Narcisme: oorzaken, symptomen en behandeling

Narcistische persoonlijkheidsstoornisof narcisme, is een van de psychische stoornissen die verband houden met een bijzonder sterke en niet-adaptieve persoonlijkheid. De narcist lijkt erg in zichzelf gekeerd, maar heeft in feite een zeer laag zelfbeeld en is altijd op zoek naar erkenning.

Wat is narcisme?

De persoonlijkheidsstoornis is vernoemd naar de legende van Narcissus, die zo verliefd is op zijn spiegelbeeld dat hij de liefde van de nimf Echo niet herkent of kan beantwoorden. Hij sterft door zijn wanhoop omdat hij zijn spiegelbeeld niet kan bereiken. Men zou nu kunnen aannemen dat de narcist wordt gekenmerkt door een groteabsorptie​ Het is echter niet zo eenvoudig, narcistische persoonlijkheidsstoornis is een complexe psychische stoornis met veel symptomen. Getroffen personen lijden aan een sterke innerlijke afwijzing van zichzelf, gecombineerd met een zeer laag zelfbeeld. Uiterlijk komt dit door hun constante zoektocht naar bewondering en erkenning over als overmoed, arrogantie en alsof de getroffenen zichzelf heel serieus nemen.

Oorzaken

Narcistische persoonlijkheidsstoornis is een complexe psychische stoornis die grotendeels lijkt op borderline symptomatologie. Narcisten verschillen echter op belangrijke manieren van borderline-patiënten. Ze hebben bijvoorbeeld meestal een zeer goede impulsbeheersing en lijden niet aan zelfdestructief gedrag. De gelijkenis tussen de twee aandoeningen is echter duidelijk in hun oorzaken. Beide aandoeningen zijn vroeg jeugd en ontstaan ​​als gevolg van onvoldoende of overmatige aandacht van de ouders. Deze traumatische ervaringen worden op volwassen leeftijd herhaald in een gebrek aan zelfvertrouwen en een overmatige zoektocht naar herkenning met een prestatiedrang en worden gereproduceerd in de omgeving. Het moet echter gezegd worden dat getroffen individuen zich gewoonlijk niet bewust zijn van hun gedrag en er dus niet kan worden gezegd dat ze opzettelijk hebben gehandeld door het individu.

Symptomen, klachten en tekenen

Narcisisme komt voornamelijk tot uiting in een sterk toegenomen gevoel van eigenwaarde. De narcist gelooft van zichzelf dat hij speciaal en uniek is. Dit resulteert in een sterke fixatie op zichzelf en probeert indruk te maken op anderen. Leugens en zelfbedrog maken vaak deel uit van het beeld dat de narcist van zichzelf probeert in stand te houden. Daarbij gaan sociale vaardigheden verloren. Dus mensen met narcistische persoonlijkheidsstoornis zijn minder in staat tot empathie. In interpersoonlijke relaties zijn ze niet of nauwelijks in staat om emoties te beantwoorden. Daarom verschijnen narcisten vaak koud en arrogant voor degenen om hen heen. De drang om belangrijk te zijn kan zich in twee vormen manifesteren: de narcist kan dus ofwel constant pronken met zijn (vermeende) vaardigheden of heel bescheiden zijn. Tegelijkertijd hebben narcistische mensen vaak dromen en fantasieën over geld en status. Hun gedrag is dienovereenkomstig ontworpen. De verwachting van andere mensen is gebaseerd op het idee dat ze er zijn om de behoeften van de narcist te vervullen. Dienovereenkomstig profiteren narcisten van andere mensen. Ze reageren soms gemeen als niet aan hun verwachtingen wordt voldaan. Boze uitbarstingen en wraak komen voor. Dienovereenkomstig zijn narcisten gemakkelijk boos. Narcisten zijn ook vatbaar voor afgunst en geloven ook dat anderen jaloers op hen zijn.

Diagnose en verloop

Diagnose van narcistisch persoonlijkheidsstoornis volgt het onderzoekspatroon voor alle psychische stoornissen en vindt plaats in de polikliniek van een psychiatrisch ziekenhuis. Zelftests zijn te vinden op internet, maar hun deugdelijkheid kan worden betwijfeld, vooral omdat deze tests slechts enkele facetten van gedrag en slechts enkele symptomen kunnen omvatten. De gedetailleerde diagnose van een persoonlijkheidsstoornis duurt meestal enkele uren en omvat zowel persoonlijke interviews met een therapeut als het invullen van talrijke vragenlijsten. Deze precieze diagnose is belangrijk om een ​​specifieke diagnose te kunnen stellen, de individueel sterke symptomen en daarmee het exacte stoornispatroon te kunnen identificeren. Alleen dan kan een individu therapie worden geïnitieerd. Zoals alle ernstige persoonlijkheidsstoornissen, narcisme kan niet volledig worden behandeld, maar de getroffen persoon kan wel worden geholpen leiden een symptoomvrij leven.

