Gevolgen van occlusiestoornissen
De effecten van een verstoring van het fysiologische afsluiting kan tot behoorlijk vervelende klachten leiden. Met name de onevenwichtige belasting van individuele tanden beschadigt het parodontium. Maar het kaakgewricht en de kauwspieren worden ook beïnvloed door de onevenwichtige belasting. De gevolgen zijn pijn in de tand, in het kaakgewricht en spanning in de kauwspieren. De kauwfunctie kan ook worden aangetast, omdat normale articulatie niet meer mogelijk is.
Wat is occlusietherapie?
Occlusie therapie is de behandeling van een occlusiestoornis. Het wordt meestal uitgevoerd wanneer de patiënt klaagt pijn of problemen in het kaakgewricht of kauwspieren. Als de reden voor een gestoord afsluiting is een te hoog tandvullingkunnen de verhoogde gebieden worden geïdentificeerd door middel van blauw papier, en de tandarts zal dit defect verwijderen door het in te slijpen, waardoor de normale omstandigheden worden hersteld.
In het geval van bijtafwijkingen kunnen orthodontische maatregelen de juiste occlusie herstellen. Het doel is om een centrische gewrichtspositie te vinden die comfortabel is voor de patiënt en niet langer veroorzaakt pijn. Dit wordt dan via de beet vastgezet.
Het doel is ervoor te zorgen dat de patiënt elke keer dat hij of zij in het gewricht bijt, terugkeert naar de "perfecte" positie, waardoor het gewricht wordt ontlast en beschermd. Als de ene kant van het gewricht meer wordt belast dan de andere, kunnen onfysiologische aandoeningen snel opnieuw optreden. Deze "beetbehoud" kan in eerste instantie plaatsvinden via een occlusiespalk.
De tandarts maakt modellen van de tanden en brengt de juiste bijtpositie over in de articulator, een apparaat voor het kunstmatig weergeven van de beweging van het kaakgewricht. De tandtechnicus kan dan een occlusale spalkAls dit regelmatig wordt gedragen, moet de arts blijven slijpen om de beet op een honderdste graad nauwkeurig in te stellen. Als de juiste bijtpositie is gevonden en de patiënt gedurende een periode van ongeveer een half jaar geen klachten meer heeft, is de definitieve beet verzekerd.
Afhankelijk van de tandstatus kan dit worden gedaan door de tanden te kronen of door orthodontische tandherpositionering. Hier moet elke patiënt voor zichzelf beslissen of hij 's nachts liever een spalk draagt of dat hij een definitieve oplossing wil. De occlusale spalk is een hoefijzervormige spalk van kunststof, die de bovenste of onderste rij tanden bedekt.
Het doel is om een gebalanceerd tandcontact te creëren, dat wil zeggen een situatie waarin elke tand tegelijkertijd in contact is met zijn tegenhanger of, zoals hier, met de spalk. Deze harmonieuze stand heeft enerzijds het positieve effect dat het gewricht in een neutrale stand belast wordt, anderzijds beschermt het de tanden en wenkt het kauwsysteem langzaam aan de neutrale bijtstand. Bescherming is vooral nodig als de tanden 's nachts sterk op elkaar zijn geklemd of geknield. Dan schuren de tanden tegen elkaar en ontstaat er pijn. Ze worden veroorzaakt door een gebrek aan harde tandsubstantie, verhoogde belasting van individuele tanden of in het temporomandibulaire gewricht door onjuiste belasting door de valse beet.
