Pijn | Peri-implantitis

Pijn

Als er een ontsteking optreedt in het gebied van het implantaat, resulterend in peri-implantaire mucositis, kan de patiënt een licht gevoel krijgen pijn in contact. Het is ook mogelijk dat de prothese zelf, bijvoorbeeld de kroon op het implantaat, pijn doet. Vaak zijn de tandvlees rood gekleurd zijn en in het geval van reeds bestaande peri-implantitis, pus wordt uitgescheiden in het gebied van het implantaat. Als er al massale botresorptie heeft plaatsgevonden, pijn kan ook voorkomen in het gebied van de kaakbeen.

Pus

Als peri-implantaire mucositis zich al heeft ontwikkeld tot peri-implantitis, kan het ontstekingsproces leiden tot bloeding bij het sonderen (BOP genoemd bij de tandarts) en pus afscheiding. Dit is zichtbaar en wordt door de patiënt vaak als onaangenaam ervaren smaak.

Therapie

Therapie voor ontsteking van het tandheelkundig implantaat kan chirurgisch of niet-chirurgisch zijn, afhankelijk van de ernst. Verder verschilt de therapie voor peri-implantaire mucositis van die voor peri-implantitis. Niet-chirurgische therapie:

  • Ten eerste moet de ontsteking worden geëlimineerd.

    Dit wordt gedaan door verontreiniging van het implantaatoppervlak te verminderen. Het oppervlak van het implantaat wordt door de tandarts of kaakchirurg met speciale apparatuur gereinigd om de bacteriefilm te verwijderen.

  • Daarnaast wordt antibioticatherapie ook in de literatuur besproken. De toepassing van chloorhexidine (CHX) -oplossingen kunnen de diep gemeten sondeerholtes rond het implantaat verminderen.
  • Daarnaast bestelt de tandarts vaak lokale antibiotische therapie voor 10 dagen, wat ook de ontsteking kan verminderen.

Niet-chirurgische therapie: chirurgische therapie: naast het elimineren van de infectie en het verminderen van de sondediepten, moet chirurgische therapie ook het botniveau stabiliseren, aangezien botverlies al is opgetreden in peri-implantitis.

In dat geval beslist de chirurg individueel welke therapeutische maatregel het meest geschikt is. Hierbij worden de volgende mogelijkheden gehanteerd: Wat precies wordt bedoeld met de verschillende methoden en welke risico's een chirurgische ingreep met zich meebrengt, dient u altijd uitvoerig met de tandarts te bespreken.

  • Ook hier is het de bedoeling om het implantaatoppervlak met speciale instrumenten te reinigen. De klinische tekenen van infectie moeten dus worden geëlimineerd. Ultrageluid of lasertherapieën kunnen hier worden gebruikt.
  • Net als bij peri-implantaire mucositis wordt vaak antibiotische therapie met CHX-oplossingen en lokale toediening van antibiotica aanbevolen.
  • Flap operatie,
  • Flap operatie + resectieve maatregelen,
  • Flap chirurgie + botvergrotingsmaterialen,
  • Flapoperatie + resectieve maatregelen + botvergrotingsmaterialen.