Complicaties

Narcistische persoonlijkheden stellen hoge eisen aan zichzelf en hun omgeving. Hun grandioze uiterlijk en sterke gevoeligheid voor kritiek maken het moeilijk om met andere mensen om te gaan. Vooral patiënten met de grandioze manifestatie van narcisme vinken vaak af of worden boos wanneer ze niet de bevestiging en erkenning krijgen waarnaar ze verlangen van de mensen om hen heen. Hoewel er een verlangen is om erbij te horen, veroorzaakt gebrek aan empathie terugkerende sociale conflicten. Als gevolg hiervan ervaren narcisten afwijzing van hun leeftijdsgenoten en raken ze geïsoleerd. Degenen met kwetsbaar narcisme zijn daarentegen vaak overaangepast en lijden aan een gebrek aan eigenwaarde. Ze vinden het ook moeilijk om met anderen om te gaan vanwege sociale angst en angst voor afwijzing. Ze vertonen de neiging om vermijdend gedrag te vertonen. Als gevolg van de sociale moeilijkheden die ontstaan ​​door deze persoonlijkheidsstructuur, kunnen getroffen individuen zich ontwikkelen Depressie or Angst stoornissen​ Niet zelden neigen ze ook naar verslavend gedrag. Dieptepsychologie gebaseerd psychotherapie en psychoanalyse helpen de getroffenen om beter met hun specifieke problemen om te gaan. Het doel is om het gevoel van eigenwaarde te stabiliseren. De gedragspatronen zijn echter diepgaand en moeilijk te behandelen. Zelfs in therapiekunnen er conflicten ontstaan ​​als gevolg van ervaringen met grief.

Wanneer moet je naar een dokter?

Het probleem met narcisme is dat de patiënt geen inzicht heeft in zijn narcistische persoonlijkheidsstructuur. Hij vindt het daarom niet nodig om behandeld te worden. Zijn medewereld lijdt vaak behoorlijk onder het gedrag van de narcist. Het is daarom niet ongebruikelijk dat slachtoffers van narcisten een behandeling zoeken. Een narcistische persoonlijkheidsstoornis wordt als onbehandelbaar beschouwd. Het is waar dat het lijden van een narcist hoog kan zijn. Maar meestal zal hij nog steeds geen therapeut zien. Andere mensen durven niet te suggereren therapie naar hem. Ze zouden rekening moeten houden met overeenkomstige reacties. Een van de kenmerken van een narcist is zijn volledige gebrek aan inzicht, in combinatie met een onwil om te veranderen.

Behandeling en therapie

De behandeling van een narcistische persoonlijkheidsstoornis omvat psychotherapeutisch maatregelen en, afhankelijk van de ernst en uiting van de symptomen, psychotrope geneesmiddelen​ Behandeling van bijkomende symptomen en problemen is ook belangrijk. Voor degenen die getroffen zijn door een narcistische persoonlijkheidsstoornis, zijn dit voornamelijk Depressie en drugsmisbruik. In de regel kan de patiënt bepalen welke therapievorm het beste bij hem past: intramuraal of poliklinisch. Diepgang psychologisch, psychoanalytisch of behavioristisch. Een belangrijke rol bij het vinden van de juiste therapie wordt echter gespeeld door de diagnose en de beoordeling van de behoefte aan therapie die daar wordt gemaakt. Als wordt vastgesteld dat de patiënt meerdere weken intramurale therapie nodig heeft vanwege de ernst van zijn of haar symptomen, dient poliklinisch maatregelen zijn meestal niet effectief. Een bijkomende complicerende factor bij de zoektocht naar een therapeut is dat veel psychologen zich overbelast voelen met ernstige persoonlijkheidsstoornissen en getroffenen niet in hun patiëntendossier opnemen, waardoor ze feitelijk veel minder speelruimte hebben bij het kiezen van de juiste therapie dan theoretisch mogelijk zou zijn. Om een ​​succesvolle therapie te kunnen starten, moet de getroffen persoon een uitgesproken lijdensdruk vertonen die hem of haar motiveert om mee te werken. Dwangtherapie of psychologische interventie tegen de wil van de patiënt of bij onvoldoende motivatie zijn niet kansrijk en worden in dit opzicht niet uitgevoerd.

