Indicaties | Tavor® expidet®

Indicaties

Tavor® expidet® wordt op korte termijn gebruikt voor de symptomatische behandeling van angst, opwinding en spanning, zoals die geassocieerd zijn met Depressie or psychose (bv schizofrenie). Het kan ook gedurende een korte periode worden gebruikt om slaapstoornissen te behandelen (moeilijk in slaap vallen of de hele nacht door te slapen) veroorzaakt door angst, rusteloosheid of zorgen. Bovendien wordt Tavor® expidet® toegediend voorafgaand aan een operatie of diagnostische procedures om de angst van de patiënt voor de interventie te verminderen. Tavor® expidet® wordt ook gebruikt als noodmedicatie bij epilepticusstatus (acuut, langdurig epileptische aanval).

Epilepsie

Tavor® expidet® wordt niet aanbevolen als het favoriete medicijn voor de permanente behandeling van epilepsie omdat het snel verslavend wordt. Het wordt toegediend met geneesmiddelen zoals valproaat (voor gegeneraliseerde epilepsie) Of lamotrigine (voor focale epilepsie). Tavor® expidet® wordt voornamelijk gebruikt wanneer een reeks epileptische aanvallen optreedt met langere pauzes tussen aanvallen - de zogenaamde reeks aanvallen.

Het wordt soms ook door leken toegediend als noodmedicatie in het geval van de zogenaamde status epilepticus - een complicatie van epilepsie. De status epilepticus kan zich op verschillende manieren manifesteren: Enerzijds kan er een aanval optreden die langer duurt dan 5 minuten. Aan de andere kant kunnen aanvallen herhaaldelijk voorkomen zonder dat de getroffen persoon een normale toestand tussen de aanvallen heeft bereikt. Tavor® expidet® is ontworpen om de status epilepticus te doorbreken om levensbedreigende gevolgen te voorkomen, zoals hersenen oedeem of cardiovasculaire stilstand. Andere medicijnen, zoals die worden toegediend aan de neus-, zijn in dit opzicht effectiever gebleken, aangezien het tot 40 minuten kan duren voordat een effectieve hoeveelheid Tavor® expidet® in de bloedbaan terechtkomt.

Effect

Het actieve ingrediënt in Tavor® expidet® heet lorazepam benzodiazepines, bindt lorazepam zich aan specifieke receptoren in de hersenen. Deze specifieke receptoren worden GABA-A-receptoren genoemd en zijn zogenaamde ligandgerichte ionenkanalen. De lichaamseigen zender GABA (gamma-aminoboterzuur) bindt zich normaal gesproken aan deze kanalen.

GABA remt (remt) de zenuwcellen in de hersenen door de excitatie van de cellen door receptorbinding te verminderen. Lorazepam kan, net als GABA, binden aan GABA-A-receptoren en zo het effect van GABA nabootsen. Wanneer Lorazepam (of GABA) zich bindt aan de receptoren, gaat het ionenkanaal open en stromen negatief geladen chloride-ionen de cel in. Als gevolg hiervan wordt het potentieel in de cel negatiever en de zenuwcel kan een bepaalde tijd niet meer opgewonden zijn. Dit remmende effect van de receptoren lost uiteindelijk de staat van angst, spanning of krampen op, zoals de zenuwcel kan geen impulsen meer verzenden.