Seniliteit of seniliteit (thesaurussynoniemen: ouderdom; veroudering; seniele atrofie; seniele verspilling; seniele uitputting; seniele fibrose; seniele kwetsbaarheid; seniele hart- seniele involutie; seniel cachexia seniele zwakte; seniele verandering; broosheid (Engl. Frailty); oude leeftijd; fysieke seniliteit; marasmus senilis; fysiologische seniele atrofie; fysiologische veroudering; aanwezigheid; presbycardie; veroudering; seniele asthenie; seniele atrofie; seniele degeneratie; seniele disfunctie; seniel 피로 seniele uitputting; seniele fibrose; seniele kwetsbaarheid; seniel cachexia seniele vermoeidheid; seniele marasmus; seniel tremor seniele zwakte; senium; veroudering; ICD-10 R54: Seniliteit) verwijst naar de achteruitgang van lichaamsfuncties en cognitieve vaardigheden op oudere leeftijd. Dit is een natuurlijk proces.
Seniliteit is een natuurlijk verouderingsproces. Verouderingsprocessen zijn uitgebreid, progressief (voortschrijdend), cumulatief (toenemend) en pathogeen (veroorzakend ziekte). Ze manifesteren zich via biochemische, structurele en functionele veranderingen van zowel genetische als externe oorsprong in een verscheidenheid aan stofwisselingsstoornissen en degeneratieve verschijnselen.
De mechanismen van veroudering kunnen worden veroorzaakt door factoren van endogene of exogene aard, en de producten van deze processen zijn vaak de oorzaak en trigger van verdere processen, die in afwisselende combinaties kunnen leiden tot zeer actieve en systeembrede pathogene ontwikkelingen. Het is deze koppeling van mechanismen van veroudering, via kettingreacties zowel binnen individuele systemen als tussen systemen, die leidt tot het fenomeen van veroudering en de zeer multifactoriële pathogenese die zo vaak wordt gezien bij ouderdomsziekten en degeneratieve veroudering.
Een voorbeeld van een verouderingsmechanisme dat op alle organisatieniveaus van het organisme actief is, zijn vrije radicalen, die beide worden geproduceerd als een endogeen bijproduct van normale metabolische processen en als gevolg daarvan het centrale mechanisme worden van een aantal systeembrede verouderingsprocessen. van externe factoren zoals giftige (giftige) omgevingsfactoren spanning, schadelijke middelen zoals tabak, alcohol en koffie, en overmatig of gebrekkig fysiek spanning in de vorm van competitieve sporten en diëten.
Deze verouderingsprocessen leiden tot verouderende cellen (verouderde cellen) die een deel van hun functie ophouden terwijl ze apoptose (geprogrammeerde celdood) weerstaan. Ze worden ook wel zombiecellen genoemd. Deze cellen verouderen naburige cellen door pro-inflammatoire (inflammatoire) cytokines af te scheiden (vrij te geven).
Seniliteit kan een symptoom zijn van veel ziekten (zie onder “Differentiële diagnoses”).
Verloop en prognose: Het verouderingsproces is een geleidelijk proces. Het kan echter zowel negatief als positief worden beïnvloed door de mechanismen die eraan ten grondslag liggen en door selectief de triggerende factoren te beïnvloeden. In veel gevallen zijn de mechanismen van veroudering dus beheersbaar in hun ontwikkeling en, vooral in het licht van de huidige onderzoeksontwikkelingen, in toenemende mate omkeerbaar in termen van hun effecten. Evenzo kunnen veel van de tekenen van veroudering die met deze processen gepaard gaan, op deze manier positief worden beïnvloed. Voor het gezin en naasten vormt de fysieke en cognitieve achteruitgang (kwetsbaarheid; kwetsbaarheid) van de getroffene vaak een grote last, terwijl de persoon zelf de seniliteit niet voelt. Afhankelijk van hoe ver de seniliteit is, wordt plaatsing van de getroffen persoon in een verpleeginrichting noodzakelijk.