Vooruitzicht en prognose

De prognose varieert sterk voor mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Over het algemeen hebben mensen in therapie dus een betere prognose. Het vermogen om een ​​goed zelfbewustzijn te leren is cruciaal. Bovendien worden stabiele interpersoonlijke relaties die het mogelijk maken een hoge mate van vertrouwen en reflectie te ontwikkelen, evenals persoonlijke succeservaringen die voortvloeien uit de eigen vaardigheden, ook als nuttig beschouwd. Deze factoren hebben een gunstig effect op het narcisme, aangezien ze de betrokkene goed bewust houden van zijn capaciteiten en hem confronteren met de gevolgen van zijn handelen. Ontoegankelijke narcisten hebben een veel slechtere prognose. Dit geldt met name voor mensen die veel mislukkingen ervaren en niet toegankelijk zijn voor therapie, die in deze gevallen vaak worden verergerd alcohol en andere drugsDienovereenkomstig wordt narcisme in de zin van een waargenomen hoog zelfbeeld inderdaad ervaren. Maar de werkelijkheid past niet bij dit zelfbeeld. In het geval van narcisten bestaat ook het gevaar dat een ernstige mislukking hen zo frustreert dat ze depressieve episodes ervaren. Aan de andere kant worden deze persoonlijke storingen door patiënten vaak genoemd als reden om naar een therapeut te gaan.

het voorkomen

Een narcistische persoonlijkheidsstoornis kan niet op zichzelf worden voorkomen. Ouderlijke liefde en aandacht en tijdig ingrijpen, indien nodig, zijn de belangrijkste sleutels tot preventie.

Nazorg

Mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis moeten vaak hun hele leven aan zichzelf werken om het slappe koord tussen normaal en overdreven narcisme te navigeren. Een hoge bereidheid van de patiënt om actief deel te nemen aan behandeling en nazorg heeft vaak een positieve invloed op de verdere persoonlijke ontwikkeling. Therapeuten werken vaak strategieën uit voor nazorg met hun patiënten in de laatste fase van psychotherapie​ Dit houdt vaak in hoe de getroffenen het succes van de therapie kunnen behouden. Na intramurale therapie bieden klinieken speciale programma's om hun patiënten te ondersteunen in de periode na ontslag. Dit zijn meestal ambulante diensten die zijn ontworpen om de overgang van de kliniek naar het dagelijks leven te vergemakkelijken. Binnen dit kader kunnen verschillende therapeutische benaderingen worden toegepast, bijvoorbeeld discussiegroepen, psycho-educatie programma's of individuele gesprekken met a psychiater of psychotherapeut. Onder nazorg kan ook vallen: ondersteuning of begeleiding door een maatschappelijk werker. Narcistische persoonlijkheidsstoornis is niet bij elke patiënt even ernstig. Daarom kan de nazorg ook variëren in intensiteit, bijvoorbeeld door de gespreksfrequentie aan te passen.

Hier is wat u zelf kunt doen

Narcisten hebben vaak problemen om zich empathisch in te leven in anderen. Daarom kan het nuttig zijn als ze bewust aandacht besteden aan het probleem van empathie. Als een persoon bijvoorbeeld anders reageert dan verwacht, kan hij of zij pauzeren en nadenken over hoe de situatie is verlopen vanuit het perspectief van de ander. Mensen voelen zich vaak verblind door narcisten omdat ze een situatie heel anders ervaren. Het gebrek aan begrip van de narcist maakt het vaak nog moeilijker voor hen of roept woede op. Narcisten moeten vaak leren om dergelijke afwijzende en gekwetste reacties van vrienden, kennissen en familieleden als legitiem te erkennen. Sommige narcisten hebben de neiging om andere mensen te manipuleren. De invloed hoeft op geen enkele manier kwaadaardig te zijn - het heeft meestal als doel anderen te behagen en jezelf in het middelpunt van de belangstelling te plaatsen. Een veelgebruikt middel is om andere mensen afhankelijk van zichzelf te maken. Als een narcist vatbaar is voor dergelijk gedrag, moet hij zich bewust worden van zijn eigen patronen. Hij kan dan overwegen waarom hij zich op een bepaalde manier gedraagt ​​en of de intentie passend is. Zelfhulpgroepen kunnen deze reflectie ondersteunen. Internet biedt de mogelijkheid om anoniem naar meningen te vragen - bijvoorbeeld over typische situaties waarin de getroffen persoon zich niet in andermans schoenen kan verplaatsen.