Voorbereiding
Als het verwijderen van de galblaas gepland is, zijn er enkele dingen die nodig of in ieder geval nuttig zijn bij de voorbereiding op de operatie. Meestal wordt er een vooronderzoek uitgevoerd in het ziekenhuis waar de operatie moet worden uitgevoerd. De datum van de operatie wordt meestal ook op dit moment afgesproken.
In uw persoonlijke omgeving dient u zowel uw gezin als uw baan te informeren dat u een paar dagen naar het ziekenhuis moet en dat u daarna enkele weken niet onder volledige belasting kunt werken. Indien nodig moet de zorg voor kinderen, andere familieleden of huisdieren van tevoren worden geregeld. Uiterlijk een week voor de operatiedatum moet u speciale aandacht besteden aan een gezond dieet.
Voldoende beweging is ook aan te raden, maar zonder jezelf te overbelasten. Indien mogelijk dient u ook voldoende slaap te krijgen zodat uw lichaam zoveel mogelijk kan herstellen en de operatie beter kan verwerken. Contact met mensen die aan een gastro-intestinale infectie of verkoudheid lijden, moet indien mogelijk worden vermeden.
Mocht u toch last hebben van een dergelijke infectie, dan is het belangrijk om de arts te informeren. Hij beslist of de operatie alsnog kan worden uitgevoerd of moet worden uitgesteld. Een ander onderdeel van de voorbereiding op een galblaas verwijdering is om u tijdig voor te bereiden op het meerdaagse ziekenhuisverblijf. Dit omvat met name het inpakken van kleding en ander keukengerei.Naast hygiëneproducten zoals tandenborstel en douchegel, moet u ook wat contant geld hebben, evenals dingen voor entertainment, zoals
Procedure van de operatie
Er zijn in principe twee verschillende chirurgische procedures voor het verwijderen van de galblaas. Beide vereisen narcose Qua procedure verschillen de operaties vooral in de toegangswegen.
Terwijl bij open chirurgie een grotere incisie wordt gemaakt door de huid van de buikwand en de onderliggende lagen, worden bij kijkoperaties of laparoscopische chirurgie alleen kleine huidincisies gemaakt en door deze buisjes ingebracht. Door deze zogenaamde trocars kunnen nu de benodigde chirurgische instrumenten en een camera worden voortbewogen. Daarnaast wordt de buikholte opgepompt met het gas kooldioxide, waardoor het buikgewelf wordt uitgerekt en de zichtbaarheid wordt verbeterd. Bij de open procedure wordt daarentegen het operatiegebied blootgelegd en kan de chirurg “direct” opereren.
