Audiometrie verwijst naar procedures die eigenschappen en parameters van het gehoorsysteem meten. Ze worden gebruikt om ziekten van de gehoororganen te diagnosticeren en te bestuderen. Onder hen is de meest uitgevoerde test de audiometrie van de toondrempel. Slechthorendheid varieert in een breed veld tussen normaal gehoor aan de ene kant en gehoorverlies aan de andere kant. De mate van beperking varieert van de beperkte ervaring met muziek, het niet langer kunnen horen van vogels fluiten, tot beperkingen in het verstaan van spraak, van 'vals horen' voor hoge frequenties en de daarmee samenhangende verandering in het geluidsbeeld, tot de stressvolle omstandigheid van geleidelijke gehoorverlies en ernstige beperking van het spraakverstaan.
De geluidsdrempelaudiometrie maakt het mogelijk om de gehoorverlies frequentiespecifiek in Hertz (Hz) na Bepaalt de omvang ervan in decibel (dB).
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Vermoeden van gehoorbeschadiging
- Vermoeden van leeftijdsgebonden gehoorverlies (presbycusis)
- Gehoorverlies
- Tinnitus (oorsuizen)
- Vertigo (duizeligheid)
- Beroepen met blootstelling aan lawaai
- Acuut perceptief gehoorverlies
- ZEg geluidsschade, gehoorverlies, etc.
- Voor infecties zoals herpes, mazelen, de bof, toxoplasmose, Lyme.
- Chronische progressieve geleidingsstoornissen als gevolg van bijvoorbeeld otosclerose.
- Schade aan het geluidssensatie na inname van bepaalde medicijnen.
- Diabetes mellitus en roken
- Evenals voor andere individuele gezondheidsrisico's
De procedure
Bij toondrempelaudiometrie worden tonen van verschillende frequenties op verschillende volumes aan de patiënt afgespeeld, en de volume waarbij de patiënt nog net de toon van die frequentie kan horen wordt bepaald. De drempel van hoorbaarheid wordt "gehoordrempel" genoemd. Er zijn aanzienlijke verschillen in hoge en lage tonen mogelijk. De testtonen worden meestal zijdelings gescheiden afgegeven via een koptelefoon en via een zogenaamde bone conduction oortelefoon, die op de schedel bot achter het oor. In het laatste geval wordt het geluid via het bot rechtstreeks naar het binnenoor gestuurd. Geluidsoverdracht via het beengeleidingshoortoestel maakt het mogelijk om te bepalen of het gehoorverlies het gevolg is van een beschadiging van het binnenoor (geluidsperceptie stoornis) of de middenoor (geluidsgeleidingsstoornis). Combinaties van beide aandoeningen zijn ook mogelijk.
Leeftijdsgebonden gehoorverlies (presbycusis) wordt gekenmerkt door een min of meer symmetrische gehoorbeschadiging ten opzichte van de oren, met een helling in de hogere gehoorfrequenties.
Audiometrie geeft tijdig gehoorschade aan, lang voordat er een vermindering van het spraakverstaan is die zichtbaar is voor de patiënt.
Uw voordeel
Audiometrie wordt gebruikt voor vroege diagnose van schade aan het binnenoor (stoornis van de geluidsperceptie) of middenoor (geluidsgeleidingsstoornis). Alleen een vroege diagnose maakt tijdig therapie.
Audiometrie dient om u te beschermen tegen progressief gehoorverlies en is dus een van de belangrijke preventieve maatregelen.
