Op oudere leeftijd gezond in slaap vallen en niet meer wakker worden – dit idee van doodgaan wordt slechts voor enkelen werkelijkheid. Sterven duurt vaak voort en kan gepaard gaan met pijn en drastische beperkingen van de kwaliteit van leven. Last but not least willen veel stervende mensen geen ‘last’ zijn voor hun omgeving. Dit alles wekt angsten op en wekt bij sommigen het verlangen op om zelf het tijdstip van overlijden te bepalen – desnoods met hulp van derden.
Wat is hulp bij zelfdoding?
Passieve euthanasie
In dit geval worden levensverlengende maatregelen (bijvoorbeeld kunstmatige voeding, ventilatie of de toediening van bepaalde levensverlengende medicijnen) niet voortgezet. De basis hiervoor is meestal de uitdrukkelijke wil van de patiënt, bijvoorbeeld in de vorm van een levenstestament. Als deze beschikbaar is, is passieve euthanasie in Duitsland niet strafbaar.
Indirecte euthanasie
Hulp bij zelfdoding (hulp bij zelfdoding)
Op 26 februari 2020 heeft het Federale Constitutionele Hof de controversiële euthanasieparagraaf 217, die georganiseerde euthanasie strafbaar stelt, volledig vernietigd. Hierbij werd geen financieel belang vooropgesteld, maar was gericht op herhaalde euthanasie. Onder bepaalde omstandigheden had het dus ook gevolgen voor huisartsen.
Actieve euthanasie
Actieve euthanasie, ook bekend als ‘doden op verzoek’, is een strafbaar feit in Duitsland – zelfs nadat Sectie 217 was vernietigd. Dit betekent dat het niet de patiënt is die een dodelijk medicijn gebruikt, maar een derde die het actief toedient.
Discussiepunt: Hulp bij zelfdoding
Het was een historische beslissing van het Federale Constitutionele Hof op 26 februari 2020: ieder mens heeft het recht om op een zelfbepaalde manier te sterven. Hieronder valt tevens het recht om zich daarbij te laten bijstaan door derden. Alle mensen kunnen gebruik maken van dit recht op hulp bij zelfdoding – niet alleen de ernstig zieken aan het einde van hun leven.
Wat vooral voor organisaties als Dignitas als obstakel was gepland, bracht echter vooral de getroffenen en artsen in verwarring. Dit komt omdat het zakelijke karakter van het recht geen betrekking heeft op financiële belangen en winstbejag. Integendeel: iedereen die regelmatig en herhaaldelijk hulp bij zelfdoding biedt, kan worden vervolgd. Dit trof dus ook huisartsen die herhaaldelijk de zelfdoding van hun patiënten begeleidden.
Hulp vinden bij zelfdoding is momenteel moeilijk
In de huidige situatie is het in de praktijk echter vaak erg lastig voor mensen die willen sterven om een arts te vinden die de dodelijke medicatie voorschrijft. Momenteel trekken veel mensen naar het buitenland, bijvoorbeeld naar Zwitserland, waar euthanasieorganisaties bestaan. Men moet echter wel kunnen reizen en de hoge kosten die daarmee gepaard gaan, kunnen opbrengen.
Op 6 juli 2023 werden twee nieuwe wetsvoorstellen ter regulering bij de Bondsdag ingediend. Beiden werden afgewezen.
Respect voor zelfbeschikking: Het tweede ontwerp, gepresenteerd door een groep onder leiding van Renate Künast (Groenen) en Katrin Helling-Plahr (FDP), benadrukte de vrije keuze van het individu en dus ook de vrijstelling van bestraffing van hulp bij zelfmoord door passende maatregelen. organisaties. Ook hier zou verplicht, zij het eenmalig, overleg plaatsvinden. Het plan was echter om deze als laagdrempelig aanbod in een landelijk netwerk te organiseren.
Na de afwijzing van de ontwerpen wordt dus opnieuw gezocht naar wetgeving om de uitspraak van de rechter uit 2020 in de praktijk te brengen.
