Gezichtsveldonderzoek

Wat is het gezichtsveld?

Het gezichtsveld is het gebied of de omgeving waarin het oog objecten kan waarnemen. Hoe ver kan de patiënt bijvoorbeeld iets in het bovenste gezichtsveld waarnemen zonder omhoog te kijken? Hetzelfde geldt voor het gezichtsveld beneden, rechts, links en natuurlijk alles daar tussenin (rechtsboven etc.). De waarden die tijdens een gezichtsveldonderzoek zijn bepaald, worden in graden weergegeven. De medewerking van de patiënt is van groot belang om tot representatieve en bruikbare resultaten te komen.

Algemene informatie

Ter oriëntatie kan zelfs de niet-medicus met zeer eenvoudige middelen een indruk krijgen van het gezichtsveld en de mogelijke storingen. Het enige dat nodig is, is een smal voorwerp (een pen zou denkbaar zijn) en een afdekking voor één oog (meestal bedekt de patiënt het oog gewoon met de palm van zijn hand). Ook hier - zoals in de gezichtsscherpte test - elk oog wordt afzonderlijk getest.

Dit komt omdat elk oog een storing kan hebben die mogelijk kan worden gecompenseerd door het andere oog. Om ervoor te zorgen dat zulke belangrijke details niet over het hoofd worden gezien, worden beide ogen afzonderlijk getest. De onderzoeker staat voor de patiënt.

Beiden houden het andere oog naar elkaar gericht. (Als de patiënt zijn linkeroog bedekt, moet de onderzoeker zijn rechteroog bedekken en vice versa). Het feit dat de examinator ook één oog bedekt, dient ter vergelijking.

Het gezichtsveld van de examinator fungeert dus als referentiewaarde in de lekentoets om grove afwijkingen te kunnen detecteren. Nu wordt een object - de pen - van alle kanten van buitenaf in het gezichtsveld gestoken. De patiënt geeft aan wanneer hij of zij het object voor het eerst ziet.

Het is belangrijk dat de ogen op elkaar gericht zijn en niet bewegen, maar altijd recht vooruit kijken. De hoofd moet ook absoluut stil worden gehouden. Als het gezichtsveld normaal is, zien de arts en de patiënt het object tegelijkertijd.

Dit proces wordt herhaald voor het andere oog. Met deze benaderende methode kunnen storingen snel worden opgespoord. Hier bestaat bijvoorbeeld de mogelijkheid dat een kwart of zelfs de helft (rechts of links) van het gezichtsveld is uitgevallen. Er treden ook geïsoleerde storingen op. In het geval van glaucomaZo kan bijvoorbeeld alleen het centrale deel van het gezichtsveld verloren gaan.