Pijn tablets worden gebruikt om pijn te verlichten van alle mogelijke pijnaandoeningen die in het menselijk lichaam kunnen voorkomen. Afhankelijk van de regio van ongemak en ernst, zijn er ook verschillende pijn tablets waarvan de effectiviteit is ontworpen voor het specifieke tekort.
Wat zijn pijntabletten?
Pijn tablets worden gebruikt om pijn te verlichten van pijnaandoeningen die zich in het menselijk lichaam kunnen voordoen. Pijntabletten behoren tot de groep van pijnstillers (pijnstillende middelen). Ze zijn verkrijgbaar in verschillende sterktes en vooral in verschillende gebieden en spectrums van actie. Er wordt ook onderscheid gemaakt tussen homeopathisch en conventioneel of farmaceutisch pijnstillers. De werkingswijze is hier fundamenteel anders. Sommige pijnstillers hebben een recept nodig vanaf een bepaalde dosering, andere in het algemeen. In het geval van ernstige pijn is een bezoek aan een vertrouwde arts meestal onvermijdelijk, vooral in gevallen waarin de exacte oorzaak van de pijn onduidelijk is. Hier moet een patiënt altijd eerst een arts raadplegen. Pijnstillers zijn ontworpen om hun pijnstillende werking in korte tijd te ontwikkelen om de gebruiker de snelst mogelijke verlichting te bieden.
Medische toepassing, werking en gebruik
Pijnstillers worden meestal zonder gekauwd ingenomen met een voldoende hoeveelheid vloeistof (idealiter) water). Er zijn ook oplosbare vormen van pijntabletten, die volledig in vloeistof worden opgelost en door het drinken worden ingenomen. Nauwkeurige doserings- en toepassingsinstructies zijn opgenomen in de bijsluiter die bij elke vorm van pijntablet hoort, ongeacht sterkte of actieradius. Als de behandelend arts een andere dosering heeft besteld, moet deze worden gebruikt. Het effect ontvouwt zich op verschillende manieren en via verschillende routes. Sommige pijnstillers hebben bijvoorbeeld een spierontspannend effect, een krampstillend effect, een algemeen ontspannend effect of een centraal effect in de hersenen, waar ze het pijncentrum beïnvloeden en het pijngevoel daar verminderen. Centraal werkende pijnstillers hebben bijna altijd een recept nodig omdat ze zogenaamd opioïden.
Kruiden, natuurlijke en farmaceutische pijnstillers.
In de categorie van pijnstillers, zoals hierboven vermeld, zijn er grote verschillen in het werkingsbereik en de dosering. Farmaceutische pijntabletten oefenen hun werking voornamelijk uit door: bloed metabolisme, terwijl kruidengeneesmiddelen een breder werkingsspectrum hebben en via meerdere wegen werken. In sommige gevallen is echter, afhankelijk van het soort pijn, een achtereenvolgende inname van langere of kortere termijn nodig om een blijvend effect te bereiken. Dit is geenszins omdat een homeopathisch middel minder effectief is, maar er vindt een ander werkingsmechanisme plaats, dat vooral ook bedoeld is om een blijvend effect te hebben en niet alleen voor het moment of een bepaalde werkingsduur van enkele uren. Pijnstillers zijn ook verkrijgbaar in verschillende doseringen. Men moet zijn toevlucht nemen tot de laagst mogelijke dosis van farmaceutische middelen die de pijn op bevredigende wijze verlichten. Op deze manier kunnen ongewenste bijwerkingen of schadelijke bijwerkingen worden geminimaliseerd. Als de pijn toeneemt, moet een pijnplan zeer zorgvuldig en geleidelijk worden gevolgd. In homeopathie, hoe dan ook, minder is vaak meer, en u moet hier als nieuwkomer zeker advies inwinnen over de tussenpozen waarmee de tabletten moeten worden ingenomen en waar u op moet letten om het grootst mogelijke effect te bereiken. Zo is het bij sommige producten nodig om geen menthol te gebruiken tandpasta, enzovoort. Hier zijn in het kort ook cannabinoïden in het bijzonder te noemen, die worden gebruikt in de natuurlijke pijntherapie tegenwoordig weer vaker, hetero met chronische pijn, en zijn in bepaalde apotheken in tabletvorm (op recept) te verkrijgen.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Bijwerkingen kunnen ook optreden bij het gebruik van pijnstillers. De meest voorkomende hiervan zijn: maag en darmklachten, zoals misselijkheid, braken en pijn in de buik. Sommige pijnstillers produceren ook een zogenaamd medicijn hoofdpijn daarna moet er in dit geval op worden gelet dat het medicijn wordt gestaakt en zo de bijwerking wordt geannuleerd. Vaak wordt de fout gemaakt en wordt het medicijn weer gebruikt tegen de toen optredende hoofdpijn. Daarnaast bestaat het risico op overdosering met pijnstillers. Dit moet voorkomen worden en kan onverwachte gevolgen hebben, waaronder maagperforatie, bloeding en overlijden. Langdurig gebruik van pijnstillers die niet onder medisch toezicht staan, moet koste wat kost worden vermeden, omdat langdurige schade in sommige gevallen niet kan worden uitgesloten. Sommige pijnstillers belasten bijvoorbeeld de lever en kan aanzienlijke blijvende leverschade veroorzaken als het gedurende een lange periode wordt ingenomen. Er moet ook aandacht worden besteed aan interacties met andere medicijnen.
