Nazorg
Na de operatie worden er al spalken aangebracht het ellebooggewricht in de operatiekamer om immobilisatie te garanderen. Als alternatief kan een gips cast kan worden aangevraagd voor een periode van een week. Daarnaast, trombose profylaxe, ontstekingsremmend en pijn-verlichtende therapie en regelmatige vervolgonderzoeken zijn belangrijk.
Gedurende ongeveer 2 weken moet de arm nog steeds geïmmobiliseerd zijn en niet te zwaar belast worden. Na deze tijd worden de hechtingen van het operatiegebied verwijderd. Als de arts hier geen complicaties of tekenen van infectie meer constateert, mag de elleboog nu weer worden belast. Bij bijzonder inspannende sporten of armarbeid is het echter aan te raden om tot 6 weken te wachten tot de arm volledig actief is.
Risico's en complicaties
De slijmbeurs heeft een belangrijke functie in het ellebooggewricht. Het regelt de enorme drukbelasting op het gewricht en beschermt zo de botten door sterke mechanische compressie. Na chirurgische verwijdering ontbreekt dit reguleringsmechanisme, wat kan leiden tot beschadiging van het gewricht.
Bovendien leidt een chirurgische en dus invasieve ingreep onvermijdelijk tot littekens. Deze zijn esthetisch storend en kunnen ook de gewrichtsfunctie aantasten. Een vermindering van de mobiliteit is hier niet uit te sluiten.
Bovendien kunnen tijdens de chirurgische ingreep zenuwlaesies van de aangrenzende zenuwbanen optreden. In zeldzame gevallen kan dit leiden tot paresthesie, gevoelloosheid of functieverlies van individuele spiergroepen. Blauwe plekken in het ellebooggewricht kan ook optreden na de operatie en is niet ongebruikelijk.Bovendien kan intra-operatieve bloeding optreden, aangezien de operatieplaats zeer goed is voorzien van bloed.
Kleine en gecontroleerde bloedingen zijn echter niet zorgwekkend en kunnen door het lichaam worden gecompenseerd. Een complicatie die bijvoorbeeld kan optreden als gevolg van een bloeding in een spierkwab, en dus een gebied dat wordt beperkt door een spierfascia, wordt compartimentsyndroom genoemd. Bij dit syndroom is er een gevaarlijke toename van de weefseldruk in het compartiment.
De gevolgen zijn zenuwlaesies, weefsel- en orgaanschade. Als het compartimentsyndroom wordt vermoed, is een snelle chirurgische fasciale splitsing aangewezen. Chirurgische opening van de huid en het onderhuidse weefsel kan dit veroorzaken bacteriën om het wondgebied binnen te dringen en zo tot infectie te leiden. Dit risico wordt geminimaliseerd door pre- en postoperatieve antibiotische therapie.
