Postoperatieve pijntherapie in de orthopedie
Orthopedische interventies worden vaak geassocieerd met reeds bestaande ernstige pijn Dit is vooral relevant omdat het al bestond pijn is een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van chronische pijn. Voldoende peri- en postoperatieve pijntherapie is daarom des te belangrijker.
Preoperatief, gabapentine kan worden toegediend, vooral bij spinale chirurgie, en intraoperatief kan een glucocorticoïd lokaal worden toegediend voor radiculaire pijn Lokaal-regionale procedures hebben in principe de voorkeur boven systemische vormen van pijntherapie voor operaties aan de extremiteiten. De vaak goed bereikbare locatie van de verschillende zenuwplexus en de algemene voordelen van regionale anesthesie maken dit vaak mogelijk voor perifere ingrepen. Als een regionale anesthesie echter niet haalbaar is, behandeling met sterke opioïden volgens niveau 3 van het WHO-stappenplan wordt aanbevolen.
Postoperatieve pijntherapie voor kinderen
In tegenstelling tot de sterk achterhaalde mening dat pasgeborenen nog geen pijn kunnen voelen, is vandaag bekend dat kinderen al vanaf de 24e week van zwangerschap Vanaf dit moment moet pijn bij kinderen worden behandeld. De postoperatieve pijntherapie voor kinderen is in wezen gebaseerd op dezelfde grondslagen en principes als de pijntherapie voor volwassen patiënten.
Vooral in de eerste 12 maanden van het leven zijn er verschillen in de gewijzigde distributie, wijziging, afbraak en uitscheiding (farmacokinetiek) van veel geneesmiddelen. Dit geldt vooral in de eerste levensweken. Bovendien zijn veel medicijnen niet goedgekeurd voor de eerste maanden of jaren van hun leven.
Desalniettemin mag dit er niet toe leiden dat de kleine patiënten de pijnstillers worden onthouden als ze nodig zijn - ondanks het gebrek aan goedkeuring! Niettemin, paracetamol is de belangrijkste pijnstiller voor kinderen en is goedgekeurd voor elke leeftijdsgroep. Ibuprofen is goedgekeurd vanaf de leeftijd van 3 maanden. Naast systemisch op medicijnen gebaseerd pijntherapie, mogen regionale pijnbeheersing en niet-medicamenteuze behandelingsconcepten bij kinderen niet worden verwaarloosd.
