De term moedervlek is een synoniem voor de technische term naevus. Het verwijst naar goedaardige gezwellen van de huid, waaronder verschillende soorten cellen. Dit kunnen pigmentproducerende cellen zijn, talgklier cellen of bloed vatcellen.
De naevus hoeft niet per se bruin te zijn en kan variëren in vorm en hoogte. Er is een groot aantal verschillende naevi, die verschillen in hun celsamenstelling. In het algemeen verwijst de term "mol" of "mol" naar goedaardige pigmentcel-naevi die een roodachtige tot bruine pigmentatie hebben en verschillende vormen kunnen hebben.
Er zijn bepaalde criteria die kunnen helpen om de kwaliteit te beoordelen (is het een goedaardige of een neiging tot kwaadaardige moedervlek?). Met behulp van deze zogenaamde ABCDE-regel (zie hieronder) kunt u zelf uw moedervlekken voor de spiegel controleren en zo in een vroeg stadium een arts raadplegen bij merkbare veranderingen. De dermatoloog kijkt dan naar alle moedervlekken hoofd een zogenaamd screeningsonderzoek uitvoeren en eventuele wijzigingen documenteren. Dit is een zeer belangrijke vorm van kanker preventie.
Is de ontsteking gevaarlijk?
Ontstekingen kunnen verschillende oorzaken hebben. Ze kunnen optreden in de context van bacteriële infecties, bijvoorbeeld wanneer de huid is beschadigd, of ze kunnen ook hun oorsprong in onze huid hebben. Krabben een moedervlek, zodat het soms zelfs bloedt, is de toegangspoort voor kiemen Van elke soort.
Dit kunnen huid zijn kiemen, maar ook andere bacteriën, die zich bijvoorbeeld kunnen ophopen in besmette wonden. Ontstekingen zijn te herkennen aan de klassieke tekenen van ontsteking. Deze vijf klassieke tekenen van ontsteking karakteriseren de symptomen beter.
Ontstoken gebieden zijn rood gekleurd (rubor), gezwollen (tumor), pijnlijk (dolor), warm (calor) en soms beperkt in hun functie (functio laesa). Moedervlekken kunnen op dezelfde manier ontstoken raken als andere delen van de huid. Of de ontsteking van een moedervlek is gevaarlijk, hangt af van waar de moedervlek zich bevindt en welke kiemen zijn verantwoordelijk voor de ontsteking. Als de ziektekiemen bijvoorbeeld in de bloedbaan terechtkomen, kan dit ernstige gevolgen hebben voor de getroffenen.
