Gele stip
De macula lutea, ook wel de gele stip genoemd, is de plek op het netvlies waarmee mensen primair zien. Het is vernoemd naar de gelige kleur van deze plek toen de achterkant van het oog wordt gespiegeld. De gele vlek is de plek op het netvlies met de meeste fotoreceptoren.
Buiten de macula zijn er bijna alleen staafjes die onderscheid moeten maken tussen licht en donker. De macula bevat ook de centrale fovea, de zogenaamde centrale visuele fossa. Dit is het punt van scherpste visie. De visuele fossa bevat alleen kegels in hun maximale pakkingsdichtheid, waarvan de signalen 1: 1 worden verzonden, zodat de resolutie hier het beste is.
Dystrofie
Dystrofieën, dwz pathologische veranderingen in lichaamsweefsel die het netvlies aantasten, zijn meestal genetisch verankerd, dwz ze kunnen ofwel worden overgeërfd van de ouders of verworven via een nieuwe mutatie. Sommige medicijnen kunnen symptomen veroorzaken die lijken op die van retinale dystrofie.
Gemeenschappelijk bij deze ziekten is dat symptomen alleen in de loop van het leven optreden en dat ze een chronisch maar progressief verloop hebben. Het verloop van dystrofieën kan sterk variëren van ziekte tot ziekte, maar ook sterk variëren binnen een ziekte. Zelfs binnen een getroffen gezin kan het verloop variëren, zodat er geen algemene uitspraken kunnen worden gedaan.
Bij sommige ziekten kan het zich echter ontwikkelen blindheid. Afhankelijk van de ziekte, de gezichtsscherpte kan zeer snel afnemen, of zelfs geleidelijk verslechteren over meerdere jaren. Ook de symptomatologie, of het centrale gezichtsveld het eerst verandert of het gezichtsveldverlies van buiten naar binnen voortschrijdt, is variabel afhankelijk van de ziekte.
De diagnose van retinale dystrofie kan in het begin moeilijk zijn. Er zijn echter talrijke diagnostische procedures die een diagnose mogelijk maken; hier is een kleine selectie: Helaas is er momenteel geen causale of preventieve therapie bekend voor de meeste genetische dystrofische ziekten. Er wordt momenteel echter veel onderzoek gedaan op het gebied van genetische manipulatie en deze therapieën bevinden zich momenteel nog in de studiefase.
- Oftalmoscopie: vaak zichtbare veranderingen zoals afzettingen in de oogfundus zijn zichtbaar
- Electroretinografie, die de elektrische respons van het netvlies op lichtprikkels meet
- Elektro-oculografie, die veranderingen in het elektrische potentieel van het netvlies tijdens oogbewegingen meet.
Alle artikelen in deze serie:
