Prognose en verloop
De prognose voor de ziekte van varicella of zoster is over het algemeen goed: de huidklachten genezen zonder littekens en de pijn van zoster verdwijnt volledig na de zenuwontsteking​ Na het oplopen van varicella is men levenslang immuun voor het virus, dwz ondanks hernieuwd contact met het virus contracteert men niet waterpokken​ Immuungecompromitteerde patiënten, patiënten met zoster oftalmicus of oticus, kinderen met congenitale varicella en premature baby's die zich ontwikkelen waterpokken na de geboorte hebben een ernstige prognose omdat ze ernstige permanente schade kunnen oplopen door de infectieziekte.
Speciaal geval: gordelroos
Gordelroos is dus een secundaire ziekte na varicella-infectie (= windpokken) in jeugd of adolescentie en treedt op wanneer het varicella zoster-virus wordt gereactiveerd als gevolg van de defensieve zwakte van het lichaam. Deze afweerzwakte kan bijvoorbeeld optreden tijdens een infectie. Gordelroos is een ontsteking van de zenuwen (= neuritis), die gepaard gaat met pijn en blaarvorming op een bepaald deel van de huid.
De scherpe afbakening van de pijn en de gegroepeerde blaasjes naar een specifiek huidgebied kunnen worden verklaard door anatomische factoren: het aangetaste huidgebied wordt gevoelig geleverd (= tactiele sensaties en sensaties van druk en pijn worden gemedieerd door zenuwen) door de zenuwcellen die door het virus zijn geïnfecteerd, die in gebundelde vorm naar de huid lopen. Elke zenuwbundel levert een deel van de huid; deze gebieden die worden geïnnerveerd door een zenuwbundel worden dermatomen genoemd. In het geval van gordelrooszijn een of meer dermatomen of de bijbehorende zenuwcellen aangetast.
In de meeste gevallen treft de ontsteking de zenuwcellen die gevoelig het centrale deel van de romp voeden: de blaasjes verschijnen in een riemvormige opstelling in het lumbale gebied, daarom wordt het gordelroos genoemd. Als het immuunsysteem extreem verzwakt is door een bestaande ziekte, kan zoster generalisatus optreden, waarbij de zoster blaren en pijn door het hele lichaam voorkomen. Patiënten met gordelroos zijn besmettelijk, en dit geldt voor mensen die nog geen contract hebben waterpokken of die niet zijn ingeënt tegen waterpokken.
Analoog aan de blaasjes van waterpokken, bevat de vesiculaire uitslag van gordelroos het virus in hoge concentraties, dat kan worden overgedragen door direct contact of door lucht. De ziekte van gordelroos kondigt zich aan door pijn en een veranderd gevoel in het aangetaste huidgebied. Na een paar dagen blaren een scherp gedefinieerd deel van de huid eindelijk.
De uitslag is niet te onderscheiden van die van waterpokken, maar vanwege het beperkte verspreidingsgebied en de hevige pijn kan deze worden gescheiden van de varicella. Patiënten worden vaak beperkt door de ziekte: ze zijn bang voor licht, hebben koorts en hoofdpijn en hebben zwelling van de lokale, dwz in de buurt, weefselvocht knooppunten. De ziekte van gordelroos kan tot de volgende complicaties leiden: Met name bij oudere patiënten een aanhoudende pijn in het deel van het lichaam dat wordt aangetast door herpes zoster wordt waargenomen, zelfs lang na genezing.
Als het toevoergebied van de oftalmische zenuw, die het ooggebied gevoelig innervert, wordt aangetast tijdens virusreactivering, kunnen complicaties in de ogen optreden. In zoster oticus, waarbij de zenuw die het oor voedt, wordt aangetast door het ontstekingsproces, kan het verloop van de ziekte zich uitstrekken tot doofheid. U kunt hier meer leren over gordelroos: gordelroos
