Geneesmiddelen voor angst- en paniekaanvallen
Sommige patiënten lijden aan Angst stoornissen hebben paniekaanvallen in aanvulling op. Daarom zijn er verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt voor zowel angst als paniekaanvallen. Benzodizepines worden bijzonder vaak gebruikt omdat ze helpen ontspannen en zo angst en paniek verminderen.
Sinds paniekaanvallen leiden altijd tot bijkomende lichamelijke symptomen, zoals een snellere hartslag (tachycardie) of overmatig zweten, krijgen sommige patiënten ook zogenaamde bètablokkers voorgeschreven. Deze medicijnen werken niet direct tegen angst- of paniekaanvallen, maar zorgen ervoor dat de hartslag van de patiënt tijdens een paniekaanval niet te snel wordt en dat ook andere lichamelijke klachten, zoals overmatig zweten of kortademigheid, worden verminderd. Andere antidepressiva, zoals serotonine heropnameremmers of tricyclische antidepressiva, kunnen ook worden gebruikt als medicijnen voor angst- en paniekstoornissen. Omdat dit echter langzaam werkende geneesmiddelen zijn, waarvan de effecten pas na ongeveer 2 weken voldoende merkbaar worden, zijn ze niet geschikt voor een acute paniekaanval. Noodmedicijnen voor acute paniekstoornis zijn medicijnen met een actief ingrediënt zoals lorazepam, die tot de benzodiazepineklasse behoren.
Bijwerkingen
Net als de meeste andere medicijnen hebben angstmedicijnen bijwerkingen die in grootte variëren en, belangrijker nog, sterk kunnen variëren van patiënt tot patiënt. De benzodiazepines, die worden aangetroffen als een groep geneesmiddelen in angststoornissen, hebben soms de meest ernstige bijwerkingen. Deze angstmedicijnen hebben bijwerkingen zoals moeilijkheden ademhalingverminderde reactiviteit, verhoogde vermoeidheid en vooral een hoog risico op verslaving.
Dit laatste betekent dat patiënten verslaafd kunnen raken aan deze medicijnen, vergelijkbaar met medicijnen, nicotine of alcohol. De groep actieve ingrediënten van de serotonine heropnameremmers omvatten ook geneesmiddelen tegen angst met bijwerkingen, die echter sterk kunnen variëren afhankelijk van het gebruikte medicijn. De meest voorkomende bijwerkingen zijn problemen met de spijsvertering, hoofdpijn (cephalgie), verminderd seksueel verlangen (verminderd libido) en zelfs het onvermogen om een erectie te krijgen (erectiele dysfunctie), misselijkheid, slaapstoornissen en rusteloosheid.
Tricyclische antidepressiva zijn geneesmiddelen tegen angstgevoelens met bijwerkingen die soms zo ernstig kunnen zijn dat ze tegenwoordig zelden worden aanbevolen. Ze veroorzaken soms een snellere hartslag (tachycardie), droog mond, verminderd vermogen om te plassen, verminderd hart- functie, visuele stoornissen en constipatie. Medicijnen tegen angst worden niet altijd in verband gebracht met bijwerkingen. Deze zijn echter erg krachtig psychotrope geneesmiddelen, dwz geneesmiddelen die de menselijke psyche aantasten, bijwerkingen zijn bijna altijd te verwachten bij het gebruik ervan. Hoe sterk deze zijn en hoe goed de patiënt ermee omgaat, varieert echter sterk van patiënt tot patiënt.
