Een phlegmon is een ziekte van het zachte weefsel (vet, huid…) met diffuse ettering en ontsteking. Dit leidt tot een rode verkleuring van de huid en de onderliggende vette en bindweefsel, die ook pijnlijk en etterig wordt. De oorzaak van phlegmon is een ontsteking bij bacteriën.
Oorzaken van flegmonen
Flegmonen worden veroorzaakt door bacteriën. In de meeste gevallen is het bacteriën zijn de pathogenen beta-hemolytische streptokokken, of zeldzamer stafylokokken van het type Staphylococcus aureus. In zeer zeldzame gevallen kunnen echter ook andere bacteriën de flegmonen veroorzaken, bijvoorbeeld de groep zogenaamde anaëroben.
Dit zijn verschillende bacteriën die alleen kunnen overleven zonder zuurstof (anaëroob) en daardoor bijvoorbeeld in de darm blijven, waar ze niet worden blootgesteld aan zuurstof die hen zou kunnen beschadigen. Af en toe zijn er ook zogenaamde gemengde infecties, waarbij verschillende bacteriën samen verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van flegmonen. De reden waarom flegmonen überhaupt kunnen ontstaan, is meestal te wijten aan een kleine verwonding aan de huid en het onderliggende weefsel.
In dit geval komt het voor dat ziekteverwekkers die daadwerkelijk op de huid zitten (cutis) en deze normaal niet kunnen overwinnen omdat de huid een beschermende barrière is, door de snee of wond in de diepte van de huid (subcutis) kunnen dringen. In sommige gevallen kan zelfs een prik met een kleine naald ervoor zorgen dat de bacteriën zich naar de diepte van het weefsel verspreiden en een phlegmon veroorzaken. Het is ook mogelijk dat patiënten het plotseling opmerken pijn en roodheid in het kaakgebied na een tandheelkundige (tand) behandeling. Door de mondholte tijdens de tandheelkundige behandeling kunnen bacteriën door de geopende ruimte dringen tandvlees in de diepten van het weefsel, wat vervolgens leidt tot de vorming van een phlegmon. Het is belangrijk om te onthouden dat de oorzaak niet altijd een uitwendige verwonding hoeft te zijn, maar dat een iatrogene verwonding die onbedoeld door de arts is veroorzaakt ook kan leiden tot phlegmon.
Diagnose
Zodra een phlegmon is gevorderd, kan een arts een diagnose stellen door naar de huid te kijken en te zien dat de huid rood is en dat de verwonding of het toegangspunt van de bacterie is verergerd. Vaak zijn de eerste zwarte veranderingen van de huid al te zien. Dit zijn dood weefsel, zogenaamde necroses.
Vaak verspreiden de flegmonen zich snel binnen een zeer korte tijd, waardoor spieren of grote delen van het weefsel worden aangetast. Daarnaast kan de huisarts ook nemen bloed monsters van de patiënt, aangezien de tekenen van ontsteking toenemen (inclusief het C-reactieve proteïne, afgekort CRP, en de bezinkingssnelheid van erytrocyten, afgekort ESR). Omdat flegmonen meestal een chirurgische behandeling vereisen, kan ook een uitstrijkje van de wondsecretie worden genomen om het exacte type bacterie te diagnosticeren dat de infectie veroorzaakt.
