Oefeningen na een operatie | Oefeningen voor bestaande knieartrose

Oefeningen na een operatie

De vervolgbehandeling van een operatie voor kniegewricht artrose hangt voornamelijk af van de geselecteerde chirurgische procedure. Afhankelijk van of er een poging is gedaan om het kniegewricht door middel van verschillende mogelijke chirurgische ingrepen of of de patiënt een gedeeltelijke of totale endoprothese heeft gekregen, kan de vervolgbehandeling variëren. Zeker met betrekking tot de noodzakelijke rustperiode en toegestane volledige belasting.

In principe is het doel van de vervolgbehandeling echter om de patiënt weer in het dagelijkse leven te krijgen geschiktheid zo spoedig mogelijk. Om deze reden start de vervolgbehandeling op de dag van de operatie met lichte passieve mobilisatieoefeningen, evenals manuele therapie en weefselvocht afvoer. Deze fase is uitermate belangrijk om de structuren in de kniegewricht van aan elkaar kleven en om de best mogelijke mobiliteit van het kniegewricht te garanderen.

Geleidelijk aan zal de patiënt in staat zijn om meer gewicht op de been opnieuw, evenals om het te buigen en uit te rekken. Daarom past de vervolgbehandeling zich altijd individueel aan het genezingsproces van de patiënt aan. Na verloop van tijd bestaat de nabehandeling voornamelijk uit verschillende oefeningen om te versterken, uit te rekken, te verbeteren coördinatie en stabiliteit en om het bewegingsbereik te vergroten.

Looptraining en groepstherapie kunnen ook deel uitmaken van de nabehandeling, evenals gewrichtsontziende sporten (gymnastiek of aqua jogging​ De patiënt krijgt ook een opleidingsplan thuis met oefeningen die regelmatig moeten worden uitgevoerd. Voor een succesvolle vervolgbehandeling is het belangrijk dat artsen, therapeuten en patiënt nauw samenwerken en zich houden aan de voorgeschreven maatregelen.

Drugs

Pijnstillers zijn vaak de eerste keus van medicatie voor knie artrose​ De getroffen personen worden ernstig beperkt in hun kwaliteit van leven door de pijn​ De zogenaamde NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) zijn het meest geschikt gebleken pijnstillers.

Dit zijn stoffen die de aanmaak van lichaamseigen stoffen onderdrukken pijn en ontstekingsstoffen, de zogenaamde prostaglandines​ Agenten naar keuze uit deze groep zijn bijvoorbeeld ibuprofen, diclofenac of acetylsalicylzuur (ASA). Als alternatief voor NSAID's zijn er de beter verdragen COX-2-remmers die specifiek inwerken op een bepaald enzym en dus minder bijwerkingen veroorzaken.

Werkzame stoffen uit deze groep zijn de coxibe (bijv. Etoricoxib). Als het bovenstaande pijnstillers niet tot het gewenste succes leiden, kunnen sterkere medicijnen zoals opioïde analgetica worden gebruikt. Deze omvatten tilidine, tramadol, morfine or oxycodon​ Naast de pijnstillers, waarvan er vele ook een ontstekingsremmende werking hebben, kan de toediening van cortisone kan ook raadzaam zijn om de gewrichtsontsteking te bestrijden. Homeopathie, zalven en crèmes, en antroposofische medicijnen kunnen ook helpen om de symptomen te verlichten.