Hoe verloopt de operatie?
Op zich is het inbrengen van een trommelvlies geen echte operatie, maar eerder een poliklinische ingreep. Het duurt maar een paar minuten en vereist meestal geen verdere ziekenhuisopname. De procedure zelf verwondt echter het trommelvlies, zodat informatie over het verloop van de procedure en de mogelijke risico's noodzakelijk is.
Dit is wat deze kleine ingreep zijn chirurgische karakter geeft. Om het gebruik van de trommelvliesbuis zo comfortabel mogelijk te maken voor de getroffen persoon, wordt een verdoving van de trommelvlies is noodzakelijk. Dit kan plaatselijk worden gedaan door een verdovingsmiddel op de trommelvlies in de vorm van een oplossing of door toediening van een analgeticum in de vorm van een infuus.
Als de patiënt kiest plaatselijke verdovinghij of zij de hele procedure wakker blijft en kan daarna in principe direct naar huis of de behandeling voortzetten. Als narcose wordt overwogen, is dit meestal te wijten aan de geplande verdere behandeling van de middenoor tijdens de procedure. Als doorspoelen of verdere revalidatie van de middenoor is noodzakelijk, narcose is voor een korte tijd nodig.
Bij kinderen spelen angst of opwinding een belangrijke rol bij de beslissing om te gebruiken narcose. Zodra het trommelvlies is verdoofd, wordt het geopend met een scalpel in het voorste onderste kwadrant met een kleine spleet. De trommelvliesbuis wordt vervolgens in deze spleet gestoken.
Het vereist geen verdere fixatie, omdat het door de verwonding van het trommelvlies aan het kleine blijft plakken bloed vrijgegeven, waardoor een natuurlijke houvast wordt geboden. Nadat de buis is ingebracht, is de procedure voltooid en moet de patiënt een korte tijd worden geobserveerd. Na algehele anesthesie moet in elk individueel geval een kort verblijf worden overwogen.
De vervolgbehandeling vereist verdere therapie van de uitlokkende oorzaak. In de meeste gevallen is een ontsteking van de middenoor is de indicatie voor een trommelvlies. Adequate therapie met antipyretica, pijnstillers en antibiotica is daarom een belangrijk onderdeel van de vervolgbehandeling naast de regelmatige controle van de positie van het trommelvlies.
In acute gevallen van ziekte betekent dit dat de arts de getroffen persoon met tussenpozen van enkele dagen moet inschakelen om de medicatie indien nodig aan te passen en om de afvoer van de secretie via de trommelvliesbuis te garanderen. blijft de trommelbuis in de meeste gevallen op zijn plaats. Het wordt door het lichaam zelf afgestoten en garandeert een voltooid genezingsproces. Wanneer het trommelvlies in het geblesseerde gebied wordt teruggeplaatst, wordt de buis stukje bij beetje naar buiten geduwd gehoorgang.
Als het weefseldefect is bedekt, valt het naar buiten gehoorgang en gaat vaak onbewust verloren vanwege zijn kleine formaat. Het herstelde trommelvlies spreekt dus voor een genezen proces, aangezien het alleen volledig samen kan groeien bij afwezigheid van ziekteverwekkers of afscheidingen. Aan de andere kant zou er te veel spanning op het trommelvlies komen te staan door ophoping van vocht, zodat de wondranden niet dicht zouden kunnen gaan.
Daarom wacht men een paar weken op het natuurlijke genezingsproces. Een vervolgcontrole op ruime afstand is daarom gerechtvaardigd na de acute behandeling door een huisarts. Het hangt volledig af van de ernst van de ziekte hoe lang het trommelvlies in het trommelvlies moet blijven.
In het geval van een acute ziekte moet het op zijn plaats blijven totdat volledige genezing is bereikt. Als er chronische symptomen aanwezig zijn, kan het ook nodig zijn om maximaal twaalf maanden in het trommelvlies te blijven. Als het is geplaatst vanwege een acute ontsteking van het middenoor, wordt het meestal binnen een paar dagen tot maximaal twee weken door het lichaam zelf afgestoten.
Gedurende deze tijd hebben de getroffenen ook nog steeds last van een gevoel van ziekte, zodat de tympanibuis nog steeds het recht heeft om te blijven, zelfs als er een duidelijke verbetering is en verdere genezing ondersteunt. In de meeste gevallen verwijdert het lichaam zelf de buis. In de loop van het natuurlijke genezingsproces wordt het door nieuw weefsel naar buiten geduwd gehoorgang.
Figuurlijk kan dit worden verklaard door zijn natuurlijke vorm. Het lijkt op een trechter, waarbij de vernauwing naar het middenoor wijst. De trommelvliesbuis bevindt zich in het onderste voorste kwadrant en heeft dus zijn hoofdgewicht door middel van de zwaartekracht in de richting van de uitwendige gehoorgang.
Als het defect in het trommelvlies gesloten is en het materiaal van het trommelvlies, dat als lichaamsvreemd wordt herkend, wordt afgestoten, valt het naar buiten en niet in de richting van het middenoor. Als dit proces niet plaatsvindt, kan de buis ook handmatig worden verwijderd door de arts. Dit is vooral het geval bij T-vormig pauken buizen als onderdeel van een langdurige therapie.
Door aan de buis te trekken vouwen de dragers achter het trommelvlies omhoog en kan de buis zonder problemen worden verwijderd. Hoe lang een buis wordt gebruikt, wordt bepaald door de vorm en de materiaalkeuze. Een lange verblijftijd wordt gegarandeerd door een T-vorm.
Het dak van de T's ligt achter het trommelvlies en voorkomt dat het materiaal wordt afgestoten door het genezingsproces. De keuze van siliconen als materiaal belooft ook een goede compatibiliteit, zodat het trommelvlies zo min mogelijk wordt beïnvloed door het ingebrachte vreemde lichaam. Als deze factoren zorgen voor een optimale pasvorm en een goede weefselcompatibiliteit, kan een trommelvlies tot een jaar of langer blijven zitten. De doorlaatbaarheid van de buis moet echter regelmatig worden gecontroleerd.
