Homeopaat: diagnose, behandeling en keuze van arts

Homeopathie, als een holistische alternatieve geneesmethode, ontstaan ​​in Duitsland. Het was de Duitse arts Samuel Hahnemann die dit genezingsconcept heeft opgericht, ook de homeopathie die tegenwoordig in zijn verschillende verschijningsvormen wordt gebruikt, gaat uiteindelijk terug naar de klassieke homeopathie van Hahnemann. Dr. Samuel Hahnemann was dus de eerste homeopaat ooit.

Wat is een homeopaat?

Homeopathische geneesmiddelen worden tegenwoordig door homeopaten meestal gebruikt in de vorm van zogenaamde verstrooiingspellets, ook wel bolletjes genoemd. Hahnemann probeerde in zijn tijd al vormen van te doorgronden therapie met weinig bijwerkingen en zo begon een legendarisch zelfexperiment. Via de mondelinge administratie van kinabast veroorzaakte de homeopaat Hahnemann een verscheidenheid aan ziektesymptomen bij zichzelf, die hij probeerde te genezen door een homeopathische bereiding van deze zeer kinabast. Het principe van homeopathie opgericht door Hahnemann is Similia Similibus Curentur, dwz soortgelijke dingen genezen met soortgelijke dingen. Het is gebaseerd op de aanname dat een stof of een allopathisch geneesmiddel in homeopathische verdunning precies de ziektesymptomen geneest of verlicht die zouden optreden als het onverdund zou worden toegediend. Homeopathische geneesmiddelen worden tegenwoordig door homeopaten meestal gebruikt in de vorm van zogenaamde verstrooiingsbolletjes, ook wel bolletjes genoemd. De verstrooiende bolletjes zelf zijn gemaakt van lactose, waarop het overeenkomstige medicijn wordt aangebracht tijdens de homeopathische bereiding, ook wel potentiëring genoemd.

Behandelingen en therapieën

Klassieke homeopaten zijn zich ervan bewust dat al vanaf een potentiëring van de verdunningsgraad van D23, geen enkel molecuul van de oorspronkelijke stof detecteerbaar is in het homeopathische preparaat. Dit feit heeft geleid tot bittere discussies tussen voor- en tegenstanders van homeopathie, die tot op de dag van vandaag controversieel blijven. De tegenstanders van de klassieke homeopathie noemen als voornaamste kritiekpunt dat een stof die niet aanwezig is geen effect kan hebben. De homeopaat gaat er echter in zijn wereldbeeld van uit dat juist door dit potentiseringsmechanisme de genezende krachten van de oorspronkelijke substantie voortdurend toenemen. Tegenstanders en aanhangers van de klassieke homeopathie vechten volgens Hahnemann nog steeds met elkaar als in een religieuze oorlog. Als men het echter aan de patiënten vraagt, kunnen de therapeutische successen van de homeopaten eenvoudigweg niet worden verklaard. Zelfs kleine kinderen en dieren kunnen door homeopaten worden behandeld, en dit voor een breed scala aan ziektebeelden en symptomen.

Methoden voor diagnose en onderzoek

In de homeopathie moet men echter differentiëren, er zijn veel homeopaten die geenszins toegewijd zijn aan de klassieke leringen van Hahnemann, maar heel verschillende homeopathische preparaten en preparaten toepassen. Als de strikte klassieke homeopathische leer volgens Hahnemann wordt verlaten, spreekt men ook van lage potentie of complexe homeopathie. Een homeopaat die met complexe homeopathische preparaten werkt, past deze gewoonlijk subcutaan of toe intramusculaire injectie​ Afhankelijk van het ziektebeeld van wat er behandeld moet worden, bevatten deze preparaten altijd meerdere homeopathische geneeskrachtige stoffen in lage verdunningsgraden, bijvoorbeeld D6 of D12. Dus zelfs onder homeopaten zelf zijn er twee kampen, namelijk degenen die absoluut toegewijd zijn aan de zuivere leringen van Hahnemann en degenen die vertrouwen op complexe homeopathie. Een homeopaat die op een complexe homeopathische manier werkt, is zich bewust van het feit dat, in tegenstelling tot de klassieke homeopathie, nog steeds effectieve medicijnen in de toegediende medicijnen aanwezig zijn, zij het in een zwak verdunde vorm. De opleiding tot homeopaat is in Duitsland niet wettelijk geregeld. Het is echter door de hoogste rechtbank vastgesteld dat het beoefenen van homeopathie een geneeskunst is. Als gevolg hiervan mogen zowel klassieke homeopathie als complexe homeopathie alleen worden beoefend door artsen en officieel erkende niet-artsen. De term homeopaat is eigenlijk een informele term die voornamelijk door patiënten wordt gebruikt. Met de term homeopaat bedoelt een patiënt een arts of een niet-medicus die homeopathie beoefent als een alternatieve geneeswijze. In het geval van huisartsen of internisten die als homeopaat werkzaam zijn, werd de daarvoor benodigde expertise verworven in aanvullende nascholingscursussen, maar niet via medische basisstudies aan de universiteit.

Waar moet de patiënt op letten?

Het is vrij gelijkaardig voor alternatieve beoefenaars als homeopaten, ook hier wordt het verwerven van speciale expertise meestal gedaan door het bijwonen van seminars en permanente educatie. Dus niet alle homeopaten zijn hetzelfde, en gerenommeerde therapeuten zullen altijd begrijpen of hen wordt gevraagd om informatie te verstrekken over hun kwalificaties om homeopathie te beoefenen voordat ze een consult krijgen.