Ook al is er geen eenduidige verklaring voor alle gedragsstoornissen bij kinderen en adolescenten: achter agressie, net als achter andere afwijkingen of lichamelijke symptomen, Depressie kan worden verborgen. De "Berlin Alliance Against Depressie”Wijst hierop, zeker gezien de soms simplistische discussie over geweld op scholen.
Depressie bij kinderen wordt vaak laat herkend
Over het algemeen is het onderwerp Depressie in jeugd en de adolescentie wordt soms crimineel verwaarloosd. Dit heeft ook te maken met het feit dat de manifestaties meestal anders zijn dan die bij depressieve volwassenen en dat zowel ouders als artsen te zelden het idee krijgen dat het kind aan een depressie zou kunnen lijden. "Het gevolg is vaak een veel te laat deskundige behandeling", legt Dr. Meryam Schouler-Ocak nu uit, hoofd van de Berlijnse alliantie. Het is nog niet zo lang geleden dat zelfs experts aannamen dat depressie niet bij kinderen kon bestaan. Het is nu duidelijk dat ongeveer twee op de 100 kinderen in de voorschoolse en basisschoolleeftijd aan een depressie lijdt. Vanaf de puberteit neemt de frequentie toe. Over het algemeen ligt de kans op depressie tijdens de adolescentie tussen 9.4% en 18.5% (volgens verschillende cijfers in de literatuur).
Triggers van depressie bij kinderen
Deze kunnen - maar hoeven niet - vroeg te zijn jeugd ervaringen en, momenteel, overlijden of scheiding in het gezin of van naaste zorgverleners. Als ouders depressief zijn, kan dit het nageslacht verder beïnvloeden. Deskundigen zijn het er nu over eens dat zowel componenten van de persoonlijke omgeving als biologische factoren een rol spelen bij het al dan niet vatbaar zijn voor depressie. Sociale factoren zoals sociale ongelijkheid, migratieachtergrond en buitensporige prestatie-eisen, evenals "willekeur" of verwaarlozing bij de opvoeding, worden ook als verergering beschouwd. geestesziekte bij kinderen.
Depressie bij kinderen - symptomen
Symptomen variëren niet alleen naar leeftijd, maar ook sterk van geval tot geval, dus het kan moeilijk zijn om ze te onderscheiden van "normaal" verdriet bij kinderen en vooral tijdens de puberteit. Ouders, leraren en artsen zien depressie veel te vaak over het hoofd. Valse adviezen, zoals 'zet jezelf bij elkaar', dragen er ook toe bij dat depressie niet wordt behandeld. Bovendien zijn patiënten en hun families bang om als 'gek' te worden bestempeld. Bij kinderen is de tekenen van depressie zijn bijna altijd atypisch. Alleen in de adolescentie lijken ze op die van volwassenen. Bij jongere kinderen is het vooral belangrijk om hun speel-, eet- en slaapgedrag te observeren. Bij oudere kinderen moet ook aandacht worden besteed aan hoe zij omgaan met prestatie-eisen. Het is ook bijzonder belangrijk om ouders, leerkrachten of te vragen kleuterschool leraren. Uiteindelijk kunnen alleen specialisten en psychotherapeuten zorgen voor DIAGNOSE. Nauwe samenwerking met huisartsen is daarom bijzonder belangrijk.
Behandeling van depressieve kinderen en adolescenten
De behandeling van depressieve kinderen en adolescenten bestaat in eerste instantie uit psychotherapie, waaronder meestal het gezin valt. Ook ingrepen in de leefomgeving kunnen aangewezen zijn. Soms extra administratie of antidepressivum Er zijn medicijnen nodig, die precies moeten zijn afgestemd op de leeftijd en het type depressie van de patiënt. Zelfs als er speciale zorg vereist is bij het omgaan met psychotrope geneesmiddelen, vooral bij kinderen en adolescenten, zijn ze beter dan hun reputatie. Hier kan "ideologische vooringenomenheid" schade aanrichten. Intramurale behandeling van depressieve kinderen en adolescenten in gespecialiseerde klinieken is alleen nodig in bijzonder ernstige gevallen.
Hulp van de omgeving
Mantelzorgers, leerkrachten, ouders en andere volwassenen in de directe omgeving kunnen vertraagde diagnose helpen voorkomen en therapie door te letten op gedragsveranderingen zoals verminderde prestaties, sociale terugtrekking, constante prikkelbaarheid, frequent verdriet of zelfs suïcidale uitingen. Ze mogen echter geen diagnose stellen of behandelen, maar hun indrukken overbrengen en hulp bieden. Er zijn ook ondersteuningsmogelijkheden voor leerkrachten. Het is belangrijk voor al diegenen die te maken hebben met kinderen en adolescenten die aan een depressie lijden: het accepteren, overbrengen dat het net zo goed een ziekte is als lichamelijke aandoeningen, het integreren in lessen en het sociale leven zonder het te zwaar te belasten, een ruimte van bescherming te bieden zonder storend gedrag te accepteren, kleine stapjes aan te moedigen en zelfs bij kleine successen positieve feedback te geven. In het geval van een zeer ernstige depressie die gepaard gaat met gedachten en uitingen van zelfmoord, is het zeker gepast om het probleem aan te pakken; Dit moet echter niet gebeuren in een klasomgeving, bijvoorbeeld. Dit komt omdat zelfs als het probleem op een goedbedoelde manier wordt overgebracht, de gevolgen moeilijk in te schatten zijn, onder meer omdat bijna niemand in het bijzijn van de andere studenten zal vragen of hij of zij in gevaar is. Imitaties (Werther-effect) kunnen ook niet worden uitgesloten. Het is gunstiger om in het algemeen te communiceren welke hulp er beschikbaar is voor jongeren in een crisis.
Conclusie
Kinderen en adolescenten kunnen ook depressief zijn. Het onderscheid tussen een normale aandoening en een ziekte moet door specialisten worden gemaakt. De behandeling heeft een zeer goede kans van slagen. Bovendien kan de omgeving van de getroffen persoon veel bijdragen aan tijdige detectie en herstel.
