Persoonlijkheidsfactoren
De persoonlijkheid van elke persoon kan ook beslissen of iemand al dan niet ziek wordt Depressie. Studies hebben aangetoond dat extreem ordelijke, dwangmatige, prestatiegerichte mensen (het zogenaamde melancholische type) met een laag zelfvertrouwen vaker last hebben van Depressie dan bijvoorbeeld mensen met zeer zelfverzekerde en sterke persoonlijkheidskenmerken. Mensen met een lage frustratietolerantie (dwz mensen die moeilijk met teleurstellingen kunnen omgaan) hebben ook meer kans om hier last van te hebben Depressie vaker en sneller.
Naast genetica en persoonlijkheid speelt ook onze opvoeding een belangrijke rol bij het ontstaan van depressie. Als kinderen hun ouders bijvoorbeeld als erg aanhankelijk en angstig en zorgzaam ervaren, hebben deze kinderen waarschijnlijk nooit geleerd om hun eigen beslissingen te nemen, om zich van hun ouders te scheiden en zelfverzekerd te zijn. Ze hebben vaak niet geleerd om met stress om te gaan of om zelf beslissingen te nemen.
Als deze kinderen zich vervolgens in volwassen situaties bevinden waarin ze zelfstandig moeten handelen en verantwoordelijkheid moeten nemen, voelen ze zich vaak overweldigd. Ze decompenseren en zien vaak geen uitweg. Psychodynamisch leidt dit tot een regressie (een regressie), die zich uit in een gebrek aan drive, vermoeidheid en sociale terugtrekking.
Parallel hieraan komen vaak schuldgevoelens en zelfbeschuldigingen voor. Men voelt zich een mislukkeling, waardoor negatieve gedachten verder worden geïntensiveerd en uiteindelijk kunnen leiden tot suïcidale neigingen (suïcide). De theorie van "aangeleerde hulpeloosheid" speelt hier ook een belangrijke rol.
Deze theorie zegt dat mensen denken dat ze machteloos staan over verschillende dingen; dat ze nooit iets kunnen veranderen. Als mensen bijvoorbeeld niet slagen voor een sollicitatiegesprek, denken ze dat dit komt omdat ze een mislukking zijn. Als men deze gedachten vervolgens begint te generaliseren, dwz om ze uit te breiden naar andere gebieden van het leven, raakt men in gedachtepatronen van aangeleerde hulpeloosheid.
Deze mensen denken bijvoorbeeld: “Ik kan niet eens een baan krijgen en ik kan niet stoppen roken. Wat ik ook begin, ik kan niets doen. Dus ik ben een mislukkeling.
“Dergelijke gedachten hebben ingrijpende gevolgen voor ons gevoel van eigenwaarde en ons leven. De getroffenen trekken zich vaak terug en worden passief. Dit leidt er weer toe dat ze hun situatie eigenlijk niet veranderen en de toekomst ziet er pessimistisch uit. Een verstoorde moeder-kindrelatie, het vroege verlies van een ouder of een gebrek aan zelfrespect sinds het begin jeugd kan ook leiden tot een bepaalde kwetsbaarheid (kwetsbaarheid) voor stressfactoren en teleurstellingen en uiteindelijk eindigen in depressie. Zelfs onvoldoende verwerkte stresstrauma's uit het verleden (zoals verkrachting of oorlogservaringen) kunnen in huidige conflicten weer tot leven worden gewekt (scheiding van de partner) en het uitbreken van depressie bevorderen.
Reactieve factoren
Depressie treedt vaak alleen op wanneer bepaalde negatieve, stressvolle of kritieke gebeurtenissen in het leven plaatsvinden. Deze kunnen variëren van verhuizing of het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd (verhuisdepressie) tot scheiding van levenspartners of overlijden van naasten. Chronische conflicten (zoals een door conflicten geteisterd partnerschap of een permanente overbelasting op het werk) kunnen ook op lange termijn tot depressie leiden. Andere studies hebben aangetoond dat stressvolle levensgebeurtenissen zoals bruiloften of verhuizingen leiden tot een verhoogde afgifte van cortisol (stresshormoon). Dit beïnvloedt op zijn beurt ons metabolisme, haalt het eruit evenwicht en kan uiteindelijk leiden tot het ontstaan van een depressie.
