingsapparaat - dus het is nooit te laat om te beginnen!
