De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op prostatitis (ontsteking van de prostaat): Pijn of ongemak met punctum maximum in het perineale gebied. Straling in de richting van de testikels of penis Af en toe ook aanhoudende pijn in het gebied van de urineblaas, het rectum en de rug Pijn bij het plassen (algurie) (40%). Pijn geassocieerd met ejaculatie (ejaculatie … Prostatitis (prostaatontsteking): symptomen, klachten, tekenen
Pathogenese (ontwikkeling van ziekte) De onderliggende pathofysiologie van prostatitis is nog steeds slecht begrepen. Erkend wordt dat er een multifactoriële etiologie (oorzaak) is. Acute bacteriële prostatitis (ABP; NIH type I). Acute bacteriële prostatitis kan ofwel urogeen zijn (afkomstig van de urinewegen), hematogeen (veroorzaakt door het bloed) of, in zeldzame gevallen, veroorzaakt door de verspreiding... Prostatitis (prostaatontsteking): oorzaken
Algemene maatregelen Naleving van de algemene hygiënemaatregelen! In het geval van abacteriële prostatitis, dat wil zeggen dat er geen bacteriën als oorzaak kunnen worden gedetecteerd, wordt een actief seksueel leven aanbevolen. Nicotinebeperking (afzien van tabaksgebruik). Beperkt alcoholgebruik (max. 25 g alcohol per dag). Vermijden van psychosociale stress: mentale conflicten Stress Voedingsgeneeskunde Nutritionele … Prostatitis (prostaatontsteking): therapie
De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van prostatitis (ontsteking van de prostaat). Familiegeschiedenis Komt er in uw familie regelmatig ziekten van het urogenitale systeem voor? Sociale geschiedenis Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Huidige medische geschiedenis/systemische geschiedenis (somatische … Prostatitis (prostaatontsteking): medische geschiedenis
Laboratoriumparameters van de 1e orde – verplichte laboratoriumtests. Klein aantal bloedcellen [leukocyten (witte bloedcellen) ↑] Ontstekingsparameters – C-reactief proteïne Urineonderzoek – urineonderzoek onthult doorgaans zowel bacteriën als leukocyten (witte bloedcellen) als een indicatie van een bestaande ontsteking. Er moet een kiemcultuur (voor ziekteverwekkers (aëroob en anaëroob) en resistentie gecreëerd worden … Prostatitis (prostaatontsteking): test en diagnose
Therapeutisch doel Genezing van de ontsteking en daarmee preventie van complicaties. Therapieaanbevelingen Acute bacteriële prostatitis (ABP; NIH type I): Onmiddellijke toediening van een hoge dosis antibioticum (zie hieronder): fluorochinolonen [eerstelijnsantibiotica), cefalosporines van de derde generatie of piperacilline/tazobactam. Atypische pathogenen en intracellulaire kiemen: tetracyclines en macroliden. Protozoa zoals trichomonaden: Metronidazol Selectie van antibioticum volgens de leeftijd … Prostatitis (prostaatontsteking): medicamenteuze therapie
Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Transrectale prostaatechografie (transrectale echografie (TRUS); voor echografische diagnose van de prostaat en zaadblaasjes; echografiesonde wordt via de anus (anus) in het rectum (rectale holte) ingebracht) [bewijs van prostaatabces/ingekapselde pusholte in de prostaat , indien van toepassing]Opmerking: Als koorts langer dan 36 uur na aanvang van de therapie aanhoudt, … Prostatitis (prostaatontsteking): diagnostische tests
In het kader van de geneeskunde met micronutriënten (vitale stoffen) worden de volgende vitale stoffen (micronutriënten) gebruikt voor ondersteunende therapie: Spoorelement zink Prostatitis kan verder in verband worden gebracht met het risico op een tekort aan de volgende vitale elementen (micronutriënten): Vitamine C en vitamine E Secundaire plantenstof beta-caroteen Bovenstaande aanbevelingen voor vitale stoffen (micronutriënten) zijn tot stand gekomen met … Prostatitis (prostaatontsteking): therapie met micronutriënten
Radicale prostatectomie (chirurgische verwijdering van de prostaatklier met capsule, de eindstukken van de zaadleider, de zaadblaasjes en de regionale lymfeklieren) is de ultima ratio - laatste optie - bij de behandeling van chronische prostatitis. Deze procedure brengt echter het risico van erectiestoornissen of incontinentie met zich mee.
Om prostatitis (ontsteking van de prostaat) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Voeding Tekort aan micronutriënten (vitale stoffen) – zie Preventie met micronutriënten. Psychosociale situatie Psychologische factoren Seksuele problemen Relatieproblemen Stress, “Risico” seksueel gedrag, zoals insertieve anale geslachtsgemeenschap (persoon die zijn penis inbrengt). Te weinig blootstelling aan zonlicht
Cardiovasculair systeem (I00-I99). Interne aambeien Mond, slokdarm (voedselpijp), maag en darmen (K00-K67; K90-K93). Anale fissuren - slijmvliesscheuren in de wand van de anus (anale fissuren). Anale fistels - ganglions in de wand van de anus. Neoplasmata – tumorziekten (C00-D48) Prostaatcarcinoom (prostaatkanker) Psyche – zenuwstelsel (F00-F99; G00-G99) Chronische bekkenpijn … Prostatitis (prostaatontsteking): of iets anders? Differentiële diagnose
Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door prostatitis (ontsteking van de prostaat): Psyche – Zenuwstelsel (F00-F99; G00-G99). Chronische pijn Verlies van libido Genitourinair systeem (nieren, urinewegen – geslachtsorganen) (N00-N99) Chronische prostatitis Prostaatabces – ophoping van pus in de prostaatklier. Mannelijke vruchtbaarheidsstoornis (door … Prostatitis (prostaatontsteking): complicaties
