Hoesten is een belangrijke beschermende reflex van het lichaam om vreemde voorwerpen, slijm of stof uit de longen te verdrijven. De hoestreflex maakt dus de luchtwegen vrij en voorkomt dat ze vernauwd raken. Hoesten kan optreden tijdens aandoeningen van de luchtwegen, hart- ziekte of als bijwerking van medicatie.
Meestal echter de hoesten is te wijten aan een verkoudheid. Meestal een droge, onproductieve hoesten verschijnt in eerste instantie en ontwikkelt zich na een paar dagen tot een productieve hoest. Productief hoesten wordt verstaan het bevorderen van secreties, dwz slijm of iets dergelijks, door de hoest.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee verschillende soorten medicatie die bedoeld zijn om de hoest te beïnvloeden. Enerzijds de hoestverwijderaars (slijmoplossers) en anderzijds de hoestonderdrukkers (hoestremmers). Hoestverlichters worden gebruikt om productieve hoest te behandelen, om het slijm te ondersteunen en zo de oorzaak van de hoest, namelijk het slijm, weg te nemen.
Hoestonderdrukkers: De onproductieve prikkelbare hoest wordt behandeld met hoestonderdrukkers om de storende hoestirritatie te onderdrukken. Gecombineerde preparaten die bedoeld zijn om hoest te bevorderen en te verlichten, kunnen we alleen afraden, aangezien de respectievelijke middelen elkaar tegenwerken. Hoewel de irritatie storend is, mag deze niet worden onderdrukt, vooral niet als de hoest erg productief is.
Hoest slijmoplossend
De zogenaamde slijmoplossers (mucolytische middelen) zouden de afscheiding van brochiale afscheidingen bevorderen en de viscositeit verminderen. Dit betekent dat het slijm in grotere hoeveelheden wordt geproduceerd en vloeibaarder is. Ze omvatten een verscheidenheid aan verschillende medicijnen, die verder zijn onderverdeeld in secretolytica en mucolytica.
Secretolytica bevorderen de vorming van bronchiaal slijm door de klieren te stimuleren die secreties produceren, terwijl mucolytica voornamelijk worden gebruikt om het slijm vloeibaar te maken. Voordat u echter uw toevlucht neemt tot medicamenteuze behandeling, moet worden geprobeerd het slijm op te lossen met eenvoudige huismiddeltjes. Het eenvoudigste en belangrijkste advies is om veel te drinken.
De vloeistof maakt het slijm vloeibaar en maakt een betere slijm mogelijk. Water of hete thee moet daarom in voldoende hoeveelheid worden ingenomen. Stoom inademing lost ook het slijm op.
De eenvoudigste methode is om water te koken en over het hete water te gaan zitten met een doek over je hoofd en adem de hete stoom in. Kruidenpreparaten kunnen ook een hoestverlichtend effect hebben. Essentiële oliën zoals eucalyptus, trilharen naald, pepermunt of tijm hebben een mucolytisch en slijmoplossend effect.
Deze kunnen bij het inademen aan het waterbad worden toegevoegd. De meeste etherische oliën ontspannen ook de bronchiale spieren en vergemakkelijken zo het hoesten. Het is echter belangrijk op te merken dat deze etherische oliën glottale spasmen kunnen veroorzaken bij astmapatiënten, zuigelingen en kleine kinderen en dus kunnen leiden tot acute kortademigheid.
Ze moeten daarom met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt als een onderliggende astmatische aandoening bekend is en in het geval van kinderen moet voor gebruik een arts worden geraadpleegd. Als alternatief zijn er ook crèmes die de etherische oliën bevatten en op de borst. De lichaamswarmte maakt inademing via de longen effectief.
De etherische oliën zitten ook in tal van hoestsiropen, hoestbuien en badoliën. Engelwortel is ook een plantaardig slijmoplossend middel dat helpt tegen het gevoel van beklemming in de borst. Sleutelbloemwortel is ook een natuurlijk helende hoestslijmoplossend middel.
De actieve ingrediënten, de saponinen (ook in zoethout), hebben een oplossend en stimulerend effect op de afscheidingen en kunnen worden ingenomen in de vorm van thee of zitten samen met tijm-extract in de fytotherapeutische bronchicum. Het gecombineerde preparaat Myrtol uit de natuurlijke geneeskunde brengt cineol samen, den extract en limoen. Het werkt dus niet alleen secretolytisch maar ook secretomotorisch, verwijdt de bronchiën en is antimicrobieel.
Bovendien, klimop (prospan, Sinuc, Hedelix, Bronchostad hoest slijmoplossend) wordt ook gebruikt als een kruiden slijmoplossend middel. Drie actieve ingrediënten lopen voorop bij medicamenteuze therapie: acetylcysteïne (ACC), broomhexine en ambroxol. ACC wordt het vaakst voorgeschreven als slijmoplossend middel tegen hoest.
Het al lang geaccepteerde actieve bestanddeel is gebaseerd op de aanname dat ACC de viscositeit van het slijm verlaagt door chemische verbindingen (disulfideketens) in de langketenige slijmmoleculen af te breken door middel van acetylcysteïne. kan niet worden bevestigd in de orale toediening van vandaag, er wordt nu aangenomen dat de eigenschappen van het slijm zullen worden hersteld naar de fysiologische norm en dat acetylcysteïne zal blijven werken als een antioxidant. Bij het nemen van ACC en antibiotica Tegelijkertijd is het belangrijk op te merken dat de antibiotica sneller door ACC worden opgenomen. Daarom moet er een interval van twee uur zijn tussen de inname van beide geneesmiddelen.
In tegenstelling tot ACC verandert broomhexine de viscositeit van het slijm door bepaalde te induceren enzymen, aangezien de enzymen verantwoordelijk zijn voor de afbraak van het slijm. Broomhexine stimuleert ook de aanmaak van slijm. Bromhexine geeft aanleiding tot het medicijn ambroxol, een metabolisch product van broomhexine.
Het heeft een ander werkingsmechanisme. Dit beschrijft de activering van zogenaamde surfactant, die de oppervlaktespanning van het slijm vermindert en zo de cohesie van het slijm vermindert. Zelfs voor de laatstgenoemde medicijnen moet er een pauze van twee uur zijn om ze in te nemen in geval van antibioticatherapie.
Alle op geneesmiddelen gebaseerde hoeststillers kunnen bijwerkingen veroorzaken. Tijdens het gebruik van ACC, allergische reacties, maagdarmklachten, hoofdpijn en tinnitus kan gebeuren. Bromhexine en ambroxol kan ook gastro-intestinale symptomen veroorzaken, evenals overgevoeligheidsreacties van de huid en slijmvliezen en kortademigheid. Talrijke onderzoeken hebben echter niet aangetoond dat de medicinale hoeststillers superieur zijn aan de inname van placebo of vocht. Het gebruik van slijmoplossend hoest moet daarom kritisch worden bekeken.
Alle artikelen in deze serie:
