Ontsteking van bindweefsel
Ontsteking is een reactie van het lichaam, die verondersteld wordt het mogelijk te maken immuunsysteem om actief en in toenemende mate op bepaalde delen van het lichaam in te werken. Ontstekingen komen altijd voor in de bindweefsel en in het vasculaire systeem. Ze drukken zich uit door middel van typische symptomen.
Deze omvatten roodheid, pijn, zwelling en opwarming. Een beperkte mobiliteit wordt vaak genoemd als een ander symptoom. De bindweefsel op de ontstoken plek wordt minder goed voorzien van zuurstof.
De reden hiervoor is dat de bestaande zwelling het moeilijk maakt voor zuurstof om de cellen te bereiken. De cellen beginnen zelfs zonder zuurstof energie te produceren. Een bijproduct van deze energiewinst is melkzuur, waardoor het weefsel te zuur wordt. Om een ontsteking te kunnen behandelen, moet in principe de oorzaak van de ontsteking worden vastgesteld.
Pijn in het bindweefsel - wat moet het niet zijn?
De eigen remodellerende processen van het lichaam van de bindweefsel kan verantwoordelijk zijn voor verschillende soorten pijn Het bindweefsel kan ook samentrekken en verkrampen als spieren. Als het bindweefsel ernstig is veranderd of samengedrukt, is de onderliggende spier beperkt in zijn bewegingsvermogen en pijn resultaten.
Bij veranderingen in het bindweefsel, die vaak gepaard gaan met pijn, kunnen zeer lange periodes in een verlichtende houding, operaties, stress, overstrekking, trauma of in het algemeen een ernstig gebrek aan beweging de oorzaak zijn. Afhankelijk van de oorzaak hechten de fasciae aan het bindweefsel en verharden continu. Heropbouwprocessen beginnen in het bindweefsel, waarbij de elastische delen worden vervangen door niet-rekbare delen collageen vezels.
De basisspanning in het weefsel neemt sterk toe en er kan pijn ontstaan. Verhard bindweefsel in de nek of ruggebied kan ook de oorzaak zijn van pijn in deze gebieden. Om te voorkomen pijn in het bindweefseldaarom is een gezonde hoeveelheid lichaamsbeweging essentieel.
Gebonden bindweefsel
Bindweefselstructuren kunnen plakkerig worden en daardoor veel pijn veroorzaken. Aangetast bindweefsel kan overal in het lichaam voorkomen. De meest voorkomende getroffen sites zijn die op gewrichten, tussen spierlagen of tussen organen.
Oorzaken zijn meestal ontstekingsprocessen, die kunnen worden veroorzaakt door externe invloeden, zoals verhoogde stress door sport, of interne invloeden, zoals bloeden of na een operatie. Alle bovengenoemde oorzaken leiden tot een soort stress in het lichaam en vooral op de aangetaste bindweefselplaats. Deze stress leidt tot het vrijkomen van boodschappersubstanties uit cellen en bloed schepen, die een verhoogde productie van precursoren van bindweefsel veroorzaken, die op hun beurt een verhoogde adhesie aan het omliggende weefsel veroorzaken.
De ontsteking zorgt ervoor dat bindweefsel aan elkaar blijft kleven. Beweging veroorzaakt een verhoogde spanning op de hechting, doordat de lagen niet meer vrij langs elkaar kunnen glijden zoals voorheen. Dit doet erg pijn.
Door de ontlastende houding die als gevolg daarvan wordt ingenomen, komen de getroffen personen in een vicieuze cirkel terecht, doordat ze nog meer gespierd verkrampen of de patiënt niet bewegen. gewrichten voldoende meer. Dit veroorzaakt nog meer pijn en er wordt een nog sterkere verlichtende houding ingenomen. Deze vicieuze cirkel van vastzittend bindweefsel wordt het best doorbroken door vroege en gerichte bewegingstherapie, zoals fysiotherapie, of door speciale massages van het getroffen gebied.
Dit moet verdere verklevingen voorkomen en de bestaande losmaken. Het ontstekingsproces moet ook vroegtijdig worden gestopt door ontstekingsremmende medicatie of door afkoeling van het getroffen gebied. In het ergste geval is het raadzaam om een arts te raadplegen om een mogelijke chirurgische ingreep af te wegen.
