ORGON-therapie

ORGON therapie is een methode van complementaire geneeskunde, die is gebaseerd op de invloed van vitale energie om de toestand van te verbeteren volksgezondheid​ De procedure is gebaseerd op het onderzoek van Wilhelm Reich, die de invloed van medische orgonomie gebruikte om patiënten te behandelen. Voor de uitvoering van de therapeutische maatregelen is een zogenaamde ORGON-accumulator nodig. De ORGON-accu is een geïsoleerde cabine gemaakt van ijzer, waardoor vrije energie niet kan ontsnappen.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Immunodeficiëntie (immunodeficiëntie) of om de immuunafweer te versterken - met behulp van orgonomische geneeskunde volgens Reich een positieve invloed op de immuunsysteem zou mogelijk moeten zijn, aangezien door de energie in de ORGON-accumulator een superpositie van het lichaamsenergieveld met het relatief zwakke energieveld van de accumulator optreedt. Tijdens de therapie maatregel in de accu een verhoging van de lichaamskerntemperatuur kan worden aangetoond. Bovendien wordt het effect van de procedure weergegeven in een verminderde bloedbezinkingssnelheid (BSG), dat in de klinische chemie wordt gebruikt als een belangrijke ontstekingsparameter.
  • Psychosomatische ziektebeelden - in het kader van het onderzoek van Wilhelm Reich werden de bevindingen van Sigmund Freud uitgebreid. Voor Wilhelm Reich, de evenwicht of ontspanning en spanning vormde de basis om alle levensprocessen te begrijpen.
  • Vitaliteitsstoornissen of om de vitaliteit te verhogen - het gebruik van ORGON therapie is ook mogelijk als er geen ziekte aanwezig is bij de behandelde; met behulp van ORGON-therapie kan een herkenbare verhoging van de vitaliteit worden bereikt.
  • Complementaire behandeling van tumoren - het enige gebruik van ORGON-therapie om een ​​tumor te behandelen is niet mogelijk. Met behulp van de procedure is er echter de mogelijkheid om de conventionele tumortherapie te ondersteunen met behulp van ORGON-therapie in de zin van complementaire tumortherapie.

Contra-indicaties

Om complicaties te voorkomen, mag de behandeling met de ORGON-accu niet worden gebruikt in geval van chronische overlading. Tekenen van chronische overbelasting kunnen de volgende symptomen zijn:

  • Hypertensie (hoge bloeddruk)
  • Hartafwijking
  • Tumoren van het centrale zenuwstelsel
  • Atherosclerose (arteriosclerose; verharding van de slagaders)
  • Apoplexie (beroerte)
  • Huidontstekingen
  • Conjunctivitis (conjunctivitis)

Vóór de behandeling

Omdat therapie met de ORGON-accumulator een procedure is waarbij de energetische lading niet gevaarlijker is dan de energie die door de zon wordt afgegeven, zijn er geen maatregelen nodig voordat de ORGON-therapie wordt uitgevoerd.

De procedure

ORGON-therapie is gebaseerd op de toepassing van de ORGON-accumulator, die is ontwikkeld door Wilhelm Reich. Binnen deze accumulator zouden de energiebellen die hij identificeerde als bionen een bijzonder sterk effect hebben. Deze bionen, die Reich classificeerde als een overgangsfase tussen levenloze en vitale substanties, kunnen de fysieke (lichamelijke) toestand van evenwicht herstellen. Bij deze therapie is het noodzakelijk dat de patiënt een geïsoleerde kooi betreedt waar orgonen zich kunnen ophopen. Vitale organismen kunnen zichzelf in de ORGON-accumulator laden met atmosferische vrije energie, orgon. De belasting van het organisme is direct afhankelijk van het aantal lagen ijzer en andere isolerende materialen, omdat bij een hogere mate van afscherming het oplaadeffect met de orgone wordt vergroot. In het geval van isolatie moet echter worden opgemerkt dat wanneer elektrische isolatoren worden gebruikt, de orgonen worden aangetrokken, maar de orgonen zijn gebonden. Bij metaal kunnen daarentegen ook de orgonen worden aangetrokken, maar in tegenstelling tot elektrische isolatoren worden de orgonen direct weer afgestoten. Hierdoor profiteert de patiënt in de metalen accumulator, aangezien de orgonen naar de binnenkant van de kooi worden overgebracht. Van doorslaggevend belang voor het effectieve principe van de therapie is de superpositie van de energievelden van de accumulator en het vitale organisme binnen de orgonaccumulator. Hierdoor ontstaat een krachtig energiesysteem dat grote hoeveelheden orgon uit de omringende atmosfeer kan opnemen. Voordat de patiënt echter baat kan hebben bij de behandeling, is een korte gewenningsperiode nodig om de eigen energetische lading van de patiënt te verhogen.

Na de behandeling

Na de therapeutische interventie zijn geen speciale maatregelen nodig.

Mogelijke complicaties

Tot op heden zijn er tijdens de therapie geen complicaties opgetreden. De huidige contra-indicaties moeten worden opgemerkt.